Καταργήστε τα κρατικά σχολεία

Η μονοπώληση κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής από το κράτος είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, ειδικά όταν πρόκειται για τα σχολεία και την εκπαίδευση παιδιών και εφήβων.

Άρθρο του Gor Mkritchian, που δημοσιεύτηκε στις 24/2/2020. Απόδοση στα ελληνικά: Νίκος Μαρής. Χρόνος ανάγνωσης 4'.

Για πολλούς, η σκέψη να καταργηθούν τα κρατικά σχολεία είναι -αντανακλαστικά σχεδόν- απωθητική, αλλά δεν θα έπρεπε. Τα τεράστια προβλήματα με την παροχή της σχολικής εκπαίδευσης από το κράτος θα μπορούσαν να γεμίσουν αναρίθμητα βιβλία, όπως το Εκπαίδευση: Δωρεάν και Υποχρεωτική του Murray Rothbard  και το Εκπαίδευση και  κράτος του EG West. Εδώ, θα επικεντρωθώ σε ένα μικρό υποσύνολο των πιθανών επικρίσεων, εξετάζοντας εν συντομία τα ζητήματα της φτώχειας, της ισορροπίας ισχύος μεταξύ των θεσμών μιας χώρας, και του προβλήματος του οικονομικού υπολογισμού.

Οι εμβολιασμοί της ΕΕ υπήρξαν εξίσου «επιτυχημένοι» με τα lockdown της

Φαίνεται ότι η χρήση της «πολιτικής των εμβολίων» για την εξασφάλιση της αρμονίας και της ενότητας μεταξύ όλων των μελών της ΕΕ δεν στέφθηκε με εκτυφλωτική επιτυχία. 

Άρθρο του Ryan McMaken, που δημοσιεύτηκε στις 30 Μαρτίου 2021 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4'.

Για πολλούς μήνες, οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέστησαν σαφές ότι θεωρούν τη διανομή και τη χορήγηση των εμβολίων για τον Covid-19 ως την προτεραιότητα της δημόσιας πολιτικής. Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τα εμβόλια, το γεγονός παραμένει ότι τα ευρωπαϊκά καθεστώτα πιστεύουν ότι είναι υπέροχα, και θέλουν όσο το δυνατόν συντομότερα να δουν όσο το δυνατόν περισσότερα εμβολιασμένα μπράτσα. 

Σύμφωνα τα δικά τους πρότυπα, ωστόσο, οι προσπάθειες αυτών των κυβερνήσεων για μεγιστοποίηση της χρήσης του καθεστώτος δεν πηγαίνουν πολύ καλά. Πράγματι, η εξάπλωση των εμβολιασμών από την ΕΕ χαρακτηρίζεται πλέον κατά κόρον ως «καταστροφική». 

Οι συνολικές δόσεις εμβολίων που έχουν χορηγηθεί στην ΕΕ παραμένουν πολύ πίσω από αυτές του Ισραήλ, των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, ακόμη και της Χιλής. Εν τω μεταξύ, οι χώρες-μέλη διαφωνούν για τους ελέγχους στα εξαγόμενα εμβόλια, και άλλες χώρες-μέλη διαμαρτύρονται ότι δεν παίρνουν αρκετές δόσεις. 

Στο επίκεντρο της διαμάχης είναι το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει

Πώς το ευρώ επιμήκυνε το αυτοκτονικό lockdown του Μητσοτάκη

Η δημιουργία του ευρώ μπορεί να ευθύνεται για τα αυτοκτονικά lockdown σε ορισμένες χώρες της ευρωζώνης, που θα είναι πιο μακροχρόνια από ό, τι σε άλλα μέρη, με όλες τις επιζήμιες κοινωνικές, πολιτικές, υγειονομικές και οικονομικές συνέπειές τους. Και είναι πιθανό αυτή η κρίση να οδηγήσει σε μια τελική απόφαση για το μέλλον του ευρώ και σε ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος. 

Προφητικό (?) άρθρο του Philipp Bagus, που δημοσιεύτηκε στις 25 Απριλίου 2020 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4΄.

Ζωή χωρίς lockdown: Νορβηγία και Φινλανδία επιβεβαίωσαν την προσέγγιση της Σουηδίας

 Από τον Ιούνιο του 2020, η Φινλανδία και η Νορβηγία εφάρμοσαν λιγότερο περιοριστικές κρατικές πολιτικές από τη Σουηδία, και αμφότερες άντεξαν απέναντι στον κορωνοϊό εξαιρετικά καλά. Από τότε, είναι από τα πιο ελεύθερα έθνη στον κόσμο, και οι θάνατοι από/με COVID-19 υπήρξαν ελάχιστοι.

Άρθρο του Jon Miltimore, που δημοσιεύτηκε στο Foundation for Economic Research το Φθινόπωρο του 2020. Χρόνος ανάνγωσης 3'.

Ο κορωνοϊός επέστρέψε δριμύτερος . Πολλά κράτη σε όλο τον κόσμο σημειώνουν ανησυχητικές αυξήσεις περιστατικών και θανάτων, συνολικούς αριθμούς που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνουν τα υψηλά επίπεδα που σημειώθηκαν τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο. (σ.σ. του 2020)

Από την αρχή της πανδημίας, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προσπάθησαν να δαμάσουν τον ιό. Όλες έχουν αποτύχει, σε διαφορετικούς βαθμούς.

Είτε οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν δρακόντειους εγκλεισμούς, μέτριους εγκλεισμούς, είτε καθόλου εγκλεισμούς, ο ιός εξαπλώθηκε. Ορισμένες χώρες με σκληρά απαγορευτικά τα πήγαν καλύτερα, πολλές τα πήγαν χειρότερα. Όπως έχουν επισημάνει κάποιοι, ο ιός δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τις πολιτικές που εφαρμόζονται.

Το Βέλγιο, για παράδειγμα, έχει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό θανάτων από/με COVID-19 στον κόσμο, παρόλο που εφάρμοσε ένα από τα αυστηρότερα lockdown στον κόσμο (81,5/100 αυστηρότητα). Η Ιταλία και η Ισπανία είχαν ακόμη πιο σκληρά lockdown, και αμφότερες είναι επίσης από τις πιο σκληρά πληγείσες χώρες από τον ιό. (Το τρέχον ποσοστό θανάτου της Ιταλίας είναι χαμηλότερο από αυτό του Βελγίου και της Ισπανίας, αλλά η χώρα αντιμετωπίζει μια επανεμφάνιση του ιού που φαίνεται αναμφίβολα ανησυχητική.)

Μπορούμε να μετρήσουμε την αυστηρότητα των εγκλεισμών χάρη σε μια μεταβλητή που δημιουργήθηκε από το Our World in Data, μια ερευνητική ομάδα που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και παρουσιάζει πληροφορίες μέσα από υπέροχα διαγράμματα και γραφήματα.

Ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου μπήκε σε φάση εγκλεισμού τον Μάρτιο του 2020, οι Σουηδοί αρμόδιοι επέλεξαν να απορρίψουν ένα πλήρες κλείδωμα του πληθυσμού, επιλέγοντας αντ' αυτού μια ελαφρύτερη προσέγγιση, που βασίστηκε στη συνεργασία με τους πολίτες, οι οποίοι έλαβαν έγκυρη πληροφόρηση για θέματα δημόσιας υγείας και ενθαρρύνθηκαν να συμπεριφέρονται υπεύθυνα.

Covid: Πώς η Δύση ενστερνίστηκε τον κεντρικό σχεδιασμό και εγκατέλειψε τα ανθρώπινα δικαιώματα

 Ο Mises προειδοποίησε ότι «δεν υπάρχει επιστημονικό δέον γενέσθαι. Η επιστήμη είναι ικανή να καθορίσει μόνο το είναι. Δεν μπορεί ποτέ να υπαγορεύσει τι πρέπει να γίνει και τι σκοπούς πρέπει να έχουν οι άνθρωποι». Αφ’ ότου υιοθετήθηκε η κινεζική προσέγγιση, οι νεοφώτιστοι δικτάτορες των πρώην ανοιχτών κοινωνιών επιβάλλουν πράγματα, που όχι μόνο ξεπερνούν τα όρια της δράσης ενός κράτους σύμφωνα με τη φιλελεύθερη αντίληψη, αλλά υπερβαίνουν επίσης το πεδίο και τους σκοπούς της επιστήμης

Άρθρο του Birsen Philip, που δημοσιεύτηκε στις 27 Αυγούστου 2021 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 6'.

    

Τον Ιανουάριο του 2020, η Χουμπέι και περισσότερες από δέκα ακόμα επαρχίες στην ηπειρωτική Κίνα εφάρμοσαν ολοκληρωτικά μέτρα αποκλεισμού, όπως το κλείσιμο των σχολείων και των χώρων εργασίας, και αυστηρούς περιορισμούς στις μετακινήσεις και την κινητικότητα, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής όλων των δημόσιων συγκοινωνιών, της ακύρωσης πτήσεων, το κλείσιμο σιδηροδρόμων και σταθμών λεωφορείων, και τον αποκλεισμό των εισόδων των αυτοκινητοδρόμων. Οι προσπάθειες για τον έλεγχο της επιδημίας σε αυτές τις επαρχίες περιλάμβαναν επίσης εντολές χρήσης μάσκας και αυστηρές διαταγές παραμονής στο σπίτι. Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2020, η πανδημία ήταν σε μεγάλο βαθμό υπό έλεγχο στις περισσότερες κινεζικές επαρχίες, γεγονός που οδήγησε την κυβέρνηση να αρχίσει να χαλαρώνει πολλά από τα καταπιεστικά μέτρα αποκλεισμού τον επόμενο μήνα. Ο αποκλεισμός άρθηκε επίσημα στις 8 Απριλίου 2020, εβδομήντα έξι ημέρες μετά την αρχική εφαρμογή του.

Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε ότι το ξέσπασμα του covid-19 αναβαθμίζεται από «κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας» σε «πανδημία». Ανταποκρινόμενοι σ’ αυτή την απόφαση, κυβερνητικοί αξιωματούχοι σε πολλές φιλελεύθερες χώρες, μαζί με μια χούφτα μη εκλεγμένων υγειονομικών εμπειρογνωμόνων, δεν δίστασαν να υιοθετήσουν μέτρα περιορισμού παρόμοια με αυτά που επιβλήθηκαν στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένου του κλεισίματος των εσωτερικών και εξωτερικών συνόρων, και «εξαιρετικά καταναγκαστικών και περιοριστικών lockdown και μέτρων φυσικής αποστασιοποίησης με σκοπό να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία και να αποφευχθούν μελλοντικές εστίες μετάδοσης». Αυτό σημαίνει ότι,

Το υγειονομικό ράιχ του Κυριάκου Μητσοτάκη

 

Ανάρτηση της αναρχοκαπιταλιστικής σελίδας «Ελεύθερη Αγορά - Austrian Economics» στην πλατφόρμα MeWe.com, δημοσιευμένη στις 28 Αυγούστου 2021.

Οι Betriebsführer της ναζιστικής Γερμανίας

Στη Ναζιστική Γερμανία, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων ονομάζονταν Betriebsführer και ενεργούσαν ως βραχίονας του κράτους, αλλιώς τους αφαιρούταν η άδεια ή είχαν βαρύτερες κυρώσεις ανάλογα με τα γούστα του καθεστώτος.

Αστυνομικό Κράτος, χαφιεδισμός και τρομοκρατία

Λόγω της ιδιωτικής φύσης των συναλλαγών στην οποία μπορούσαν να διεξαχθούν πολλές συναλλαγές μαύρης αγοράς (εξυπηρέτηση εβραίων ή άλλων «εχθρών του Ράιχ», παραβίαση ποσοστώσεων στις πωλήσεις, μη συμμόρφωση με τις διατιμήσεις κλπ), το καθεστώς έπρεπε να επιβάλει τον φόβο πως το ένα μέλος της συναλλαγής μπορούσε να αποδειχθεί αστυνομικός που προσπαθεί να παγιδεύσει το άλλο μέλος. Η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται ακόμη και τους μακροχρόνιους συνεργάτες τους, ακόμη και τους φίλους και τους συγγενείς τους, πως μπορεί να αποδειχθούν χαφιέδες.

Παράκαμψη Δικαστικών Επιλύσεων και κατάλυση της δικαιοσύνης

Προκειμένου να επιτύχει καταδίκες, το καθεστώς έπρεπε να θέσει τη γνωμοδότηση περί αθωότητας ή ενοχής στην περίπτωση συναλλαγών μαύρης αγοράς, στα χέρια ενός διοικητικού δικαστηρίου ή των αστυνομικών πρακτόρων επί τόπου. Δεν μπορούσε να βασιστεί σε δοκιμασίες διεξαγωγής δικών, διότι είναι πολύ δύσκολο να διεξαχθούν τόσες πολλές δίκες χωρίς να καταρρεύσει το δικαστικό σύστημα.

Το υγειονομικό ράιχ του Κυριάκου Μητσοτάκη

Έτσι και το καθεστώς μητσοτάκη όπως και μερικά ακόμα - ελάχιστα - ευρωπαϊκά καθεστώτα, μετέφερε σήμερα την αστυνόμευση στα χέρια των σύγχρονων Betriebsführer των καταστημάτων. Οι καταστηματάρχες λειτουργούν ως όργανα του κράτους εξετάζοντας τα πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων , δωρεάν μάλιστα και χάνοντας εισοδήματα, ώστε να εξοβελιστούν οι ανάλογοι «εχθροί του λαού» της εποχής του χίτλερ: Οι ανεμβολίαστοι. Αν δεν το κάνουν, τρώνε βαρύτατα πρόστιμα και χάνουν την άδεια λειτουργίας τους χωρίς δίκη, με απόφαση των επιτόπου obersturmbannführer των υγειονομικών SS που πραγματοποιούν τους ελέγχους.

Όλα αυτά τα έχουμε αναφέρει διαχρονικά στον ιστότοπο μας, όπως τα περιγράφουν οι διανοητές της Αυστριακής σχολής προειδοποιώντας για τις πρακτικές του ολοκληρωτικού σοσιαλιστικού κράτους. Τώρα τα βλέπουμε να εξελίσσονται ζωντανά μπροστά στα μάτια μας.

Το μαχαίρι στα δόντια και πάμε στα συλλαλητήρια.

***

Το διεστραμμένο κράτος-βιαστής και οι ηδονοβλεψίες χειροκροτητές του

 

Κείμενο από την αναρχοφιλελεύθερη σελίδα του facebook «Οι δούλοι», που δημοσιεύτηκε στις 27 Αυγούστου 2021.

Εκείνο που βγαίνει μέσα από τα εμβολiαστικά κέντρα τις τελευταίες μέρες είναι ότι καταφθάνουν άνθρωποι κλαίγοντας, οι οποίοι δεν επιθυμούν να εμβολiαστούν, αλλά εξαναγκάζονται προκειμένου να μη χάσουν τη δουλειά τους. Πολλοί τρέμουν μετά την ένεση και βρίσκονται σε φανερή κατάσταση σοκ, έχοντας ανέκφραστο πρόσωπο και ένα αχανές βλέμμα στο κενό.

Είναι ακριβώς τα συναισθήματα που προκύπτουν στο θύμα έπειτα από έναν βιασμό. Φόβος, οργή, ταπείνωση, αηδία, ντροπή και αυτο-ενοχοποίηση. Η βίαιη καταπάτηση της ιδιοκτησίας του σώματός αποτελεί ένα έγκλημα που στιγματίζει το θύμα και το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Αυτό ακριβώς είναι ο υποχρεωτικός εμβολiασμός, μια πράξη βιασμού, όπου σε ρόλο θύτη είναι το κράτος και σε ρόλο διεστραμμένου ηδονοβλεψία όσοι το επικροτούν.

Οι σχέσεις εξουσίας-πολιτών έχουν φτάσει σε τέτοια ρήξη, όπου είναι αδύνατον να συνυπάρξουν ειρηνικά από εδώ και πέρα. Πως να συμβιώσεις με τον βιαστή σου; Πως να προσποιηθείς ότι δεν έχει συμβεί τίποτα όταν κατά βάθος γνωρίζεις ότι το κράτος ασέλγησε βάναυσα πάνω στο κορμί σου; Πως θα μπορέσεις να ξεπεράσεις την ταπείνωση που σου προκάλεσαν αυτοί που εξέλεξες για να σε προστατεύσουν;

Ωστόσο, σε αντίθεση με τα θύματα βιασμού, εσύ ακόμα έχεις την επιλογή να ξεφύγεις, όσο και εάν σε έχει πείσει ο θύτης ότι ο βιασμός σου είναι μονόδρομος. Μην επιτρέψεις να σε βιάσουν και να σου σημαδέψουν την ψυχή. Μην ελπίζεις άδικα ότι υποκύπτοντας στις ορέξεις του βιαστή σου, αυτός θα σταματήσει και δεν θα επιστρέψει για ακόμα περισσότερα. Φύγε από τη δουλειά σου, δούλεψε μαύρα, οργάνωσε ανταλλακτική οικονομία, δικτυώσου με ομοϊδεάτες σου. Δεν είσαι μόνος/η.

Χούντα είναι, θα την ρίξουμε.

***

Ηθικό ναρκοπέδιο οι κρατικά επιβεβλημένοι εμβολιασμοί

 Κάθε άνθρωπος έχει το φυσικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί το σώμα του με τον τρόπο που επιθυμεί. Επιπλέον, τα δικαιώματα μπορούν να είναι μόνο «αρνητικά», δηλαδή μπορούν μόνο να μας δίνουν το δικαίωμα να απαιτούμε από τους άλλους να απέχουν από την όποια επιθετικότητα εναντίον μας - δηλαδή, από την εισβολή στο ίδιο μας το σώμα. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα δικαίωμα να εξαναγκάζουν τους πολίτες τους να εμβολιάζονται.

Άρθρο του Fabrizio Ferrari, που δημοσιεύτηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2021 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4'.

Η πανδημία του covid-19 που ζούμε έδειξε πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν τα κράτη και οι κυβερνήσεις στη ζωή μας. Αρκετές καθημερινές δραστηριότητες που όλοι θεωρούσαμε ως απόλυτα φυσιολογικές μόλις πριν από ένα χρόνο - π.χ. μια συνάντηση φίλων σε μπαρ, η διοργάνωση πάρτι κ.λπ. - τώρα απαγορεύονται ή αποθαρρύνονται από πολλές κυβερνήσεις σε όλο τον δυτικό κόσμο. Ωστόσο, θα πρέπει να ρωτήσουμε: είναι θεμιτό να εξαναγκάζουν οι κυβερνήσεις τους πολίτες τους να κάνουν ό,τι (οι κυβερνήσεις) πιστεύουν για να περιοριστεί μια πανδημία;

Πάρτε, για παράδειγμα, το θέμα των κρατικών εμβολιασμών: Είναι θεμιτό να υποχρεώνει το κράτος τους πολίτες του να εμβολιάζονται; Νομίζω ότι δεν είναι, και θα υποστηρίξω γιατί το πιστεύω, παρ’ ό,τι δεν έχω τίποτα εναντίον του εμβολιασμού καθεαυτού. Απλώς υποστηρίζω ότι το εάν θα κάνει κάποιος ένα εμβόλιο -ή το αν θα λάβει μια οποιαδήποτε άλλη ουσία- θα πρέπει να είναι μια ατομική επιλογή με ελεύθερη βούληση, κάτι στο οποίο η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να εμπλέκεται.

Ατομική Αυτοκτησία

Ως άνθρωποι, είμαστε οντότητες που δρουν : με άλλα λόγια, η φύση μας καθορίζεται από την ικανότητά μας να ενεργούμε - δηλαδή, χρησιμοποιώντας (πεπερασμένα) μέσα να έχουμε εναλλακτικές χρήσεις για να επιτύχουμε τους προτιμώμενους (εναλλακτικούς) σκοπούς μας. Από τη φύση της, η δράση (όπως την έχω ορίσει) πηγάζει από την ελεύθερη βούληση: τα ζώα και τα άψυχα αντικείμενα δεν δρουν - απλώς συμπεριφέρονται σύμφωνα με το ένστικτο και τους φυσικούς, χωρίς κίνητρα νόμους.

Τι συνεπάγεται η ενεργητική μας φύση ως ανθρώπινα όντα; Συνεπάγεται ότι πρέπει να είμαστε ιδιοκτήτες -δηλαδή, η ύπαρξή μας (το σώμα, ο νους, η θέλησή μας κ.λπ.) είναι η δική μας φυσική και απόλυτη ιδιοκτησία. Γιατί αυτό; Επειδή εάν εμείς (οι άνθρωποι) δεν ήμασταν ιδιοκτήτες του εαυτού μας, δεν θα μπορούσαμε να δράσουμε. Πράγματι, κάθε είδους ενέργεια απαιτεί τη χρήση (τουλάχιστον) των ακόλουθων μέσων: πόρους που παρέχονται από τη φύση, χρόνο, και εργασία. Επομένως, εάν στερούμασταν την αυτοκτησία μας, δεν θα μπορούσαμε ενδεχομένως να δράσουμε. Στην πραγματικότητα, δεν θα μπορούσαμε ούτε να χρησιμοποιήσουμε την εργασία μας - γενικά εκλαμβανόμενη ως κάθε είδους ανθρώπινη προσπάθεια - ούτε να αποφασίσουμε πώς θα διαθέσουμε τον δικό μας χρόνο, γιατί τίποτε από αυτά – αν δεν ανήκουμε στον εαυτό μας - δεν θα ήταν υπό τον έλεγχό μας. Έτσι, η ίδια η έννοια της δράσης απαιτεί την ιδιοκτησία επί: (1) ενός φυσικού σώματος που πραγματοποιεί αυτή τη δράση και (2) ενός νου που επιλέγει σκόπιμα σκοπούς (προς επίτευξη) και μέσα (που θα χρησιμοποιηθούν) κατά τη διάρκεια της ίδιας δράσης.

Τούτου λεχθέντος, εάν ο αναγνώστης σκεφτεί τον ορισμό μου για τα ανθρώπινα όντα ως ενεργά όντα αυθαίρετα, τον καλώ να λάβει υπόψη του τα εξής: δεν μπορείτε να διαψεύσετε τον ορισμό μου. Στην πραγματικότητα, όπως έχω ήδη υποστηρίξει αλλού , το αξίωμα της ανθρώπινης δράσης δεν μπορεί να διαψευστεί, γιατί αν κάποιος προσπαθούσε να το κάνει, θα ενεργούσε ταυτόχρονα, εμπλεκόμενος έτσι σε μια επιτελεστική αντίφαση- και γι 'αυτό η δράση είναι ένα αξιωματικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. [1]

Φτάνουμε, ως εκ τούτου, σε μια πρώτη, φιλοσοφικά πολύ διαισθητική, απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα: οι εμβολιασμοί με κρατική εντολή, ως μια επεμβατική πράξη που πραγματοποιείται από την κυβέρνηση κατά της αυτοκτησίας, πρέπει να θεωρούνται ηθικά έκνομοι.

Το πρόβλημα με το θετικό «δικαίωμα στη ζωή»

Τούτου λεχθέντος, ένας σκεπτικιστής αναγνώστης θα μπορούσε να θεωρήσει το συνοπτικό επιχείρημά μου σαν μια φιλοσοφική ασυναρτησία. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να παρουσιάσουμε ένα ακόμη πιο συγκεκριμένο επιχείρημα.

Όχι, δεν αποτελεί «παραβίαση της ελευθερίας» η ακούσια μετάδοση ιώσεων

 Εάν ο Άρης και η Βίκυ εισέλθουν σε ένα εστιατόριο του οποίου ο ιδιοκτήτης δεν υποχρεώνει τους πελάτες να φορούν μάσκα, και η Βίκυ κολλήσει covid από τον Άρη, γιατί θα πρέπει να κατηγορήσουμε τον Άρη ότι «επέδειξε επιθετικότητα εναντίον της Βίκυς»; Κι οι δυο συμφώνησαν ελεύθερα σε μια σύμβαση με τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου, και κανένας από τους δύο δεν παρεμποδίστηκε στο δικαίωμά του να απολαμβάνει ελεύθερα την κυριότητα του σώματός του.

Άρθρο του Fabrizzio Ferrari, που δημοσιεύτηκε στις 15 Μαρτίου 2021 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4'.

Αυστριακή Σχολή vs Σχολή του Σικάγο

 Οι Αυστριακοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι έχουν αντικειμενικά δικαιώματα ιδιοκτησίας, τελεία και παύλα, και ότι η οικονομική ανάλυση μπορεί να ξεκινήσει μόνο αφ’ ότου καθορίσουμε αυτά τα δικαιώματα. Αντίθετα, μερικές από τις πιο ακραίες εφαρμογές αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί «η προσέγγιση του Σικάγο» θα σήμαιναν ότι η εκχώρηση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας πρέπει να καθορίζεται με βάση την οικονομική αποδοτικότητα.

Άρθρο του Robert Murphy, που δημοσιεύτηκε στις 26/5/2020. Χρόνος ανάγνωσης 5'.

Συχνά με ρωτούν, «πού διαφέρουν οι οικονομολόγοι της Αυστριακής σχολής από εκείνους της Σχολής του Σικάγου; Δεν είστε όλοι ελευθεραγορίτες  που αντιτίθενται στους κεϋνσιανούς υπέρμαχους του μεγάλου κράτους;»

Στο παρόν άρθρο θα σκιαγραφήσω μερικές από τις κύριες διαφορές. Αν και είναι αλήθεια ότι οι Αυστριακοί συμφωνούν με τους οικονομολόγους του Σικάγο σε πολλά θέματα πολιτικής, ωστόσο η προσέγγισή τους στην οικονομική επιστήμη μπορεί να είναι πολύ διαφορετική. Είναι σημαντικό να εξηγούμε πού και πού αυτές τις διαφορές, αν μη τι άλλο, για να αντικρούσουμε την συνηθισμένη κατηγορία ότι τα αυστριακά οικονομικά είναι απλώς ένα δόγμα, που χρησιμεύει για να δικαιολογήσει συμπεράσματα υπέρ της εφαρμογής φιλελεύθερων πολιτικών.

Παγκόσμια εμβολιο-υστερία: Ποιοι την ενορχήστρωσαν και γιατί

Είναι απαραίτητο να αναλύσουμε το κυρίαρχο αφήγημα για τον εμβολιασμό, και να ρωτήσουμε ποιος ωφελείται από αυτό. Έτσι, πρέπει να εστιάσουμε στη συμμαχία συμφερόντων μεταξύ του κράτους, των μέσων ενημέρωσης, της φαρμακοβιομηχανίας και των υπερεθνικών οργανισμών. 

Άρθρο του Philipp Bagus, που δημοσιεύτηκε στις 25 Αυγούστου 2021. Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής. Χρόνος ανάγνωσης 6'.

Η πίεση στους μη εμβολιασμένους αυξάνεται. Ενώ οι εμβολιασμένοι σε ορισμένες χώρες παίρνουν πίσω μερικές από τις ελευθερίες που τους αφαιρέθηκαν από τα μέτρα για τον covid, οι μη εμβολιασμένοι δεν είναι σε ιδιαίτερα ευχάριστη θέση. Έχουν γίνει στόχος διακρίσεων. Η πρόσβαση σε δημόσιους χώρους και τα ταξίδια καθίστανται δυσκολότερα γι 'αυτούς. Σε ορισμένες χώρες νομοθετήθηκε ακόμη και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για ορισμένα επαγγέλματα. 

Γιατί όμως η εκστρατεία εμβολιασμού είναι τόσο σημαντική για τις κυβερνήσεις, οι οποίες αυξάνουν την πίεση σε τέτοιο βαθμό; Και ποιος έχει συμφέρον από την παγκόσμια εκστρατεία εμβολιασμού; 

Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, είναι απαραίτητο να αναλύσουμε το κυρίαρχο αφήγημα για τον εμβολιασμό, και να ρωτήσουμε ποιος ωφελείται από αυτό. Έτσι πρέπει να εστιάσουμε στη συμμαχία συμφερόντων μεταξύ του κράτους, των μέσων ενημέρωσης, της φαρμακοβιομηχανίας και των υπερεθνικών οργανισμών. 

Ας ξεκινήσουμε με τη φαρμακοβιομηχανία. Έχει προφανές οικονομικό συμφέρον από την εκστρατεία εμβολιασμού. Αποκομίζει τεράστια κέρδη από τον μαζικό εμβολιασμό. 

Ο κομβικός ρόλος του κράτους-πατερούλη

Τι γίνεται με το κράτος; Στην κρίση του covid-19, οι πολιτικοί έχουν συστηματικά ενισχύσει τον φόβο και την υστερία . Αυτό δεν ήταν τυχαίο και δεν αποτελεί έκπληξη,  γιατί το κράτος βασίζει τον λόγο της ύπαρξής του

Ron Paul: Τι είναι, με δυο λόγια, το Great Reset

Η καταστροφική αντίδραση στον Covid είναι απλά το πιο πρόσφατο παράδειγμα του πώς όσοι εγκαταλείπουν την ελευθερία για χάρη της ασφάλειας ή της υγείας καταλήγουν ανελεύθεροι, ανασφαλείς και άρρωστοι. Αντί για μια Μεγάλη Επαναφορά του αυταρχισμού, χρειαζόμαστε μια μεγάλη αναγέννηση της ελευθερίας. 

Άρθρο του φιλελεύθερου πολιτικού και ακτιβιστή Ron Paul, που στις 4/1/2021 από το The Ron Paul Institute. Χρόνος ανάγνωσης 2'.

Ο ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, Klaus Schwab, πρότεινε τη χρήση της υπερβολικής αντίδρασης απέναντι κορωνοϊό, για την έναρξη μιας παγκόσμιας «Μεγάλης Επανεκκίνησης». Αυτή η Μεγάλη Επανεκκίνηση αφορά την επέκταση της κυβερνητικής εξουσίας και την καταστολή της ελευθερίας παγκοσμίως. 

 
Ο Schwab οραματίζεται ένα αυταρχικό σύστημα όπου οι μεγάλες επιχειρήσεις θα λειτουργούν ως

«Ο Μεγάλος Δημοκράτωρ» κι η «μειοψηφία» του 70%

 

Κείμενο από την σελίδα του facebook «Οι δούλοι», που δημοσιεύτηκε στις 22 Αυγούστου 2021

Ξαφνικά το 70% του πληθυσμού έγινε η «ψεκασμένη μειοψηφία».

Εάν τολμήσεις να αμφισβητήσεις την υπάρχουσα πολιτική έχεις φάει μπαν από όλα τα social media. Δεν έχεις δικαίωμα άποψης.

Είσαι υποχρεωμένος να ασπάζεσαι την κυβερνητική οπτική, διαφορετικά μπορεί να βρεθείς ενώπιον του εισαγγελέα.

Εάν κάποιο ΜΜΕ κάνει το λάθος και ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, τότε θα δεχθεί εμπρησμούς με γκαζάκια από "αγνώστους" στα γραφεία του.

Εάν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς σε καμιά πλατεία θα σε πνίξουν στα δακρυγόνα και στις αύρες.

Απαγορεύεται να σκέφτεσαι διότι αποτελείς δημόσιο κίνδυνο.

Δεν πρέπει να αναφέρεις περιστατικά παρενεργειών εμβολiου από το συγγενικό σου περιβάλλον διότι θα τιμωρηθείς για διασπορά ψευδών ειδήσεων .

Εάν πιάσει φωτιά η περιοχή σου και μείνεις να σώσεις το σπίτι σου, τότε θα σε πάρουν με τις χειροπέδες για το καλό σου, αφήνοντας το σπίτι σου να γίνει στάχτη.

Εάν μιλήσεις για την κυβερνητική ανικανότητα θα βρεθείς αντιμέτωπος με ΕΔΕ. Θα σου πουν ότι υπήρχαν δεκάδες οχήματα πυρόσβεσης, παρόλο που εσύ δεν έβλεπες ούτε ένα, αλλά οφείλεις να το αποδεχθείς γιατί αυτό ισχυρίζεται το "επιτελικό" κράτος.

Θα συμβεί η μεγαλύτερη περιβαλλοντική καταστροφή στη ιστορία με 1,5 εκατομμύρια στρέμματα να γίνονται στάχτη με άπνοια, αλλά εσύ θα πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα έγιναν σωστά και το επιτελικό κράτος λειτούργησε άψογα.

Από Σεπτέμβρη δεν θα μπορείς να σπουδάσεις χωρίς εμβόλιo, παρότι μόχθησες χρόνια για να μπεις σε αυτή τη σχολή.

Δεν θα μπορείς να εργαστείς, διότι δεν δέχεσαι ένα πειραματικό σκεύασμα στο σώμα σου. παρά το γεγονός ότι χρόνια τώρα έχει αποδείξεις τις γνώσεις και την αξία σου.

Δεν θα μπορείς να στείλεις το παιδί σου σχολείο.

Δεν θα μπορείς να πηγαίνεις για καφέ η φαγητό, χωρίς υγειονομικό πιστοποιητικό (και φρονημάτων).

Δεν θα μπορείς να μετακινηθείς εάν δεν ρισκάρεις να δεχθείς πειραματικές θεραπείες.

Αλλά προς Θεού, δεν έχουμε χούντα. Μην το πείτε σε κανέναν νεοδημοκράτη. Έχουμε την επιτομή της δημοκρατίας!

Όλα αυτά γίνονται για το καλό μας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μας οδηγεί στη δημιουργία ενός λαμπρού ευρωπαϊκού κράτους ευημερίας και ανάπτυξης. Μην ακούτε τους ψέκες. Μπορεί το χρέος μας να αγγίζει τα 300 δις αλλά να είστε βέβαιοι ότι με Κυριάκο ηγέτη οι άλλες χώρες θα παρακαλάνε να μας δανείσουν!

Ευτυχώς που δεν έχουμε χούντα.

***

Καραντινολάγνοι: Απληροφόρητοι αφελείς ή λανθάνοντες σαδιστές ;

Κείμενο της σελίδας του facebook «Οι δούλοι», που δημοσιεύτηκε στις 17 Αυγούστου 2021.

Εδώ και πολλούς μήνες από αυτή τη σελίδα, έχουμε πάψει συνειδητά κάθε προσπάθεια να πείσουμε τους μενουμεσπιτάκηδες για τον παραλογισμό των μέτρων που στηρίζουν. Δυστυχώς όμως βλέπουμε ακόμα αρκετούς δικούς μας που συνεχίζουν να αναλώνονται σε ατελείωτες συζητήσεις στο διαδίκτυο, παραθέτοντας μία σειρά από (εύλογα) επιχειρήματα μόνο και μόνο για να εισπράξουν στο τέλος ένα «χαχα» και ένα «άσε μας ρε ψεκ».

Εκείνο που δεν έχουν καταλάβει ακόμα οι παραπάνω είναι ότι

Καραντινάκηδες-εμβολιάκηδες:Τα ανθρώπινα σκουπίδια που ο κορωνοϊός ξέβρασε στην επιφάνεια

Κείμενο από την σελίδα του facebook «Οι δούλοι», που αναρτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021.

Σοκαρισμένη η εγχώρια φιλε-Left ''πεφωτισμένη δεσποτεία'' από την κατάσταση που επικρατεί στο Αφγανιστάν. Ήδη από χθες έχουν πάρει φωτιά τα πληκτρολόγια και με δακρύβρεχτα άρθρα-σεντόνια, ξεδιπλώνουν τον "πόνο" τους στο FB, άλλοτε επικεντρώνοντας στο δράμα των γυναικών της Καμπούλ (sic), άλλοτε περιγράφοντας τον πανικό στο αεροδρόμιο, όπου ορισμένοι Αφγανοί έπεσαν από το αεροπλάνο.

Βέβαια, όταν πριν μόλις μερικούς μήνες οι συμπολίτες τους πηδούσαν απελπισμένοι από τις ταράτσες και τους ορόφους των νοσοκομείων σε καθημερινή βάση, απόρροια της σκληρότερης καραντίνας παγκοσμίως, τότε όλα κυλούσαν φυσιολογικά .

Όταν δεν υπήρχε μέρα που να μην ακούσεις για κάποιον που βρέθηκε απαγχονισμένος στο μαγαζί του, για αυτούς ήταν απλά Δευτέρα και προείχε η μείωση των κρουσμάτων. Όταν μάθαινες ότι το 80% όσων απεβίωσαν πέθαναν εκτός ΜΕΘ καθώς δεν υπήρχαν κρεβάτια, αυτοί ηδονίζονταν με τα απανωτά διαγγέλματα του Μωυσή. Όταν έχουμε ήδη 7.000 πλεονάζοντες θανάτους-επαναλαμβάνω, επτά χιλιάδες περισσότερους θανάτους- σε σύγκριση με πέρυσι (και είναι ακόμα καλοκαίρι), αυτοί αρκούνται στο να χαχανίζουν αυτιστικά στα σοσιαλ μίντια αποκαλώντας όλους όσους ασκούν κριτική "ψεκασμένους". Όταν ήδη χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με την ανεργία και τον επαγγελματικό αφανισμό λόγω υποχρεωτικού εμβολiασμού, αυτοί επικροτούν και απολαμβάνουν την τιμωρία που αξίζει στους "αρνητές".

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε τους ταλιμπάν για να καταλάβουμε τι σκατάνθρωποι και υποκριτές είστε. Ευτυχώς, φρόντισε ο κορωνοιός να ξεράσει στην επιφάνεια όλο το σκουπιδαριό που κυκλοφορούσε ανάμεσά μας τόσα χρόνια, και δεν είχαμε ιδέα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή κάνει κύκλους και τα σiχάματα σαν εσάς διαχρονικά έχουν τη μοίρα που τους αξίζει. Εμείς θα φροντίσουμε να μην ξεχαστεί κανένας από εσάς.

Ελλάδα 2020-21: ένα απέραντο, εφιαλτικό ψυχιατρείο

 Κείμενο από την σελίδα του facebook «Οι δούλοι», που δημοσιεύτηκε στις 18 Αυγούστου 2021.

Εδώ και 18 μήνες είμαστε τρόφιμοι μέσα σε ένα απέραντο νοσοκομειακό περιβάλλον από το οποίο αδυνατούμε να δραπετεύσουμε. Μοιάζει με ψυχιατρείο, με τη διαφορά ότι οι ψυχικά διαταραγμένοι φορούν λευκές ποδιές και οι λογικοί βρίσκονται εσώκλειστοι στο κελί τους. Η ζωή μας μετατράπηκε σε μια εφιαλτική δυστοπία όπου λέξεις όπως, ιοί, μεταλλάξεις, επιδημιολόγοι, κρούσματα, φάρμακα, mRNA, εμβόλiα και θάνατοι, μονοπωλούν την καθημερινότητά μας.

Όπου και να πας η ατμόσφαιρα βρωμάει οινόπνευμα από τα αντισηπτικά και τα μαντηλάκια. Δεν μπορείς να βγεις για έναν γαμημένo φαγητό χωρίς να βρεθείς αντιμέτωπος με την αποκρουστική θέα ενός αντισηπτικού στο τραπέζι. Βρίσκεται εκεί όχι γιατί πραγματικά σε προστατεύει από κάτι, αλλά απλά και μόνο για να σου υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Οι εικόνες με καρφωμένες βελόνες πάνω σε μπράτσα έγιναν πλέον διαφημιστικό υπερθέαμα, ενώ κοντεύεις να ξεχάσεις πως πραγματικά είναι οι άνθρωποι πίσω από τη μάσκα.

Ξεχάσαμε πως είναι η πραγματική ζωή, οι στόχοι και τα όνειρά που κάναμε. Ξεχάσαμε τι σημαίνει χαλάρωση, διασκέδαση, ξεγνοιασιά και ηρεμία. Εκείνο που προέχει πλέον είναι να διατηρούμε το 1.5 μέτρο απόσταση μην τυχόν και κολλήσουμε τίποτα και στερηθούμε τις υπόλοιπες μέρες που μας απομένουν στο κελί μας. Κοιμόμαστε και δεν ξέρουμε εάν το πρωί που θα ξυπνήσουμε θα μας έχουν επιβάλλει περισσότερα μέτρα. Εάν θα μας επιτρέπουν ακόμα να βγούμε μια βόλτα στο προαύλιο του νοσοκομείου.

Αλλά έτσι είναι. Μάθαμε να ζούμε με τον φόβο της τιμωρίας. Εξοικειωθήκαμε στην ιδέα των στερήσεων. Τρέμουμε στην ιδέα των απαγορεύσεων. Αποδεχθήκαμε τη θέση μας ως ψυχιατρικοί ασθενείς. Ίσως τελικά να έχουν δίκιο. Ίσως πράγματι να είμαστε ψεκασμένοι που ελπίζουμε ότι δικαιούμαστε κάτι περισσότερο από αυτό.

***