20 Νοεμβρίου, 2021

Ζωή με δόσεις, μέρος τελευταίο: Πώς στήθηκε η απάτη και τι μπορούμε να κάνουμε

Το παρόν δοκίμιο του Brownstone Institute καταδεικνύει ότι το πρωταρχικό κίνητρο για αυτήν την παγκόσμια εξαπάτηση κοινωνικού ανασχεδιασμού ήταν οι ατέρμονες ενισχυτικές δόσεις, δηλαδή το επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στις συνδρομές των πελατών, προσαρμοσμένο για τη φαρμακευτική βιομηχανία. Η ανοσία ως συνδρομητική υπηρεσία. 

Το παρακάτω απόσπασμα αποτελεί το τελευταίο μέρος του άρθρου του Julius Ruechel που δημοσιεύτηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021 από το Brownstone Institute, με τίτλο «Your Booster Life: How Big Pharma Adopted the Subscription Model of Profitability», που με τη σειρά του αποτελεί τμήμα του βιβλίου «Autopsy of a pandemic». Χρόνος ανάγνωσης 15'. Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής. 
Το πρώτο μέρος του άρθρου δημοσιεύτηκε από το blog μας στις 16 Νοεμβρίου με τίτλο «Ζωή με δόσεις: Πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες γίνονται συνδρομητικές, μέρος #1». Τα ενδιάμεσα, πιο τεχνικά μέρη θα δημοσιευτούν σύντομα.



Όπως μπορείτε να δείτε από όλα όσα εξέθεσα σε αυτό το δοκίμιο, αυτό το παραπλανητικό, πυρετικό όνειρο χάρη στα εμβόλια, δεν ήταν ποτέ μια ρεαλιστική λύση για να σταματήσει ο COVID. Στην καλύτερη περίπτωση, εάν τα εμβόλια λειτουργούσαν όπως διαφημίζονται, θα μπορούσαν να είναι μόνο ένα εργαλείο μεταξύ πολλών άλλων για την παροχή εστιασμένης προστασίας στους ευάλωτους, ενώ οι υπόλοιποι θα συνεχίζαμε την κανονική μας ζωή, σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστοι από τις περιοδικές «ενημερώσεις προστασίας από ιούς» μέσω της έκθεσης μας στον φυσικό ιό.

Ο στόχος του COVID-Zero σε όλες τις παραλλαγές του ήταν μια φαντασίωση. 

Αλλά δεν ήταν μια τυχαία φαντασίωση. 

Το νερό δεν ρέει ανηφορικά.

Κάθε αξιωματούχος δημόσιας υγείας στον κόσμο είχε την εκπαίδευση να γνωρίζει ότι αυτό που προωθούσε, από την πρώτη μέρα, ήταν μια αλαζονεία. Όσα παρέθεσα σε αυτό το δοκίμιο αποτελούν αρκετά βασικές γνώσεις λοιμωξιολογίας και ανοσολογίας. Κάτι που εγείρει ένα μάλλον ανησυχητικό ερώτημα: πώς μπορεί οποιοσδήποτε λοιμωξιολόγος, ανοσολόγος, κατασκευαστής εμβολίων ή αξιωματούχος δημόσιας υγείας να προωθεί εν γνώσει του αυτό το ψέμα; 

Γιατί υπάρχει μια τόσο τυφλή εμμονή να υποχρεωθούμε όλοι μας να κάνουμε ένα εμβόλιο που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρειάζονται, και που δεν μπορεί ποτέ να προσφέρει μακροχρόνια ανοσία της αγέλης;

Δεν είναι παράξενο που οι κοκορόμυαλοι πολιτικοί θα μπορούσαν να πιστέψουν σε αυτή τη φαντασίωση. Είναι τόσο ενήμεροι, όσο είναι οι σύμβουλοι που ακούν. Και οι πολιτικοί είναι ξεδιάντροποι καιροσκόποι, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τώρα εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να αυξήσουν τις εξουσίες τους και να χρησιμοποιήσουν αυτήν την αναδυόμενη οικονομία διαταγμάτων και ελέγχου για την επιδίωξη των δικών τους ιδεολογικών στόχων - την αναδιανομή, τις μηδενικές εκπομπές άνθρακα, τα συστήματα κοινωνικής βαθμολόγησης, ό,τι θέλετε. Σε αυτόν τον οργουελικό κόσμο, αν κατέχετε ένα αξίωμα και ένα ουτοπικό όνειρο, ο κόσμος σας ανήκει, τουλάχιστον για όσο η μουσική συνεχίζει να παίζει και για όσο οι αγανακτισμένοι μπορούν να κρατηθούν μακριά από το να βγουν στους δρόμους. 

Αλλά οι αξιωματούχοι μας της δημόσιας υγείας και οι διεθνείς οργανισμοί υγείας είναι εκπαιδευμένοι να γνωρίζουν την ιατρική πραγματικότητα. Ωστόσο, έθεσαν σε κίνηση αυτόν τον εφιάλτη, παραβιάζοντας όλες τις δικές τους μακροχρόνιες κατευθυντήριες γραμμές για τον σχεδιασμό σε καιρό πανδημίας. Γνωρίζουν ότι η εξάλειψη του ιού είναι αδύνατη. Γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ήδη διασταυρούμενη αντιδραστική ανοσία. Γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αρκετά υγιείς, έτσι ώστε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να μας προστατεύει από την σοβαρή νόσηση από αυτόν τον ιό. Γνωρίζουν για τις αρνητικές συνέπειες που επιβάλλονται στο ανοσοποιητικό μας σύστημα όταν μας εμποδίζουν να ζήσουμε μια κανονική ζωή. Γνωρίζουν ότι αυξάνουν τον κίνδυνο από άλλους ιούς εμποδίζοντάς μας να κοινωνικοποιηθούμε. Είναι η δουλειά τους να ξέρουν. Και, όπως έχω αποδείξει, το γνωρίζουν από την πρώτη μέρα. 

Αν όμως μια ξεδιάντροπη φαρμακοβιομηχανία μπορούσε να χειραγωγήσει τις πολιτικές δημόσιας υγείας αιχμαλωτίζοντας πολιτικούς, υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, και φορείς της δημόσιας υγείας μέσω γενναιόδωρων δωρεών; Αν τα όρια μεταξύ φορέων δημόσιας υγείας, διεθνών οργανισμών δημόσιας υγείας, και φαρμακευτικών εταιρειών έχουν γίνει σε τέτοιο βαθμό ασαφή, που ο καθένας επωφελείται από την ενίσχυση των συμφερόντων του άλλου; Αν όλοι έχουν καταλήξει να πιστεύουν ότι τα εμβόλια κατά των αναπνευστικών ιών είναι το ιερό δισκοπότηρο της δημόσιας υγείας (και της γενναιόδωρης χρηματοδότησης), ακόμα κι αν πρέπει να παραποιήσουν την αλήθεια για να κάνουν την ανθρωπότητα να τα αποδεχθεί, ακόμα κι αν πρέπει να κάνουν λίγο κακό για να πετύχουν κάποιο φανταστικό μελλοντικό «κοινό καλό»;

Κι αν η περιστρεφόμενη πόρτα μεταξύ των φαρμακευτικών εταιρειών, της δημόσιας υγείας και των διεθνών οργανισμών υγείας έχει δημιουργήσει ένα είδος τυφλής ομαδικής σκέψης σε αυτήν την ιερή τριάδα; Κι αν κάποιος που εμπλέκεται σε αυτό το σύστημα αναγκάζεται να δαγκώσει τη γλώσσα του, επειδή το να μιλήσει θα ήταν ένα θανάσιμο πλήγμα για την καριέρα του; Κι αν πολλοί από εκείνους που εμπλέκονται στο σύστημα πιστεύουν πραγματικά τα ψέματα, παρά τη διάρκεια της κατάρτισής τους, που θα έπρεπε να τους προτρέπει για το αντίθετο; Η ισχυρή επίδραση της συμμόρφωσης, που καταδεικνύεται από τα Πειράματα Συμμόρφωσης Ash, μπορεί να κάνει τους ανθρώπους τυφλούς μπροστά σε κάτι που τους κοιτάζει κατάματα. Ακόμη και οι βασιλιάδες του μεσαίωνα ήξεραν ότι χρειάζονταν έναν γελωτοποιό στην αυλή, για να εμποδίζει τον βασιλιά από το να ψηλώσει ο νους του. Αν όμως στις καθαγιασμένες αίθουσες αυτής της αγίας τριάδας, όλοι οι γελωτοποιοί της αυλής έχουν από καιρό εκκαθαριστεί ή σιωπήσει;

Ένα απόσπασμα που συνοψίζει καλύτερα τη σκέψη πολλών από τους δημόσιους θεσμούς υγείας μας προέρχεται από τον Peter Daszak, επικεφαλής της EcoHealth Alliance, μιας μη κερδοσκοπικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης, που συνεργάζεται στενά με φορείς δημόσιας υγείας όπως τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) και διακρατικούς οργανισμούς όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (το οποίο δημοσιεύτηκε σε έκθεση του 2016 από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών):

«Ο Daszak επανέλαβε ότι, έως ότου μια κρίση μολυσματικής νόσου γίνει πολύ πραγματική, πολύ παρούσα, και φτάσει σε ένα σημείο έκτακτης ανάγκης, συχνά αγνοείται σε μεγάλο βαθμό. Για να διατηρήσουμε τη βάση της χρηματοδότησης πέρα ​​από τη διάρκεια της κρίσης, είπε, πρέπει να αυξήσουμε την κατανόηση του κοινού για την ανάγκη για MCM (ιατρικά αντιμέτρα) όπως ένα εμβόλιο κατά της γρίπης, ή κατά όλων των κορονοϊών. Βασική κινητήρια δύναμη είναι τα μέσα ενημέρωσης, και τα χρήματα θα ακολουθήσουν τον ντόρο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον ντόρο προς όφελός μας, για να φτάσουμε στα πραγματικά ζητήματα. Οι επενδυτές θα ανταποκριθούν εάν διαβλέψουν κέρδη στο τέλος αυτής της διαδικασίας, δήλωσε ο Daszak». 

Στην παρουσία μιας τόσο μεγάλης σύγκρουσης συμφερόντων, στην απουσία των ελέγχων και των εξισορροπήσεων που παρέχουν τα ατομικά δικαιώματα, στην λογοκριτική ατμόσφαιρα της κουλτούρας ακύρωσης (cancel culture) που έχει μολύνει όλους τους δημόσιους θεσμούς μας, και με τόσους πολλούς θεσμικούς χορηγούς (ιδιωτικούς και κρατικούς) να είναι ερωτευμένοι με τα σχέδια κοινωνικής μηχανικής και τυφλωμένοι από τη δική τους αλαζονεία, θα ήταν ίσως πιο περίεργο αν δεν είχε εμφανιστεί αυτή η, τροφοδοτούμενη από τα εμβόλια, υστερία. 

Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες, αυτό που συνέβη φαίνεται σχεδόν αναπόφευκτο. Στα μάτια των διψασμένων για κέρδη φαρμακευτικών και των εθνικών και διεθνών θεσμών δημόσιας υγείας που διψούν για χρηματοδότηση, αυτός ο ιός πρέπει να μοιάζει με μάννα εξ ουρανού. Πρέπει να νιώθουν σαν την αλεπού που έχει προσκληθεί στο κοτέτσι από ώριμα κοτόπουλα που εκλιπαρούν να τα μαδήσουν. 

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, αλλά συχνά μοιάζει με κάτι που έγινε στο παρελθόν. Αυτό που προέκυψε κατά τη διάρκεια του COVID είναι απλώς μια μεγαλύτερη, καλύτερη, πιο τολμηρή επανάληψη αυτού που συνέβη κατά τη διάρκεια της υστερίας της γρίπης των χοίρων το 2009. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικά αποσπάσματα – και να έχετε κατά νου ότι αυτά αφορούν το σκάνδαλο της γρίπης των χοίρων του 2009 και όχι τον COVID:

Από ένα άρθρο του 2010 με τίτλο: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διερευνήσει τον ΠΟΥ και το σκάνδαλο της «Πανδημίας» [Η υπογράμμιση δική μου]:

  • «Στην επίσημη δήλωσή του στην Επιτροπή, ο Wodarg επέκρινε την επιρροή της φαρμακευτικής βιομηχανίας σε επιστήμονες και αξιωματούχους του ΠΟΥ, δηλώνοντας ότι οδήγησε σε μια κατάσταση όπου «εκατομμύρια υγιείς άνθρωποι εκτίθενται αναίτια στον κίνδυνο ανεπαρκώς δοκιμασμένων εμβολίων», και αυτό, για ένα στέλεχος γρίπης που είναι «πολύ λιγότερο επιβλαβές» από όλες τις προηγούμενες επιδημίες γρίπης».
  • «Για πρώτη φορά, τα κριτήρια του ΠΟΥ για μια πανδημία άλλαξαν τον Απρίλιο του 2009 καθώς αναφέρθηκαν τα πρώτα κρούσματα στο Μεξικό, για να γίνει όχι ο πραγματικός κίνδυνος μιας ασθένειας αλλά ο αριθμός των κρουσμάτων της νόσου η βάση για να κηρυχθεί μια «πανδημία». Με την ταξινόμηση της γρίπης των χοίρων ως πανδημίας, τα κράτη αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν σχέδια αντιμετώπισης πανδημιών, και επίσης να αγοράσουν εμβόλια κατά της γρίπης των χοίρων».

Και εδώ είναι μια σειρά από κάποια ακόμη πιο αποκαλυπτικά αποσπάσματα, από μια έκθεση του 2010 που δημοσιεύτηκε από το Der Spiegel με τίτλο: Ανάλυση μιας μαζικής υστερίας — Ο πανικός της γρίπης των χοίρων του 2009 :

[σ.σ. Ακολουθεί μια καταγραφή δημοσιευμάτων για το 2009. Για συντομία, μπορείτε να συνεχίσετε από την επικεφαλίδα «Ξεπλύνετε κι επαναλάβετε...»]

  • «Ερευνητές σε περισσότερα από 130 εργαστήρια σε 102 χώρες βρίσκονται συνεχώς σε επιφυλακή για νέα παθογόνα της γρίπης. Ολόκληρες σταδιοδρομίες και θεσμοί, και πολλά χρήματα, εξαρτώνται από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. «Μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία που σχεδόν περιμένει να εμφανιστεί μια πανδημία», λέει ο ειδικός στη γρίπη Tom Jefferson, από μια διεθνή μη κερδοσκοπική οργάνωση υγείας που ονομάζεται Cochrane Collaboration. «Και το μόνο που χρειάστηκε ήταν ένας από αυτούς τους ιούς της γρίπης να μεταλλαχθεί, για να ξεκινήσει η μηχανή να αλέθει».
  • «Αυτό σημαίνει ότι μια πολύ ήπια πορεία της πανδημίας δεν λήφθηκε υπ’ όψη εξαρχής; Εν πάση περιπτώσει, οι προσπάθειες υποβάθμισης των κινδύνων ήταν ανεπιθύμητες και ο ΠΟΥ κατέστησε σαφές ότι προτιμούσε να βασίσει τις αποφάσεις του στο χειρότερο δυνατό σενάριο.» «Θέλαμε να υπερεκτιμήσουμε παρά να υποτιμήσουμε την κατάσταση», λέει ο Fukuda ο Βοηθός Γενικός Διευθυντής για την Υγεία, την Ασφάλεια και το Περιβάλλον για τον ΠΟΥ εκείνη την εποχή».
  • «Τα μέσα ενημέρωσης είχαν επίσης τον ρόλο τους στην υποκίνηση του φόβου. Το Spiegel, για παράδειγμα, είχε αναφερθεί εκτενώς στη γρίπη των πτηνών. Τώρα αφιέρωσε ένα εξώφυλλο στον νέο «παγκόσμιο ιό», ένα ρεπορτάζ γεμάτο ανησυχίες ότι το παθογόνο της γρίπης των χοίρων θα μπορούσε να μεταλλαχθεί σε έναν φρικτό ιό.
  • «Η φαρμακευτική βιομηχανία φάνηκε ιδιαίτερα ικανή στο να κρατήσει αυτή την (σ.σ. ζοφερή) προοπτική ζωντανή».
  • «Περιμέναμε μια πραγματική πανδημία και πιστεύαμε ότι ήταν αναπόφευκτο να συμβεί. Δεν υπήρχε κανείς που να μας πρότεινε να ξανασκεφτούμε την προσέγγισή μας».
  • «Η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών σε επιδημίες συνδέει αυτόματα τον όρο «πανδημία» με πραγματικά επιθετικούς ιούς. Στον ιστότοπο του ΠΟΥ, η απάντηση στην ερώτηση «Τι είναι η πανδημία;» περιελάμβανε την αναφορά σε ένα «τεράστιο αριθμό θανάτων και κρουσμάτων της νόσου» — μέχρι τις 4 Μαΐου 2009. Τότε ήταν που ένας δημοσιογράφος του CNN επεσήμανε την ασυμφωνία μεταξύ αυτής της περιγραφής και της γενικά ήπιας πορείας της γρίπης των χοίρων. Η περιγραφή αφαιρέθηκε αμέσως».
  • «Μερικές φορές ορισμένοι από εμάς πιστεύουν ότι ο ΠΟΥ αντιπροσωπεύει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υστερίας», λέει ο Ρίτσαρντ Σάμπας, ο πρώην επικεφαλής της υγείας για την επαρχία του Οντάριο του Καναδά.
  • «Ένα κόμμα με ισχυρές διασυνδέσεις στη Γενεύη είχε έντονο ενδιαφέρον να διακηρυχθεί η φάση (σ.σ. έκτακτης ανάγκης) 6 όσο το δυνατόν γρηγορότερα: η φαρμακευτική βιομηχανία».
  • «Εν τω μεταξύ, είχε ξεσπάσει μια συζήτηση για το αν η Γερμανία είχε επιλέξει το λάθος εμβόλιο, το Pandemrix (αργότερα βρέθηκε ότι προκάλεσε ναρκοληψία σε ορισμένους ασθενείς, η οποία είναι μια αυτοάνοση ασθένεια). Περιείχε μια ουσία νέου τύπου, σχεδιασμένη να ενισχύει την αποτελεσματικότητά του, γνωστή ως ανοσοενισχυτικό, το οποίο δεν είχε ποτέ υποβληθεί σε δοκιμές μεγάλης κλίμακας σε ανθρώπους, σε σχέση με το αντιγόνο της γρίπης των χοίρων. Ήταν έτοιμοι εκατομμύρια άνθρωποι να κάνουν ένα εμβόλιο που δεν είχε δοκιμαστεί σχεδόν καθόλου;»
  • «Αλλά τα συμβόλαια για το Pandemrix είχαν υπογραφεί το 2007 και τέθηκαν σε ισχύ αυτόματα όταν ο ΠΟΥ αποφάσισε να κηρύξει τη φάση 6».
  • «Οι υπουργοί ένιωσαν πίεση από όλες τις πλευρές. Από τη μια πλευρά, τα μέσα ενημέρωσης τροφοδοτούσαν την φοβία για τον ιό. Η γερμανική ταμπλόιντ εφημερίδα Bild, ειδικότερα, δημοσίευε σχεδόν καθημερινά νέες ιστορίες τρόμου. Από την άλλη, οι φαρμακευτικές εταιρείες αύξαναν την πίεσή τους, και έδιναν συνεχώς νέα τελεσίγραφα».
  • «Οκτ. 9, 2009: Ο Wolf-Dieter Ludwig, ογκολόγος και πρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων του Γερμανικού Ιατρικού Συλλόγου, λέει: «Οι υγειονομικές αρχές έχουν πέσει θύματα μιας εκστρατείας των φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες προφανώς χρησιμοποιούσαν μια υποτιθέμενη απειλή για να βγάλουν χρήματα.»
  • «Οκτ. 21, 2009: Ένας τίτλος της εφημερίδας BILD, τυπωμένος με τοξικό κίτρινο, προειδοποιεί: «Καθηγητής που ειδικεύεται στη γρίπη των χοίρων φοβάται 35.000 νεκρούς στη Γερμανία!» Ο καθηγητής ονομάζεται Adolf Windorfer και όταν τον πίεσαν, παραδέχτηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από τον κλάδο, συμπεριλαμβανομένων των φαρμακευτικών εταιρειών GSK και Novartis. Δίπλα στον τίτλο της BILD υπήρχε μια διαφήμιση για τη Γερμανική Ένωση Φαρμακευτικών Εταιρειών.
  • «Σύμφωνα με τον Wodarg, η ταξινόμηση της γρίπης των χοίρων από τον ΠΟΥ ως πανδημία, έχει αποφέρει στις φαρμακευτικές εταιρείες 18 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετα έσοδα. Μόνο οι ετήσιες πωλήσεις του Tamiflu έχουν εκτιναχθεί κατά 435%, στα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ». 


«Ξεπλύνετε και επαναλάβετε» το 2020-2021.

Κι αν, όταν αναγνώρισαν την εμφάνιση μιας νέας πανδημίας, οι γνωρίζοντες έκαναν με οπορτουνιστικό τρόπο τα εμβόλια να φανούν ως η μόνη οριστική λύση; Κι αν όλες οι σοβαρές βλάβες στην υγεία από τα εμβόλια που καταγράφηκαν στο VAERS και όλοι οι κίνδυνοι που παίρνουν με τη ζωή μας, είναι απλώς παράπλευρες απώλειες – ένας υπολογισμένος επενδυτικός κίνδυνος –  προκειμένου να γίνει πραγματικότητα το όνειρό τους για την «ανοσία ως υπηρεσία» που βασίζεται στις συνδρομές (σ.σ. των ασθενών - καταναλωτών) ; 

Σύμφωνα με τα λόγια του Μπιλ Γκέιτς, «φτάσαμε στα εμβόλια mRNA λίγο πριν τη μεγάλη ώρα». Ίσως θα έπρεπε να τον πιστέψουμε — και να νιώσουμε δέος για την απερισκεψία και την περιφρόνηση που έχουν επιδείξει για τους συμπολίτες τους, προκειμένου να εκμεταλλευτούν αυτό το πρόσκαιρο «παράθυρο ευκαιρίας». Carpe diem (άδραξε τη μέρα). Μην σκοτίζεστε για ασήμαντα πράγματα. Συγκεντρωθείτε στο ματς… και στα μπόνους στο τέλος της χρονιάς.

Κι αν η φιλοσοφία του COVID-Zero, σε όλες τις παραλλαγές της, ήταν απλώς μια στρατηγική για να μας ομαδοποιήσουν, ώστε να παραταχτούμε υπάκουα για μια ατελείωτη σειρά ενισχυτικών δόσεων ως αντάλλαγμα για να έχουμε πρόσβαση στη ίδια μας τη ζωή; 

Με άλλα λόγια, κι αν κάποιος μπορούσε να κάνει τους ηγέτες μας να πιστέψουν ότι ο μόνος τρόπος επιστροφής σε μια κανονική ζωή είναι τα εμβόλια να αντικαταστήσουν τον ρόλο που έπαιζαν οι αγκαλιές και οι χειραψίες, ώστε να μας «ενημερώνουν» με τις πιο πρόσφατες «ενημερώσεις ασφαλείας κατά των ιών»; 

Κι αν, στερώντας μας την κανονική ζωή, όσοι κερδίζουν από τα εμβόλια μπορούν να εδραιωθούν για πάντα στο επίκεντρο της κοινωνίας, παρέχοντας μια τεχνητή αντικατάσταση αυτού που έκανε το ανοσοποιητικό μας σύστημα για να μας προστατεύσει από κοινούς αναπνευστικούς ιούς, τότε που μας επιτρεπόταν ακόμα να ζούμε μια κανονική ζωή; 

Οι τίτλοι είναι αποκαλυπτικοί:

 

Κι αν η γρήγορη μετάλλαξη των ιών RNA διασφαλίζει ότι κανένα εμβόλιο δεν θα είναι ποτέ πλήρως αποτελεσματικό στην παροχή διαρκούς ανοσίας, δημιουργώντας έτσι την ψευδαίσθηση ότι χρειαζόμαστε μόνιμα ενισχυτικούς εμβολιασμούς; 

Κι αν οι πολιτικοί μπορούσαν να πειστούν να καταστήσουν υποχρεωτικό τον εμβολιασμό προκειμένου να αποτρέψουν τους πιθανούς πελάτες από το να απέχουν; 

Κι αν, βασιζόμενοι στα lockdown κατά τη χειμερινή περίοδο, η ευαλωτότητά μας σε άλλους ιούς αυξανόταν, κάτι που θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για τον δικαιολόγηση της επέκτασης του εμβολιασμού, μέσω μιας εκστρατείας τρομοκράτησης, για να μας εμβολιάσουν ταυτόχρονα κατά του RSV, της γρίπης, άλλων κορωνοϊών, του κοινού κρυολογήματος, και ούτω καθεξής, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε καλά ότι η προστασία που προσφέρουν αυτά τα εμβόλια έναντι των ιών του αναπνευστικού είναι μόνο προσωρινή;

Και ποιοι άλλοι στόχοι κοινωνικής μηχανικής μπορούν να τεθούν στο ετήσιό σας πρόγραμμα ενισχυτικών δόσεων στο μέλλον, εφόσον θα είστε μόνιμα δεσμευμένοι σε αυτά τα ετήσια εμβόλια και τα διαβατήρια εμβολιασμών; Σε μια ατμόσφαιρα υστερίας, το σύστημα είναι πρόσφορο για κατάχρηση από οπορτουνιστές, ιδεοληπτικούς, διψασμένους για εξουσία ολοκληρωτιστές, και Μαλθουσιανούς οπαδούς του κεντρικού σχεδιασμού. Η χιονοστιβάδα δεν χρειάζεται να διογκωθεί βάσει σχεδίου. Ο τρόμος ενσταλάζεται μόνος του όταν ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας με τους εξαναγκαστικούς εμβολιασμούς και τα «δικαιώματα» υπό όρους. Ο δρόμος προς την Κόλαση είναι συχνά στρωμένος με καλές προθέσεις… και υστερία. 

Κι αν λοιπόν το ιδεολόγημα του COVID-Zero και η στρατηγική εξόδου από το εμβόλιο είναι απλώς το παγκόσμιο, εγκεκριμένο από τα κράτη, ισοδύναμο ενός εμπόρου ναρκωτικών που δημιουργεί εξάρτηση στους πελάτες του για να συνεχίσει να προωθεί περισσότερα ναρκωτικά; 

Κι αν όλα ήταν απλώς ένας τρόπος να πειστεί η κοινωνία για την ανάγκη για την «ανοσία ως υπηρεσία» με βάση τις συνδρομές; Το επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται σε συνδρομές (ή κάποια εκδοχή του) είναι στη μόδα αυτή την εποχή στον εταιρικό κόσμο, ώστε να δημιουργεί ένα πιστό, αιχμάλωτο κοινό, κάτι που οδηγεί σε σταθερές ροές χρημάτων, για πάντα. Οι συνδρομές δεν υπάρχουν πλέον μόνο για την καλωδιακή τηλεόραση και το γυμναστήριο. 

Όλα έχουν επανασχεδιαστεί ως «αναλώσιμα». 

  • Το Netflix το έκανε με ταινίες.
  • Το Spotify το έκανε με τη μουσική.
  • Η Microsoft το έκανε με τη σουίτα του Office.
  • Η Adobe το έκανε με τη σουίτα επεξεργασίας Photoshop.
  • Η βιομηχανία των smartphone το έκανε με τηλέφωνα που πρέπει να αντικαθίστανται κάθε 3 με 5 χρόνια.
  • Η βιομηχανία τυχερών παιχνιδιών το έκανε με τα βιντεοπαιχνίδια.
  • Η Amazon το κάνει με βιβλία (π.χ. Kindle Unlimited).
  • Η βιομηχανία τροφίμων το κάνει με τις υπηρεσίες παράδοσης γευμάτων (βλ. Hello Fresh).
  • Η Uber το κάνει με τον συνεπιβατισμό βάσει συνδρομής.
  • Η Coursera το κάνει με την ψηφιακή εκπαίδευση.
  • Οι Duolingo και Rosetta Stone το κάνουν με την εκμάθηση γλωσσών.
  • Το Zoom το κάνει με τις διαδικτυακές συναντήσεις.
  • Η Monsanto και οι ομόλογές της εταιρείες το έκαναν στους αγρότες με την πατενταρισμένη τεχνολογία σπόρων, οι οποίοι δεν μπορούν να επαναφυτευτούν νόμιμα, και ασκεί πιέσεις για να προσπαθήσει να νομιμοποιήσει τη χρήση της τεχνολογίας σπόρων μιας χρήσης (γενετικά τροποποιημένοι σπόροι που είναι στείροι στη δεύτερη γενιά, για να αποτρέπουν την επαναφύτευση).
  • Ο κλάδος της υγειονομικής περίθαλψης το κάνει με τις ιατρικές υπηρεσίες, τις εφαρμογές παρακολούθησης φυσικής κατάστασης (Fitbit), τις εφαρμογές παρακολούθησης ύπνου και διαλογισμού.
  • Ο επενδυτικός κλάδος το κάνει με τις γεωργικές εκτάσεις, με τους επενδυτές να κατέχουν τη γη και να την εκμισθώνουν πίσω στους αγρότες σε ένα είδος σύγχρονης αναβίωσης του συστήματος κοινής καλλιέργειας. (Ο Μπιλ Γκέιτς είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γεωργικής γης στις ΗΠΑ – εκπλήσσεστε;)
  • Η Blackrock και άλλες επενδυτικές εταιρείες προσπαθούν επί του παρόντος να το κάνουν με τα σπίτια για να δημιουργήσουν μια μόνιμη τάξη ενοικιαστών.

 

Και οι αρχές της δημόσιας υγείας και οι κατασκευαστές εμβολίων προσπαθούσαν να το κάνουν με τα εμβόλια κατά της γρίπης εδώ και χρόνια, αλλά αρνούμασταν πεισματικά να συνεργαστούμε. Όχι πια.

Θυμάστε όταν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (σ.σ. του Κλάους Σβαμπ και της Μεγάλης Επανεκκίνησης) προέβλεψε το 2016 ότι μέχρι το 2030 όλα τα προϊόντα θα γίνονταν υπηρεσίες ; Θυμηθείτε το περιβόητο βίντεό τους στο οποίο προέβλεψαν ότι «Δεν θα σας ανήκει τίποτα. Και θα είστε ευτυχισμένοι.» Λοιπόν, το μέλλον είναι εδώ. Έτσι φαίνεται. Η οικονομία που βασίζεται στις συνδρομές. Και προφανώς τώρα περιλαμβάνει επίσης το ανοσοποιητικό σας σύστημα, σε έναν συμβιβασμό ώστε να έχετε πρόσβαση στη ζωή σας.

Ας ξαναδούμε το απόσπασμα του Peter Daszak που είδαμε προηγουμένως. Μια δεύτερη ανάγνωση επιτρέπει στο μήνυμα να εμπεδωθεί πραγματικά: «Ο Daszak επανέλαβε ότι, έως ότου μια κρίση κάποιας μολυσματικής νόσου φτάσει να γίνει πολύ πραγματική, πολύ παρούσα, και σε ένα όριο έκτακτης ανάγκης, συχνά αγνοείται σε μεγάλο βαθμό. Για να διατηρήσουμε τη βάση της χρηματοδότησης πέρα ​​από την διάρκεια της κρίσης, πρέπει να αυξήσουμε την κατανόηση του κοινού για την ανάγκη για MCM [ιατρικά αντιμέτρα] όπως ένα εμβόλιο κατά της γρίπης ή του κορωνοϊού. Βασική κινητήρια δύναμη είναι τα μέσα ενημέρωσης και τα χρήματα θα ακολουθήσουν τη δημοσιότητα. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δημοσιότητα προς όφελός μας, για να φτάσουμε στα πραγματικά ζητούμενα. Οι επενδυτές θα ανταποκριθούν εάν διαβλέψουν κέρδη στο τέλος αυτής της διαδικασίας», δήλωσε ο Daszak.

Δεν είναι ειρωνικό που δεν τον ένοιαζε καν ποιο εμβόλιο θα προωθείτο; Της γρίπης ή του κορωνοϊού, δεν είχε καμία διαφορά. Είχε πάντα να κάνει με τη χρηματοδότηση. Ήταν πάντα για τα χρήματα. Πάντα ήταν. Πάντα είναι.

Η Αγία Τριάδα των φαρμακευτικών εταιρειών, της δημόσιας υγείας, και των διεθνών οργανισμών υγείας, που αλληλο-υποστηρίζονται στην δίψα τους για μια σταθερή ροή μετρητών: κέρδη για τους μετόχους, μεγαλύτεροι προϋπολογισμοί και κρατικές δωρεές. Τα συμφέροντά τους είναι τέλεια ευθυγραμμισμένα, και οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τους είναι σε τέτοιο βαθμό ασαφείς, που ο καθένας επωφελείται από την ενίσχυση των συμφερόντων του άλλου.

Και γιατί οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης να υποκλίνονται στην αγία τριάδα;

Η Big Pharma (οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες) ξόδεψε κατά μέσο όρο 4,7 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως μεταξύ 1999 και 2018 για λόμπι και συνεισφορές εκστρατειών, μόνο στις ΗΠΑ!  

Επίσης, η Big Pharma δαπανά 20 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να επηρεάσει γιατρούς και άλλα 6 δισεκατομμύρια δολάρια για διαφημίσεις φαρμάκων , μόνο στις ΗΠΑ. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη γιατί τα παλαιού τύπου μέσα ενημέρωσης και η Big Tech (μεγάλες ψηφιακές πλατφόρμες) αυτοπεριορίστηκαν για να μην διαταράξουν το επίσημο αφήγημα αυτής της συμμαχίας – η ζωή κι ο θάνατός τους είναι τα πανίσχυρα δολάρια των διαφημίσεων. Ποτέ μην δαγκώνετε το χέρι που σας ταΐζει.

Έτσι, όλοι χορεύουν στον ίδιο χορό, ενώ η τσέπη σας συρρικνώνεται και σας τρυπούν το μπράτσο, και όλοι κερδίζουν… εκτός από εσάς και από εμένα. Είμαστε η αγελάδα που την αρμέγουν. Είμαστε οι δουλοπάροικοι που χρηματοδοτούν την απλοχεριά τους σε αυτή τη νεοφεουδαρχική κοινωνία, όπου μερικοί μεγαλοσχήμονες κατέχουν τα περιουσιακά στοιχεία και όλοι οι άλλοι είναι υπόχρεοι σε αυτούς που βρίσκονται από πάνω τους στην ιεραρχία, για να έχουν πρόσβαση, κυριολεκτικά, στα πάντα — γη, πόρους, δικαιώματα, ατομική αυτονομία , ακόμη και το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Δικό μου το σώμα μου, δική τους η επιλογή. (σ.σ. λογοπαίγνιο με τη φράση My body - My choice, που αναφέρεται στο δικαίωμα στην άμβλωση.)

Κι αν, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ξέφρενης υστερίας, δημιουργείται ένα αστυνομικό κράτος που βασίζεται στην υγειονομική τυραννία, τροφοδοτούμενο από μια τοξική ομάδα αυτοεξυπηρετούμενων οπορτουνιστών που έχουν εκμεταλλευτεί την περίσταση για να προσδέσουν τους δικούς τους στόχους πάνω σε έναν τυχαίο ιό, μέχρι που μια μέρα να ξυπνήσετε και να ανακαλύψετε ότι είστε αλυσοδεμένοι και σας αρμέγουν, σαν αγελάδα σε αχυρώνα γαλακτοπαραγωγής, υπό την απόλυτη κηδεμονία ενός σύγχρονου Λουδοβίκου του 14ου και της βασιλικής του αυλής, γεμάτης προπαγανδιστές φαρμάκων, ιδεοληπτικούς, και μαχόμενους πιστούς; Το σύγχρονο πρόσωπο της φεουδαρχίας, προσαρμοσμένο στον 21ο αιώνα. 

Κι αν μια κοινωνία που έχει χάσει τις αρχές της, μια κοινωνία που είναι πρόθυμη να παραδώσει την προσωπική ευθύνη σε «ειδικούς», μια κοινωνία που κρατείται όμηρος από τον όχλο της cancel culture (σ.σ. νεομαρξιστικό κίνημα στοχοποίησης αντιφρονουντων και του δυτικού πολιτισμού γενικότερα), μια κοινωνία που δεν έχει πλέον διαφάνεια στις αποφάσεις των εμπειρογνωμόνων της, μια κοινωνία της οποίας ηγείται μια πολιτική τάξη λογοκρισίας γεμάτη ανήθικους οπορτουνιστές, μια κοινωνία που έχει ερωτευτεί τόσο πολύ το μεγάλο κράτος που η γραφειοκρατία και η παρεοκρατία (σ.σ. διαπλοκή κράτους-κρατικοδίαιτων εταιρειών) έχουν εξαλείψει εντελώς τους αυτοπεριοριστικούς ελέγχους και τις εξισορροπήσεις μιας ελεύθερης και ανοιχτής κοινωνίας, και μια  κοινωνία που έχει εξάρει την ασφάλεια σε ένα νέο είδος θρησκευτικής λατρείας, είναι μια κοινωνία που δεν έχει «ανοσία» για να προστατευτεί από τα αρπακτικά που μας συμπεριφέρονται σαν κοπάδι ζώων;

Ποτέ, σε καμία περίοδο της ιστορίας δεν έλειψαν οι τσαρλατάνοι, οι ιδεοληπτικοί, και οι οι οπαδοί της κοινωνικής μηχανικής, που ήταν πρόθυμοι να χειραγωγήσουν την κοινωνία. Τις περισσότερες φορές αγνοούμε την παρουσία τους. Κι αν λοιπόν το μόνο πραγματικό μυστήριο είναι το γιατί η κοινωνία έχει γίνει τόσο πρόθυμη να υπομείνει στον τράχηλό της το κολάρο και τον ζυγό; 

Κι αν όλα αυτά είναι πραγματικά τόσο απλά, όσο περιγράφηκαν εδώ; 


Ο δρόμος προς τα εμπρός: Εξουδετερώνοντας την απειλή και θωρακίζοντας την κοινωνία, για να μην επιτρέψουμε να συμβεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο

Τώρα γνωρίζουμε ότι μας έχουν εμπαίξει, πώς μας έχουν εμπαίξει, και γιατί μας έχουν εμπαίξει. Και πάλι. Ακριβώς όπως και κατά τη διάρκεια της αντιμετώπισης της γρίπης των χοίρων το 2009. Απλά σε μεγαλύτερη έκταση, με περισσότερο θράσος, και πολύ καλύτερα. Έμαθαν από τα λάθη τους. Εμείς πάλι όχι.

Αλλά τώρα που βλέπετε την απάτη, δεν μπορείτε να την ..ξεδείτε. Και τώρα που αντιλαμβάνεστε την απειλή και πώς παίζεται το παιχνίδι, υπάρχει ένα βάρος που φεύγει από τους ώμους σας. 

Όταν ξέρετε ότι υπάρχει μια απειλή, αλλά δεν ξέρετε ακριβώς ποια είναι, κάθε κίνηση ανάμεσα στα χόρτα μπορεί να είναι μια τίγρη, ή ένα φίδι, ή ένας σκορπιός. Είναι παραλυτικό και εξουθενωτικό να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου ενάντια σε έναν αόρατο άγνωστο, και χρησιμοποιούν αυτόν τον φόβο με μαεστρία εναντίον μας, για να μας κρατούν ακινητοποιημένους. Αλλά από τη στιγμή που θα εντοπίσετε την τίγρη ανάμεσα στα χόρτα, ξέρετε πού να εστιάσετε, τα πόδια σας δεν είναι πια κομμένα, η φωνή σας γίνεται θαρρετή, και ανακτάτε τη διαύγεια της σκέψης σας για να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας.

Η απάτη είναι ξεκάθαρη. Ήρθε η ώρα να εστιάσουμε όλες μας τις δυνάμεις στο να σταματήσουμε αυτό το εκτροχιασμένο τρένο, προτού μας οδηγήσει στον γκρεμό, σε ένα αστυνομικό κράτος χωρίς επιστροφή. Υψώστε το ανάστημά σας. Μιλήστε ανοιχτά. Αρνηθείτε να παίξετε το παιχνίδι τους. Για να σταματήσει όλο αυτό απαιτούνται εκατομμύρια φωνές με το θάρρος να πουν ΟΧΙ — στη δουλειά, στο σπίτι, στο σχολείο, στην εκκλησία, και έξω στο δρόμο. 

«Η μη βίαιη, ευθεία δράση επιδιώκει να δημιουργήσει μια τέτοια κρίση και να προωθήσει μια τέτοια ένταση, ώστε μια κοινότητα που αρνείται διαρκώς να διαπραγματευτεί, αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με το ζήτημα. Επιδιώκει να δραματοποιήσει το θέμα ώστε να μην μπορεί πλέον να αγνοηθεί». — Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ.

Η συμμόρφωση είναι η συγκολλητική ουσία που κρατάει την τυραννία στη θέση της. Η μη συμμόρφωση την διαλύει στα εξ ων συνετέθη. Ένα άτομο από μόνο του δεν μπορεί να το σταματήσει αυτό. Αλλά εάν εκατομμύρια άτομα βρουν το κουράγιο να υψώσουν τις φωνές τους, και το κουράγιο να αρνηθούν να συμμετάσχουν στο σύστημα με αυτούς τους τυραννικούς υγειονομικούς όρους, κάτι τέτοιο θα εξωθήσει το σύστημα σε μια τέτοια κρίση, και θα δημιουργήσει μια τέτοια ένταση, που η κοινότητα θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Χωρίς αρκετούς φορτηγατζήδες, κανείς δεν έχει τρόφιμα. Χωρίς αρκετό ιατρικό προσωπικό, τα νοσοκομεία κλείνουν. Χωρίς αρκετούς εργάτες, οι αλυσίδες εφοδιασμού σπάνε. Χωρίς αρκετούς αστυνομικούς, οι νόμοι δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Χωρίς αρκετούς υπαλλήλους αποκομιδής σκουπιδιών, οι πόλεις παύουν να λειτουργούν. Χωρίς αρκετούς ταμίες, τα ταμεία δεν μπορούν να μείνουν ανοιχτά. Χωρίς αρκετούς διαχειριστές, οι θεσμοί παύουν να λειτουργούν. Χωρίς αρκετό προσωπικό, οι εταιρείες χάνουν κέρδη. Χωρίς αρκετούς σερβιτόρους, τα εστιατόρια δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους. Και χωρίς αρκετούς πελάτες, οι επιχειρήσεις γονατίζουν. 

Η τυραννία δεν είναι βιώσιμη εάν το σύστημα υποχρεωθεί να σταματήσει. Κάντε το να υπολειτουργεί, με το να είστε το αγκάθι στο μάτι όλων, μέχρι να μας δώσουν πίσω τις ελευθερίες μας και να τελειώσει αυτή η γελοία παρωδία. Προσπαθούν να επιβάλουν διαβατήρια εμβολίων και υποχρεωτικούς εμβολιασμούς. Αλλά εμείς κρατάμε τα χαρτιά στα χέρια μας… μόνο όμως αν είμαστε αρκετά θαρραλέοι να σταθούμε όρθιοι, ακόμα και με τον κίνδυνο να βρεθούμε μόνοι. Το θάρρος γεννά θάρρος. Ήταν η μυστική δύναμη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Πρέπει να γίνει και δική μας.

Τώρα που βλέπετε την απάτη, γνωρίζετε επίσης την απλή συνταγή για να απαλλαγούμε από αυτόν τον ιό, προτού οι απερίσκεπτες πολιτικές τους τον μετατρέψουν σε πραγματικό ιό - τέρας. Θυμηθείτε την πανδημία του 1918. Τερματίστε τον πόλεμο κατά του ιού. Αφήστε τους νέους να βγουν από τα χαρακώματα. Αφήστε τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη ζωή τους. Δώστε εστιασμένη προστασία στους ευάλωτους. Αυτός είναι ο τρόπος, ώστε ο ιός να απομείνει να ξεθωριάζει στα βιβλία της ιστορίας. 

Ήρθε η ώρα να τολμήσουμε. Ήρθε η ώρα να ξεμπροστιάσουμε τους απατεώνες. Και είναι καιρός να ανακτήσουμε τις συνήθειες, τις αξίες, και τις αρχές που απαιτούνται, για να διορθώσουμε τους δημοκρατικούς και επιστημονικούς θεσμούς μας, ώστε να αποτρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο να συμβεί ξανά.

Η φεουδαρχία ήταν ένας τεράστιος, βρωμερός βόθρος ιδιοτελούς διαφθοράς. Τα ατομικά δικαιώματα, οι ελεύθερες αγορές, η δημοκρατική διαδικασία, και το περιορισμένο κράτος ήταν τα αντίδοτα που απελευθέρωσαν την ανθρωπότητα από αυτή την υποτέλεια της αναπόδραστης ιεραρχίας. Φαίνεται ότι οι εποχές έκαναν τον κύκλο τους. Η απάτη του covid είναι το σύμπτωμα, όχι η αιτία, ενός χρεοκοπημένου συστήματος.

Η σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία σε όλο τον κόσμο εμπνεύστηκε από το σύστημα ελέγχων και εξισορροπήσεων, που δημιούργησαν οι Ιδρυτές της Αμερικής για να αποτρέψουν την ομηρεία της κυβέρνησης από τα ειδικά συμφέροντα των ηγετών, των θεσμών, των εταιρειών και των πολιτών της με τη μεγαλύτερη επιρροή. Το μελάνι του Συντάγματος μόλις είχε στεγνώσει, όταν αυτές οι αρχές άρχισαν να παραβλέπονται από εκείνους που λαχταρούσαν, με έναν όλο και μεγαλύτερο ενθουσιασμό, έναν παντοδύναμο διαιτητή για να διαχειριστεί ακόμη και τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες του πώς ζει ο καθένας τη ζωή του. Μετά από δυόμισι αιώνες προσπάθειας, οι θαυμαστές του μεγάλου κράτους πέτυχαν τον πόθο της καρδιάς τους. Και τι μεγαλειώδης και σάπιος βόθρος ιδιοτελούς διαφθοράς είναι αυτός…

Οι αρχές όμως που διατυπώθηκαν από τους Ιδρυτές Πατέρες της Αμερικής παραμένουν τόσο αληθινές σήμερα, όσο και την ημέρα που γράφτηκαν, και περιμένουν να ανακαλυφθούν εκ νέου. Εάν υπάρχει ένας ένοχος που αξίζει να επωμιστεί την ευθύνη περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον για το φιάσκο των τελευταίων 18 μηνών, είναι η ίδια η κοινωνία που επέτρεψε στον εαυτό της να πέσει θύματα του τραγουδιού των Σειρήνων του μεγάλου κράτους, της ψευδαίσθησης ότι μπορεί να υπάρξει ποτέ ένα καλοπροαίρετο, ενάρετο, και αδιάφθορο κράτος - διαιτητής. Αυτός που δημιουργεί τη γραφειοκρατία, αυτός που έχει τα κλειδιά του ταμείου, αυτός που ασκεί την εξουσία του φοροεισπράκτορα, και αυτός που διατάζει εκείνους που στέλνονται για να επιβάλλουν τους νόμους, θα έχει πάντα μια συνοδεία ιδιοτελών τσαρλατάνων, προσοδοθηρων, και παρασίτων, που τον ακολουθούν όπου κι αν πάει. Επομένως, συγκρατήστε τις εξουσίες του με ένα πολύ κοντό λουρί, ώστε να κρατήσετε τα χέρια κάποιων μακριά από τα χρήματά σας, την περιουσία σας, την ελευθερία σας, και το σώμα σας. Δεν χρειάζεστε καλύτερους ηγέτες. Χρειάζεστε λιγότερο εξουσιαστικούς θεσμούς. Έτσι αποτρέπεις το να ξανασυμβεί αυτό.

Ελευθερία του λόγου, ατομικά δικαιώματα, ιδιωτική ιδιοκτησία, αυτοκτησία, ανταγωνισμός, καλή πίστη, μικρό κράτος, ελάχιστοι φόροι, περιορισμένη ρύθμιση, και ελεύθερες αγορές (το αντίθετο από την παρεοκρατία από την οποία υποφέρουμε τώρα) : αυτοί είναι οι έλεγχοι και οι εξισορροπήσεις που θωρακίζουν την κοινωνία ενάντια στους άψυχους τσαρλατάνους που αποτυγχάνουν εκεί πάνω, σε θέσεις εξουσίας, σε υπερτροφικούς κρατικούς θεσμούς, και ενάντια στους παρασιτικούς απατεώνες που προσπαθούν να προσκολληθούν στον μαστό του κράτους – τροφού. 

Ναι, χρειαζόμαστε μια Μεγάλη Επανεκκίνηση. Απλώς όχι την εκδοχή που βασίζεται στις συνδρομές, που οραματίστηκε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.


«Ένα από τα πιο θλιβερά διδάγματα της ιστορίας είναι το εξής: Αν μας κοροϊδεύουν για αρκετό καιρό, τείνουμε να απορρίπτουμε οποιαδήποτε απόδειξη της κοροϊδίας. Δεν μας ενδιαφέρει πλέον να μάθουμε την αλήθεια. Η κοροϊδία μας έχει αιχμαλωτίσει. Είναι απλά τρομερά οδυνηρό να παραδεχτούμε, ακόμη και στον εαυτό μας, ότι μας εξαπάτησαν. Μόλις δώσεις σε έναν τσαρλατάνο εξουσία πάνω σου, σχεδόν ποτέ δεν θα την πάρεις πίσω». ― Carl Sagan, The Demon-Haunted World: Science as a Candle in the Dark .


Το παρόν κείμενο ήταν ένα προσαρμοσμένο απόσπασμα από το βιβλίο του αρθογράφου «Autopsy of a Pandemic».




Ο Julius Ruechel είναι ένας ανεξάρτητος συγγραφέας που επικεντρώνει την προοπτική του σε ζητήματα που είναι απαραίτητα για την υγιή λειτουργία της επιστήμης και της δημοκρατίας. Μπορείτε να δείτε περισσότερα κείμενά του στο JuliusRuechel.com


on
Labels: , , , ,