08 Νοεμβρίου, 2021

Δεν υπάρχουν «ειδικοί δημόσιας υγείας» γιατί η ανθρώπινη υγεία δεν είναι «δημόσια»

Η ατομική υγεία έχει τόση σχέση με την «δημόσια» υγεία, όση έχει η ελευθερία με τον ολοκληρωτισμό. Όταν εγκαταλείπεις τη θεραπεία των ξεχωριστών ατόμων και προσπαθείς να τσουβαλιάσεις έναν πληθυσμό, δεν είσαι ειδήμων, αλλά ένα αυταρχικό άτομο με σύμπλεγμα ελέγχου των πάντων μεταμφιεσμένος σε ειδήμονα.


Άρθρο του Jordan Schachtel, που δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 2021 από το American Institute for Economic Research. Χρόνος ανάγνωσης 3'. Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής.
 

Exotica - Control Freak

Από την αρχή της υστερίας με τον κορωνοϊό, μας είπαν να «ακούμε τους ειδικούς της δημόσιας υγείας». Οι κυβερνήσεις και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης μας εμφάνισαν ως τέτοιους άτομα (Dr. Fauci, Rachel Levine, Tedros Adhanom, Bill Gates) και ομάδες ατόμων (CDC, WHO, Gates Foundation, Imperial College, κ.λπ.) που υποτίθεται ότι είναι τα μεγαλύτερα κεφάλια εκεί έξω για την αντιμετώπιση των πανδημιών και της εξάπλωσης ασθενειών. Θέλετε να μάθετε πώς να αντιμετωπίσετε τον covid-19; Ακολουθήστε τις εντολές που δίνουν οι παντογνώστες ειδικοί στη δημόσια υγεία, μας λένε.

Λοιπόν, έχουμε περάσει πάνω από ένα χρόνο σε αυτή την κατάσταση, ο άλλοτε ελεύθερος κόσμος είναι ένα ερείπιο, και σχεδόν όλα όσα προτείνουν αυτοί οι υποτιθέμενοι εμπειρογνώμονες παγκόσμιας κλάσης έχουν οδηγήσει σε πλήρες χάος και καταστροφή.

Οι «ειδικοί της δημόσιας υγείας» μας είπαν ότι τα lockdown ήταν το κλειδί για τη σωτηρία μας. Όταν αυτό δεν λειτούργησε, είπαν το ίδιο πράγμα για τις μάσκες, τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, την σωματική απόσταση, και άλλα παρόμοια. Τα είχαν καταλάβει όλα, μέχρι που αποδείχτηκε ότι δεν είχαν καταλάβει τίποτα, και ότι κατέστρεψαν δεκάδες εκατομμύρια ζωές προσπαθώντας να επιλύσουν ένα πρόβλημα από έναν ιό του αναπνευστικού. Πώς θα μπορούσαν λοιπόν αυτοί οι πολυδιαφημισμένοι «ειδικοί» να κάνουν τα πάντα τόσο καταστροφικά λάθος;

Και τι ακριβώς είναι ένας «ειδικός δημόσιας υγείας» τέλος πάντων;

Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα ειδικών στην υγεία των ανθρώπων στην κοινωνία.

Ένας οδοντίατρος μπορεί να βοηθήσει έναν ασθενή να κατανοήσει τις βέλτιστες πρακτικές για τη στοματική του υγεία. Ένας επαγγελματίας γυμναστής μπορεί να βοηθήσει έναν πελάτη του να επιτύχει τη βέλτιστη μεταβολική υγεία. Ένας διατροφολόγος μπορεί να σας πει τι να φάτε για να παραμείνετε υγιείς. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να βελτιστοποιήσει την ανάρρωσή σας από έναν τραυματισμό. Ένας ορθοπεδικός μπορεί να αξιολογήσει την υγεία των οστών σας. Αυτά δεν είναι παρά μια χούφτα από δεκάδες παραδείγματα ειδικών στην υγεία των ανθρώπων.

Τώρα, τι ακριβώς μπορεί να κάνει για εσάς ένας ειδικός στη «δημόσια» υγεία, και πώς ορίζεται αυτό το επάγγλεμα ;

Λοιπόν, εδώ είναι που συναντάμε κάποια σοβαρά εμπόδια. Αν γκουγκλάρετε «ορισμός εμπειρογνωμόνων δημόσιας υγείας», θα λάβετε 40 διαφορετικές απαντήσεις από 40 διαφορετικά ακαδημαϊκά και κρατικά τμήματα δημόσιας υγείας. Οι απαντήσεις κυμαίνονται από «οι επαγγελματίες του χώρου πασχίζουν να ορίσουν με ακρίβεια τη δημόσια υγεία» έως «η επιστήμη και η τέχνη της πρόληψης ασθενειών».

Αυτό συμβαίνει επειδή η «δημόσια» υγεία δεν είναι πραγματική επιστήμη. Σας το λέει μάλιστα κάποιος που σπούδασε μια άλλη ψεύτικη μορφή επιστήμης (πολιτικές επιστήμες) στο προπτυχιακό επίπεδο. Ακριβώς όπως το «κοινό καλό» δεν είναι καλό για όλους, η Δημόσια Υγεία υποφέρει από τις ίδιες εγγενείς αποτυχίες υπό την έννοια της υγείας. Αυτό που είναι καλό για τον Joe μπορεί να μην είναι καλό για την Jane. Αυτό που είναι το καλύτερο για την Catherine μπορεί να μην είναι το καλύτερο για τον Carlos. Μια προσπάθεια βελτιστοποίησης και τελειοποίησης της «δημόσιας» υγείας θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε χάος, κάτι που είδαμε να εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους.

Μπορείτε να ευχαριστήσετε τους «ειδικούς της δημόσιας υγείας» για το ότι μετέτρεψαν σε κανονικότητα τις καραντίνες υγιών ανθρώπων, την μασκοφορία σε εξωτερικούς χώρους, την «κοινωνική» απόσταση των 2 μέτρων, την νυχτερινή απαγόρευσης κυκλοφορίας, το κλείδωμα της κοινωνίας, και πολλά άλλα ατεκμηρίωτα, κομπογιαννίτικα μέτρα ελέγχου του πληθυσμού που επιβλήθηκαν (και δεν κατάφεραν να καταπολεμήσουν έναν ιό) εις το όνομα της επιστήμης.

Η ατομική υγεία είναι για τη «δημόσια» υγεία ότι είναι η ελευθερία για τον ολοκληρωτισμό. Τη στιγμή που εγκαταλείπεις τη θεραπεία των ατόμων και προσπαθείς να ομογενοποιήσεις έναν πληθυσμό, δεν είσαι τόσο ένας ειδήμων, όσο είσαι ένα αυταρχικό άτομο με σύμπλεγμα ελέγχου των πάντων μεταμφιεσμένος σε ειδήμονα.

Ο Φάουτσι δεν είναι ειδικός στη δημόσια υγεία, είναι ένας λοιμωξιολόγος μεθυσμένος από την εξουσία. [σ.σ. συμπτωματικά το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον λοιμωξιολόγο, κι όχι επιδημιολόγο, Τσιόδρα, αλλά και για τα περισσότερα μέλη της ελληνικής επιτροπής «ειδικών»] Ο Μπιλ Γκέιτς δεν είναι ειδικός στη δημόσια υγεία, είναι ένας υστερικός τεχνοκράτης. Το CDC (σ.σ. ο ΕΟΔΥ των ΗΠΑ) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν διαθέτουν τεχνογνωσία στη «δημόσια» υγεία, είναι απλά υδροκέφαλες γραφειοκρατίες με ένα ιστορικό σοβαρά λανθασμένων συστάσεων στην αντιμετώπιση της εξάπλωσης ασθενειών και άλλων κοινωνικών ζητημάτων.

Κανένα άτομο ή ομάδα ατόμων δεν μπορεί να αξιώσει ότι γνωρίζει την «δημόσια» υγεία, και κανένα άτομο ή ομάδα ατόμων δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ξέρει τι είναι καλύτερο για τη συλλογικότητα, όπως κανένας ηγέτης δεν δικαιούται να παίρνει καταστροφικές αποφάσεις για το «κοινό καλό» της κοινωνίας. Οι αυτοαποκαλούμενοι «ειδικοί στη δημόσια υγεία» δεν είναι τίποτα άλλο παρά επίδοξοι αυταρχικοί εξουσιαστές, που έτυχε να βρίσκονται σε κυβερνητικές και πανεπιστημιακές θέσεις. Δεδομένης της έλλειψης πραγματικής τεχνογνωσίας ή επαγγελματικού ανταγωνισμού σε αυτούς τους τομείς, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτά τα ίδια άτομα τυχαίνει να έχουν επίσης ένα φρικαλέο ιστορικό, όσον αφορά την πρόληψη και την αντιμετώπιση μεταδοτικών ασθενειών.



***

Ο Jordan Schachtel είναι ερευνητής δημοσιογράφος και αναλυτής εξωτερικής πολιτικής με έδρα την Ουάσιγκτον, DC.