Οι πιθανότητες ενός εμβολιασμένου να πεθάνει από COVID είναι 1 στις 137.000 Το ποσοστό θνησιμότητας για την εποχική γρίπη, εν τω μεταξύ, είναι τουλάχιστον 100 φορές μεγαλύτερο από αυτό το νούμερο. Η πιθανότητα να πεθάνει κανείς σε αυτοκινητιστικό ατύχημα είναι πάνω από 1.000 φορές μεγαλύτερη.
Η επίσημη κυβερνητική γραμμή για τα εμβόλια είναι ότι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στην προστασία από σοβαρή νόσηση. Και όμως αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι ισχυρίζονται επίσης ότι οι μη εμβολιασμένοι αποτελούν σημαντική απειλή για τους εμβολιασμένους.
Πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος Μπάιντεν ισχυρίστηκε στις 10 Σεπτεμβρίου ότι οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί είχαν σκοπό «να προστατεύσουν τους εμβολιασμένους εργαζόμενους από τους μη εμβολιασμένους».
Με άλλα λόγια, υποστηρίζεται ότι τα εμβόλια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά και ότι οι εμβολιασμένοι πρέπει επίσης να προστατεύονται από τους μη εμβολιασμένους. Πώς μπορούν και οι δύο ισχυρισμοί να ισχύουν ταυτόχρονα; Δεν μπορούν. Η ιδέα ότι τα εμβολιασμένα άτομα βλάπτονται συχνά από τους μη εμβολιασμένους είναι ένα απόλυτο μύθευμα, βασισμένο στα δεδομένα των ίδιων ανθρώπων που τάσσονται υπέρ της υποχρεωτικότητας.
Οι πιθανότητες ενός εμβολιασμένου να πεθάνει από COVID είναι 1 στις 137.000. Το ποσοστό θνησιμότητας για την εποχική γρίπη, εν τω μεταξύ, είναι τουλάχιστον 100 φορές μεγαλύτερο από αυτό το νούμερο. Η πιθανότητα να πεθάνει κανείς σε αυτοκινητιστικό ατύχημα είναι πάνω από 1.000 φορές μεγαλύτερη. Οι επιθέσεις σκύλων, τα τσιμπήματα των μελισσών, η ηλίαση, οι κατακλυσμοί, και μια σωρεία άλλων κινδύνων που αποδεχόμαστε ως φυσιολογικό μέρος της ζωής, είναι όλα πιο θανατηφόρα από τον κίνδυνο που θέτει ο COVID για τους εμβολιασμένους.
Επιπλέον, ο κίνδυνος θανάτου για τα εμβολιασμένα άτομα είναι παρόμοιος με τον κίνδυνο εμφάνισης αρνητικών παρενεργειών από το εμβόλιο. Και όπως οι εκπρόσωποι των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών (Big Pharma) και του καθεστώτος δεν κουράζονται ποτέ να μας λένε, δεν πρέπει να ανησυχείτε για μια αρνητική παρενέργεια, γιατί είναι πολύ σπάνια και ασήμαντη.
Με αυτό το σκεπτικό, οι εμβολιασμένοι άνθρωποι δεν πρέπει να ανησυχούν ότι θα αρρωστήσουν σοβαρά από τον covid. Αυτές οι περιπτώσεις είναι εξίσου σπάνιες με τις αντίστοιχες , εξίσου σπάνιες περιπτώσεις ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Και όμως, ακόμη και μετά από όλα αυτά, οι υποστηρικτές των υποχρεωτικών εμβολιασμών προσπαθούν να υποδαυλίσουν την μαζική υστερία για το ότι πρέπει να «προστατεύσουμε τους εμβολιασμένους», οι οποίοι βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο, εξαιτίας των μη εμβολιασμένων.
Το επίπεδο της ψυχικής και λογικής ασυνέπειας που είναι απαραίτητο για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα αποτελεί ένα πραγματικά μεγάλο κατόρθωμα.
Δεν σταματά τη διάδοση
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι ο εμβολιασμός δεν σταματά την εξάπλωση του covid .
Ο Fellner συνεχίζει:
Όμως, όπως εξήγησε ο Δρ Walensky [του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων / CDC] τον περασμένο μήνα, ενώ τα εμβόλια για τον COVID παραμένουν απίστευτα αποτελεσματικά στην πρόληψη σοβαρών νοσήσεων και θανάτων, «αυτό που δεν μπορούν πλέον να κάνουν είναι να αποτρέψουν τη μετάδοση». Αυτό αντικατοπτρίζει επίσης την επίσημη θέση του οργανισμού, γι 'αυτό και το CDC απαιτεί τώρα από τα εμβολιασμένα άτομα να φορούν μάσκα σε εσωτερικούς χώρους και να ακολουθούν τις ίδιες πρακτικές κοινωνικής αποστασιοποίησης με τους μη εμβολιασμένους.
Η επίσημη επιβεβαίωση ότι ο COVID είναι ενδημικός και ότι ο εμβολιασμός δεν μπορεί να σταματήσει τη μετάδοση -και έτσι να τον εξαλείψει, όπως συμβαίνει με την πολιομυελίτιδα και τη ευλογιά- καθιστά τα διατάγματα αυτά αφόρητα, για μια ελεύθερη κοινωνία. Όλο το επιχείρημα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό βασίστηκε εξ αρχής στον ισχυρισμό ότι τα εμβόλια θα μπορούσαν αξιόπιστα να σταματήσουν τη μετάδοση.
Επιπλέον, όσοι εμβολιάζονται συχνά βιώνουν μια ήπια μορφή covid όταν επαναμολύνονται, πράγμα που σημαίνει ότι συχνά μεταδίδουν τη νόσο χωρίς καν να γνωρίζουν ότι την έχουν. Οι εμβολιασμένοι φέρουν επίσης το ίδιο ιϊκό φορτίο με τους μη εμβολιασμένους, όπως επισημάνθηκε τον περασμένο μήνα από την βρετανική Evening Standard :
Ενώ τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι τα εμβόλια μειώνουν σημαντικά τις νοσηλείες και τους θανάτους, οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι όσοι έχουν μολυνθεί από την παραλλαγή Δέλτα μπορούν παρ’ όλα αυτά να φιλοξενούν παρόμοια επίπεδα ιϊκού φορτίου με εκείνους που δεν είναι εμβολιασμένοι.
Η προηγούμενη άποψη ήταν ότι τα εμβόλια θα σταματούσαν τη διάδοση, αλλά τώρα
αυτό τίθεται υπό αμφισβήτηση και εγείρει ερωτήματα σχετικά με τα διαβατήρια εμβολίων… τα οποία λειτουργούν με την παραδοχή ότι τα άτομα που έχουν κάνει τη διπλή δόση είναι λιγότερο πιθανό να μεταδώσουν τον ιό.
Και πάλι, βλέπουμε πως η αντίληψη ότι οι εμβολιασμένοι κινδυνεύουν από τους μη εμβολιασμένους είναι μια φαντασίωση των ακτιβιστών της υποχρεωτικότητας.
Τουλάχιστον το CDC είναι συνεπές όταν λέει ότι οι εμβολιασμένοι πρέπει να συνεχίσουν να φορούν μάσκες. Πράγματι, κάθε φορά που το ακούμε αυτό από το CDC πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας: ο εμβολιασμός δεν σταματά τη μετάδοση.
Γεμίζουν τα Νοσοκομεία!
Υπάρχει μια δευτερεύουσα θέση αντίστασης που χρησιμοποιούν επίσης οι συνήγοροι της υποχρεωτικότητας: ότι οι μη εμβολιασμένοι καταλαμβάνουν όλες τις κλίνες εντατικής θεραπείας και ως εκ τούτου τις στερούν από τα άτομα με άλλες παθήσεις, που υποτίθεται ότι τις αξίζουν περισσότερο.
Όπως τόνισα εδώ , πρόκειται για ένα επίσης ασυνεπές επιχείρημα, καθώς στηρίζεται στην άποψη ότι οι άνθρωποι που κάνουν ανθυγιεινές επιλογές (όπως το να μην κάνουν εμβόλιο) πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παρίες.
Αυτό ισχύει μόνο για μία «ανθυγιεινή επιλογή». Αυτοί οι συνήγοροι της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών είναι προφανώς ok με τους χρήστες ναρκωτικών, τους καπνιστές και τα παθολογικά παχύσαρκα θύματα του διαβήτη τύπου 2 - ο αριθμός των οποίων έχει πολλαπλασιαστεί - γεμίζοντας όλα τα κρεβάτια της ΜΕΘ. Όχι, αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τις νοσοκομειακές κλίνες τους, παρ’ όλο που επέλεξαν να καταστρέψουν την υγεία τους. Στην πραγματικότητα, αν κάποιος προτείνει στους ανθρώπους αυτούς να κόψουν την χρήση ναρκωτικών, τη λαιμαργία ή τα Marlboro - σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν την υγεία τους - τότε είναι ένας απαράδεκτος «χονδροφοβικός» ή κάποιος που κατηγορεί τα αθώα θύματα.
Σε κάθε περίπτωση, πρόσφατα εμφανίστηκαν στοιχεία που αμφισβητούν το εάν τα δεδομένα για τις νοσηλείες είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τον υπολογισμό του φόρτου που επιβάλλεται στις ΜΕΘ από τους ασθενείς με Covid.
Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι σχεδόν το ήμισυ (δηλαδή, το 48 %) των νοσηλείων από κορονοϊό το 2020 ήταν ήπιες περιπτώσεις. Σύμφωνα με το The Atlantic (που μόνο έδρα της αντιεμβολιαστικής ρητορικής δεν μπορεί να το ονομάσει κανείς):
Η μελέτη διαπίστωσε ότι από τον Μάρτιο του 2020 έως τις αρχές Ιανουαρίου του 2021 - πριν ο εμβολιασμός να καταστεί ευρέως διαδεδομένος και πριν εμφανιστεί η παραλλαγή Δέλτα- το ποσοστό των ασθενών με ήπια ή ασυμπτωματική νόσηση ήταν 36 %. Ωστόσο, από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα τέλη Ιουνίου 2021, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στο 48 %. Με άλλα λόγια, η μελέτη υποδηλώνει ότι περίπου οι μισοί από τους νοσηλευόμενους ασθενείς που εμφανίστηκαν σε λίστες COVID το 2021 μπορεί να είχαν εισαχθεί για άλλον λόγο εντελώς, ή να είχαν μόνο μια ήπια παρουσία της νόσου.
Και γιατί άραγε υπάρχουν λιγότερα σοβαρά κρούσματα τώρα; Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή «οι μη εμβολιασμένοι ασθενείς στην εποχή των εμβολίων τείνουν να είναι μια νεότερη ηλικιακή ομάδα, που είναι λιγότερο ευάλωτοι στον COVID και μπορεί να είναι πιο πιθανό να έχουν μολυνθεί στο παρελθόν».
Εμβολιασθείτε ακόμα κι αν κολλήατε ήδη Covid!
Αλλά δεν έχει σημασία! Το μόνο που έχει σημασία είναι να κάνουμε τους ανθρώπους να εμβολιαστούν, και όλα γίνονται για το καλό σας, και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι σε θέση να σας επιβάλλουν την λήψη φαρμακευτικών ουσιών. Το κυνικό ρεφρέν της Αριστεράς υπέρ των αμβλώσεων, «Πάρ'τε τους νόμους σας από το σώμα μου», ισχύει μόνο για μία μόνο περίπτωση. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ανήκετε στο κράτος.
Αυτή η εμμονή για εμβολιασμό, πάση θυσία, μπορεί επίσης να φανεί στην προσπάθεια εμβολιασμού ακόμη και εκείνων που έχουν ήδη αναρρώσει από τον covid. Ο ισχυρισμός εδώ είναι ότι, εκείνοι που έχουν φυσική ανοσία πρέπει να τρυπηθούν επειδή έχουν υψηλότερη συχνότητα επανεμφάνισης της λοίμωξης - αν και είναι γνωστό ότι οι περιπτώσεις επανεμφάνισης τείνουν να είναι πολύ πιο ήπιες από την αρχική νόσηση .
Συγκεκριμένα, όσοι πιέζουν υπέρ των εμβολιασμών, μπορούν σε αυτή την περίπτωση να υποδείξουν μια μελέτη που υποδηλώνει ότι οι μη εμβολιασμένοι έχουν 2,34 φορές περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν εκ νέου σε σχέση με τους εμβολιασμένους .
Ωστόσο, σύμφωνα με τον όχλο υπέρ της υποχρεωτικότητας, αυτό είναι 2,34 φορές μεγαλύτερο από έναν, έτσι κι αλλιώς, εξαιρετικά μικρό αριθμό. Εξάλλου, μας λένε συχνά ότι οι περιπτώσεις επανεμφάνισης νόσησης στους εμβολιασμένους είναι «εξαιρετικά σπάνιες» και ασήμαντες. Έτσι, αυτό σημαίνει ότι για τους μη εμβολιασμένους οι πιθανότητες επανεμφάνισης είναι λίγο περισσότερο από το διπλάσιο του ασήμαντου αριθμού. Τώρα, μπορεί να μην έχω πτυχίο στα μαθηματικά, αλλά έχω παρακολουθήσει αρκετά μαθήματα λογιστικής και στατιστικής για να ξέρω ότι 2,3 επί «ουσιαστικά μηδέν» μας κάνει επίσης «ουσιαστικά μηδέν».
Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές άλλες μελέτες δείχνουν ότι η φυσική ανοσία είναι πολύ ανώτερη από τον εμβολιασμό. Σύμφωνα με τον Δρ Marty Makary του Johns Hopkins : «Μια μελέτη 700.000 ατόμων από το Ισραήλ πριν από δύο εβδομάδες διαπίστωσε ότι εκείνοι που είχαν βιώσει προηγούμενες λοιμώξεις ήταν 27 φορές λιγότερο πιθανό να προσβληθούν από μια δεύτερη συμπτωματική λοίμωξη από Covid σε σύγκριση με εκείνους που εμβολιάστηκαν.» [1]
Αλλά αυτά είναι τα μαθηματικά που χρησιμοποιούνται από όσους επιμένουν ότι ο κίνδυνος επανεμφάνισης για τους εμβολιασμένους είναι αμελητέος, ενώ ο κίνδυνος επανεμφάνισης για τους ήδη αναρρώσαντες αποτελεί μια τεράστια κρίση δημόσιας υγείας.
Σύμφωνα με τα δεδομένα των ίδιων των συνηγόρων του υποχρεωτικού εμβολιασμού, η προσπάθεια προστασίας των εμβολιασμένων από τους μη εμβολιασμένους δεν έχει κανένα νόημα. Αλλά υποψιάζομαι ότι θα παραμείνουν πιστοί στο σύνθημά τους («να προστατέψουμε τους εμβολιασμένους από τους ανεμβολίαστους!») ή μπορεί ακόμα και να το επαυξήσουν.
------------------------------------------------------------------
1 Ο Makary γράφει στην The Washington Post : «Μια μελέτη 700.000 ατόμων από το Ισραήλ πριν από δύο εβδομάδες διαπίστωσε ότι εκείνοι που είχαν προηγούμενες λοιμώξεις είχαν 27 φορές λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από δεύτερη συμπτωματική λοίμωξη από covid, σε σχέση με αυτούς που εμβολιάστηκαν. Αυτό επιβεβαίωσε μια κλινική μελέτη του Ιουνίου στο Κλίβελαντ, εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης (οι οποίοι συχνά εκτίθενται στον ιό), στην οποία κανένας που είχε τεσταριστεί προηγουμένως θετικός στον κορονοϊό δεν μολύνθηκε εκ νέου. Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «τα άτομα που είχαν λοίμωξη SARS-CoV-2 είναι απίθανο να ωφεληθούν από τον εμβολιασμό για τον covid-19 ». Και τον Μάιο, μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον διαπίστωσε ότι ακόμη και μια ήπια μόλυνση από covid είχε ως αποτέλεσμα μακροχρόνια ανοσία».
Ο Ryan McMaken είναι αρχισυντάκτης στο Ινστιτούτο Mises.