Ο κατώτατος μισθός βλάπτει τους πιο αδύναμους, στην πραγματικότητα

Ο κατώτατος μισθός δεν πρέπει ούτε να αυξηθεί, ούτε να παραμείνει σταθερός, ούτε να μειωθεί. Πρέπει να καταργηθεί αμέσως και οριστικά. Οι υποστηρικτές του μπορεί να έχουν καλές προθέσεις, αλλά στην πράξη πρόκειται για μια κακόβουλη επίθεση εναντίον των πιο αδυνάτων ανάμεσά μας

Άρθρο του Walter Block, που δημοσιεύτηκε από το Foundation for Economic Research. Χρόνος ανάγνωσης 3'. 

Όχι, ο Χριστός δεν ήταν «σοσιαλιστής»

Ο Χριστός δεν ζήτησε ποτέ από το κράτος να ληστεύει τους πολίτες και να μοιράζει τα λάφυρα του φορολογικού πλιάτσικου στους φτωχούς

Άρθρο του Lawrence Reed, που δημοσιεύτηκε από το Foundation for Economic Research. Χρόνος ανάγνωσης 5'. Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής. 

Ο ισχυρισμός ότι «ο Ιησούς Χριστός ήταν σοσιαλιστής» έχει γίνει ένα δημοφιλές κλισέ μεταξύ των «προοδευτικών», όπως και μεταξύ αυτών των οποίων η πίστη στον χριστιανισμό δεν είναι και η πιο… ένθερμη – στην καλύτερη περίπτωση. Υπάρχει όμως κάποια δόση αλήθειας σε αυτό το κλισέ;

Ανώτατες τιμές: Σκοτώνοντας τον αγγελιοφόρο επειδή το μήνυμά του δεν αρέσει στο κράτος

Η ιστορία του ελέγχου των τιμών είναι μια ιστορία από ελλείψεις, ουρές, μαύρες αγορές, και λαϊκή δυσαρέσκεια. Εμπλέκεται επίσης ένα ηθικό ζήτημα. Με ποιο δικαίωμα μπορεί κάποιος να υπαγορεύει δια της βίας τους όρους του εμπορίου ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους;

Άρθρο του Lawrence Read, που δημοσιεύτηκε από το El American. Χρόνος ανάγνωσης 5'. Απόδοση στα ελληνικά Libertarian Corfu - Νίκος Μαρής. 

Στις μέρες μας, μπορεί να υποστηρίξει κανείς την πιο απαξιωμένη, κρατικίστικη παλαβωμάρα, και να τον καλωσορίσουν στις σελίδες με τις «Απόψεις» του Guardian. Το τελευταίο παράδειγμα, που γράφτηκε από την Isabella Weber στο φύλλο της 29ης Δεκεμβρίου 2021, ήταν υπερβολικό ακόμη και για τον Paul Krugman των New York Times, έναν πρώην (σ.σ. κρατιστή) οικονομολόγο που κατέληξε προπαγανδιστής. Ο τίτλος ήταν: «Έχουμε ένα ισχυρό όπλο για την καταπολέμηση του πληθωρισμού: τον έλεγχο των τιμών. Είναι καιρός να το εξετάσουμε». Ο Krugman απάντησε: «Δεν είμαι κανένας φανατικός της ελεύθερης αγοράς, αλλά αυτή η ιδέα είναι πραγματικά ηλίθια».

Οι αγορές και η ιδιωτική ιδιοκτησία προστατεύουν το περιβάλλον, όχι το κράτος

Τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί εκτάσεων και αντικειμένων επιτρέπουν στους ανθρώπους να αναλαμβάνουν την ευθύνη για ό,τι γίνεται στην ιδιοκτησία τους. Έτσι εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα, καθώς κανείς δεν μπορεί να καταστρέψει την ιδιοκτησία κάποιου άλλου χωρίς να καταβάλει επαρκή αποζημίωση

Άρθρο του Vibhu Vikramaditya που δημοσιεύτηκε στις 22 Μαρτίου 2022 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 7'. Απόδοση στα ελληνικά, Libertarian Corfu - Νίκος Μαρής. 

Κάθε αιώνας παρουσιάζει το δικό του, ξεχωριστό σύνολο προβλημάτων για τους λάτρεις της ελευθερίας, της ειρήνης και της ευημερίας. Ενώ οι μεγάλοι πρωτοπόροι της ελευθερίας του 20ού αιώνα αντιμετώπιζαν τη διαφαινόμενη σκιά του συγκεντρωτισμού και έδιναν μάχη ενάντια στους σοσιαλιστές και τους κρατιστές που υποστήριζαν τον συγκεντρωτισμό και την καταδίκη της ατομικής ελευθερίας για χάρη μιας «καθολικής υλικής ευμάρειας», οι ελεύθερες αγορές με την πτώση της αυλαίας του εικοστού αιώνα έδειξαν μια για πάντα ότι η καθολική υλική ευμάρεια είναι συμβατή μόνο με την ατομική οικονομική ελευθερία και την ανεξαρτησία.

H «προοδευτική» μαζική δημοκρατία απέτυχε. Η απάντηση είναι η ριζική αποκέντρωση

Από πολλές απόψεις, η δημοκρατία που είχε τις ρίζες της στον φιλελευθερισμό του δέκατου ένατου αιώνα έχει πεθάνει. Μπορούμε να την αναβιώσουμε, ή κάτι πιο αυταρχικό θα πάρει τη θέση της;

Άρθρο του José Niño, που δημοσιεύτηκε στις 16 Μαρτίου 2022 από το Mises Instotute. Χρόνος ανάγνωσης 5'. Απόδοση στα ελληνικά, Θεόδωρος Μίxας - Νίκος Μαρής. 

Οι φερόμενες ως «φιλελεύθερες» δημοκρατίες είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της Δύσης τον τελευταίο αιώνα, και θεωρούνται το αποκορύφωμα της πολιτικής εξέλιξης. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που οι δυτικές ελίτ είναι ακλόνητα πεπεισμένες ότι αυτό το σύστημα διακυβέρνησης πρέπει να εξαπλωθεί ευρέως ανά τον κόσμο, είτε έμμεσα («έγχρωμες επαναστάσεις») είτε άμεσα (οικονομικές κυρώσεις, κινηματικές στρατιωτικές ενέργειες ή αποστολές οικοδόμησης εθνών). 

Οι ψευτο-οικολόγοι της Ευρώπης την κατέστησαν ενεργειακά αιχμάλωτη

Η Ευρώπη θέλει φθηνή και άφθονη ενέργεια, αλλά οι πολιτικοί δαιμονοποιούν την πυρηνική ενέργεια, το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Όλες οι κρατικοπαρεμβατικές προτάσεις που προωθούνται συνεπάγονται υψηλότερο κόστος για τους πολύπαθους καταναλωτές

 

Άρθρο του Daniele Lacalle, που δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου 2022 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 5'. Απόδοση στα ελληνικά, Θεόδωρος Μίχας - Νίκος Μαρής. 

Με τις τρέχουσες παρεμβατικές πολιτικές, η Ευρώπη δεν πρόκειται να πετύχει μια ανταγωνιστική ενεργειακή μετάβαση. Η Ευρώπη εξαρτάται από το ρωσικό φυσικό αέριο όχι εξαιτίας κάποιας σύμπτωσης, αλλά εξαιτίας μιας αλληλουχίας λανθασμένων πολιτικών: απαγόρευση της πυρηνικής ενέργειας στη Γερμανία, απαγόρευση της ανάπτυξης εγχώριων πόρων φυσικού αερίου σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, που προστέθηκαν πάνω σε μια μαζική και δαπανηρή εξάπλωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, χωρίς να έχει δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο εφεδρικό σύστημα.