Περίληψη : Τα παιδιά δεν προσβάλλονται εύκολα από τον SARS-CoV-2 (είναι ομάδα πολύ χαμηλού κινδύνου), δεν τον μεταδίδουν σε άλλα παιδιά ή δασκάλους, ούτε θέτουν σε κίνδυνο γονείς ή άλλους στο σπίτι. Η επιστήμη έχει καταλήξει γι' αυτό το θέμα. Στις σπάνιες περιπτώσεις όπου ένα παιδί προσβληθεί από τον ιό Covid, είναι πολύ ασυνήθιστο να αρρωστήσει βαριά ή να πεθάνει. Η μάσκα μπορεί να βλάψει πολύ τα παιδιά - όπως μπορεί να βλάψει και μερικούς ενήλικες. Αλλά η ανάλυση κόστους - οφέλους είναι εντελώς διαφορετική για ενήλικες και παιδιά, ιδιαίτερα για τα μικρότερα παιδιά. Όποια και αν είναι τα επιχειρήματα για τους συναινούντες ενηλίκους, τα παιδιά δεν πρέπει να υποχρεούνται να φορούν μάσκες για να αποτραπεί η εξάπλωση της νόσου Covid-19. Φυσικά, ο μηδενικός κίνδυνος δεν είναι εφικτός - με ή χωρίς μάσκες, εμβόλια, θεραπείες, αποστάσεις, ή οποιοδήποτε άλλο φάρμακο μπορεί να αναπτυχθεί ή να επιβληθεί από κάποια κρατική υπηρεσία.
Πώς έφτασε αυτή η μπλε χειρουργική μάσκα -και η λευκή υφασμάτινη μάσκα- να κυριαρχήσει στην καθημερινότητά μας; Λοιπόν, πράγματι, οι χειρουργικές μάσκες και οι λευκές μάσκες (συχνά οικιακής κατασκευής) έχουν γίνει το πιο αμφιλεγόμενο και διχαστικό σύμβολο και υπενθύμιση της μάχης μας με τον ιό SARS-CoV-2 και της ασθένειας που προκαλεί, την Covid-19. Η μάσκα έχει πολιτικοποιηθεί τόσο πολύ που εμποδίζει την ορθολογική εξέταση των αποδεικτικών στοιχείων (τέμνοντας οριζόντια ακόμα και τις κάθετες πολιτικές διαιρέσεις) και έχει αυξήσει τα επίπεδα οξύτητας, ύβρεων, περιφρόνησης και κακίας μεταξύ αυτών που τις φορούν ο ένας για χάρη του άλλου, και οι οποίοι αισθάνονται ότι απειλούνται από ένα άτομο που δεν θέλει ή δεν μπορεί να φορέσει μια μάσκα.
Πόσο επικίνδυνος είναι όμως αυτός ο ιός; Με βάση τις μελέτες του καθηγητή John PA Ioannidis του Πανεπιστημίου Stanford, γνωρίζουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ιό που έχει ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση (IFR) 0,05 σε άτομα 70 ετών και κάτω (εύρος: 0,00% έως 0,57% με διάμεσο το 0,05% κατά μήκος διάφορων περιοχών παγκοσμίως· με διορθωμένο διάμεσο το 0,04%). Αυτό βρίσκεται αρκετά κοντά στο IFR των περισσότερων ιών της γρίπης (ακόμη και χαμηλότερα), και όμως τέτοιες δρακόντειες και μαζικές αντιδράσεις στον SARS-CoV-2 δεν τέθηκαν σε λειτουργία ποτέ, κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε περιόδου γρίπης.
Δεδομένης αυτής της γνώσης, είναι κάτι περισσότερο κι από περίεργο το γιατί οι κυβερνήσεις μας, κατόπιν εντολής των συμβούλων τους για τη δημόσια υγεία, αποδέχθηκαν ως τετελεσμένο αυτό που αναφέρουμε ως «μεγάλη απάτη» ή μεγάλο ψέμα, πείθοντάς μας για αναπόφευκτες και σοβαρές συνέπειες εάν οποιοσδήποτε μολυνθεί με SARS-CoV-2.
Ναι, από την πρώτη μέρα οι κυβερνήσεις, οι υγειονομικοί τους σύμβουλοι και η ιατρική κλίκα των μέσων μαζικής ενημέρωσης έλεγαν ψέματα και εξαπατούσαν τον πληθυσμό με το να εκπέμπουν αδιάκοπα το μήνυμα ότι όλοι κινδυνεύουμε από σοβαρή νόσηση ή θάνατο εάν μολυνθούμε, νέοι και ηλικιωμένοι. Υπονόμευαν την επιστήμη. Αυτό πυροδότησε παράλογο φόβο και υστερία, και συνεχίστηκε. Αυτού του είδους η εξαπάτηση και ο αβάσιμος φόβος που προέκυψε, προήλθαν από τα μέσα ενημέρωσης, παρά την «χιλιαπλάσια διαφορά επικινδυνότητας μεταξύ ηλικιωμένων και νέων».
Ισχυριζόμαστε ότι αυτό ήταν εξ αρχής γνωστό, και όμως αυτή η παραπληροφόρηση και οι σχετικές πλάνες απ’ ό,τι φαίνεται διαδόθηκαν ηθελημένα και συνειδητά από τους ηγέτες μας και τα μέσα ενημέρωσης. Μια τέτοια σύγχυση των κινδύνων μεταξύ του νεότερου και του ηλικιωμένου πληθυσμού με συννοσηρότητες είναι λανθασμένος και δημιουργεί περιττό φόβο για όλους. Είναι πολύ καλά γνωστό ότι υπάρχει μια διακριτή διαστρωμάτωση του κινδύνου (που σχετίζεται έντονα με την αύξηση της ηλικίας και τις συννοσηρότητες).
Επιπροσθέτως, τα δεδομένα υποδεικνύουν τώρα ότι τα παιδιά όχι μόνο έχουν εξαιρετικά χαμηλό κίνδυνο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αλλά επίσης ότι έχουν από τη φύση τους τη δυνατότητα να αποφύγουν τον ιό SARS-CoV-2 χάρη στην έλλειψη υποδοχέων ACE-2 στα ρουθούνια τους . Μας διαφεύγει γιατί αυτή η εξαπάτηση εξακολουθεί να σερβίρεται στον πληθυσμό, και γιατί δεν έχει σταματήσει άμεσα.
Τι δείχνουν τα στοιχεία; Λοιπόν, συσσωρεύονται τα τεκμήρια σχετικά με τις πιθανές βλάβες της χρήσης μάσκας (αναφορές 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 8 , 9 , 10 , 11 , 12 , 13 , 14 , 15 , 16 , 17 , 18 , 19 , 20 , 21 , 22 , 23 ). Για παράδειγμα, ο ίδιος ο CDC, τον Φεβρουάριο του 2021 σε μια μελέτη διπλής μάσκας ανέφερε ότι η μάσκα μπορεί να εμποδίσει την αναπνοή -κάτι που μπορεί να προκαλέσει μια σειρά άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων των οξέων κρίσεων άγχους σε ευπαθή άτομα. Αυτές οι βλάβες είναι ακόμη πιο πιθανό να συμβούν σε παιδιά, ιδιαίτερα σε μικρότερα παιδιά.
Τα συνολικά επιστημονικά στοιχεία υποδεικνύουν επίσης ότι οι μάσκες (χειρουργικές και υφασμάτινες ) όπως χρησιμοποιούνται σήμερα είναι αναποτελεσματικές στη μείωση της μετάδοσης (αναφορές 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 8 , 9 , 10 , 11 , 12 , 13 , 14 , 15 , 16 , 17 , 18 , 19 , 20 , 21 , 22 , 23, 24 , 25 ). Ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να δώσουμε έμφαση στην «ελάχιστη βοήθεια» και να πούμε ότι «μπορεί να βοηθουν λίγο», αυτές οι μάσκες για την Covid-19 είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικές. Σε πολλές μελέτες, τελεσίδικα. Για παράδειγμα, μια πολύ πρόσφατη δημοσίευση ανέφερε ότι οι μάσκες καθίστανται ασήμαντες και δεν λειτουργούν μετά από 20 λεπτά λόγω κορεσμού. «Αυτές οι μάσκες είναι αποτελεσματικές μόνο για όσο είναι στεγνές», δήλωσε η καθηγήτρια Yvonne Cossart του Τμήματος Λοιμωδών Νοσημάτων στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. «Μόλις κορεστούν από την υγρασία στην αναπνοή σας, σταματούν να κάνουν τη δουλειά τους και περνούν τα σταγονίδια». Σε παρόμοιο μήκος κύματος, υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση μιας μάσκας που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί , κάτι που είναι πολύ σύνηθες, είναι πιο επικίνδυνη από ό,τι αν κάποιος δεν φορούσε καθόλου μάσκα . Τα στοιχεία για τις εντολές χρήσης μάσκας είναι επίσης σαφή στο ότι είναι αναποτελεσματικές και δεν λειτουργούν (αναφορές 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 ) για να αποτρέψουν την εξάπλωση αναπνευστικών ιών όπως ο SARS-CoV-2.
Δεν διαθέτουμε πληθώρα επιστημονικών στοιχείων για το πότε είναι ασφαλές ή μη ασφαλές να καλύπτονται με μάσκες τα παιδιά, αλλά εδώ υπάρχει ένας καλός βασικός κανόνας. Αν δεν βάζετε ένα παιδί στο μπροστινό κάθισμα του Prius χωρίς να απενεργοποιήσετε τον αερόσακο, τότε σκεφτείτε δύο φορές πριν απαιτήσετε από ένα κατά τα άλλα υγιές παιδί να φορέσει μάσκα - ή ακόμα και να το αναγκάσετε σε «κοινωνική» απόσταση στο σχολείο.
Σχετικά με τους κινδύνους των μασκών γενικά, μια πρόσφατη επιθεώρηση ανέφερε ότι «δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για τον ποσοτικό προσδιορισμό όλων των αρνητικών επιπτώσεων που θα μπορούσαν να μειώσουν την αποδοχή, τη συμμόρφωση και την αποτελεσματικότητα των μασκών προσώπου». Συμφωνούμε ότι η επαρκής πρωτογενής συγκριτική έρευνα αποτελεσματικότητας δεν είναι ακόμη διαθέσιμη, αλλά έχουμε ισχυρές αδημοσίευτες, αναφερόμενες και εμπειρικές πληροφορίες όπως αναφέρθηκαν παραπάνω, μαζί με κάποια πρωτογενή στοιχεία, τα οποία κρίναμε κατάλληλα για να ενημερώσουμε επαρκώς τον δημόσιο διάλογο.
Από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 2020 στις ΗΠΑ , οι επισκέψεις στα επείγοντα που σχετίζονται με προβλήματα ψυχικής υγείας (π.χ. άγχος) για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών αυξήθηκαν σχεδόν κατά 25%, και αυξήθηκαν κατά 31% για άτομα ηλικίας 12-17 ετών, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2019. Κατά τον μήνα Ιούνιο του 2020, το 25% των ατόμων ηλικίας 18 έως 24 ετών στις ΗΠΑ ανέφεραν αυτοκτονικό ιδεασμό *. Ενώ μερικά από αυτά τα περιστατικά μπορεί να σχετίζονται με την πανδημία, υποψιαζόμαστε ότι είναι σε μεγάλο βαθμό συνάρτηση της αντίδρασής μας στην πανδημία.
[* Δείτε σχετικά το μεταφρασμένο άρθρο «Παγκόσμια επιδημία οι αυτοκτονίες παιδιών εξαιτίας των lock down»]
Μία από τις πιο αποκαλυπτικές και ανησυχητικές παρατηρήσεις προέρχεται από τη Δρ Margarite Griesz-Brisson MD, PhD, η οποία είναι μία από τους κορυφαίους νευρολόγους και νευροφυσιολόγους της Ευρώπης που επικεντρώνεται στη νευροτοξικολογία, την περιβαλλοντική ιατρική, τη νευρο-αναγέννηση και τη νευρο-πλαστικότητα. Έχει δηλώσει δημόσια ότι: «Η επαν-εισπνοή του εκπνεόμενου από εμάς αέρα θα δημιουργήσει χωρίς αμφιβολία ανεπάρκεια οξυγόνου και κορεσμό του από διοξείδιο του άνθρακα . Γνωρίζουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος στην έλλειψη οξυγόνου ». Υπάρχουν νευρώνες, για παράδειγμα στον ιππόκαμπο, που δεν μπορούν να επιβιώσουν περισσότερο από 3 λεπτά χωρίς επαρκή παροχή οξυγόνου. Δεδομένου ότι τέτοια κύτταρα είναι τόσο ευαίσθητα στην στέρηση οξυγόνου, η λειτουργικότητά τους αναπόφευκτα επηρεάζεται από τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου .
Η στέρηση οξυγόνου μπορεί να προκαλέσει μεταβολικές αλλαγές, και οι μεταβολικές αλλαγές που συμβαίνουν στα νευρωνικά κύτταρα είναι ζωτικής σημασίας για τη γνωστική λειτουργία και την πλαστικότητα του εγκεφάλου, και είναι γνωστό ότι όταν εμφανίζονται δραστικές μεταβολικές αλλαγές στον εγκέφαλο, υπάρχουν επακόλουθες αλλαγές του οξειδωτικού στρες (κυτταρική οξειδωτική κατάσταση) και αυτά έχουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση της λειτουργίας των νευρώνων (δεν ισχυριζόμαστε ότι η κάλυψη με μάσκα θα παρήγαγε φυσικά πλήρη απουσία οξυγόνου).
Τα οξέα προειδοποιητικά συμπτώματα είναι πονοκέφαλοι, υπνηλία, ζάλη, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και μείωση της γνωστικής λειτουργίας. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη νευροεκφυλιστικών ασθενειών μπορεί να πάρει χρόνια για να αναπτυχθεί, ποιες είναι οι δυνητικά επιβλαβείς επιπτώσεις από τη χρήση μάσκας, ειδικά στα παιδιά, όταν χρησιμοποιούνται οι μάσκες κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους; Εμείς, και ιδιαίτερα οι γονείς, πρέπει να το λάβουμε υπ’ όψη και να σταθμίσουμε τα οφέλη έναντι των βλαβών. Υπάρχουν αρκετά οφέλη που να δικαιολογούν τη χρήση σε σχέση με τις πιθανές βλάβες; Εάν οι βλάβες υπερτερούν των οφελών, τότε δεν μπορούμε με ήσυχη συνείδηση να υποστηρίξουμε τη χρήση μάσκας. Επιπλέον, οι συνεχείς και στρεσογόνες επιπτώσεις της μάσκας (και το κλείσιμο των σχολείων ) θα έχουν επίσης έναν ήδη γνωστό και επιβλαβή αντίκτυπο στο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών (και των ενηλίκων).
Άλλες ιατρικές βλάβες σχετίζονται με την γνώση ότι τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν ένα εξαιρετικά ενεργό και προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα, ένα σύστημα που πρέπει να δοκιμάζεται [σ.σ. μέσω της καθημερινής επαφής με παθογόνα] προκειμένου να διατηρείται η λειτουργικότητά του. Ωστόσο, με τον αυστηρό περιορισμό των δραστηριοτήτων των παιδιών λόγω εγκλεισμού και μάσκας (οι ασκήσεις φυσικής δραστηριότητας/φυσικής κατάστασης είναι σχεδόν αδύνατες όταν φοράτε μάσκα), πιθανότατα το ανοσοποιητικό τους σύστημα χωλαίνει. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η τακτική σωματική δραστηριότητα και η συχνή άσκηση ενισχύουν την ανοσολογική ικανότητα και αυτορρύθμιση του .
Ένα παιδί που δεν εκτίθεται στη φύση έχει χαμηλή άμυνα ενάντια σε μια ελάσσονα ασθένεια, η οποία μπορεί να γίνει συντριπτική λόγω της έλλειψης ενός έτοιμου, «συντονισμένου» και «ντρεσσαρισμένου» ανοσοποιητικού συστήματος. Ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα συντομεύει την διάρκεια μιας ασθένειας ως συνέπεια της παρουσίας της προ-ετοιμασμένης «αναμνηστικής» ανοσίας. Το να αποτρέπονται τα παιδιά από τέτοιες αλληλεπιδράσεις με τη φύση και τα μικρόβια μπορεί να οδηγήσει σε συντριπτικές λοιμώξεις και σοβαρές συνέπειες για την υγεία και τη ζωή τους. Ίσως οδηγούμε τα παιδιά μας προς μια μελλοντική καταστροφή, όταν βγουν εντελώς από τους κοινωνικούς περιορισμούς και χωρίς μάσκες, για να βρεθούν στη συνέχεια στο έλεος των, υπό κανονικές συνθήκες, καλοήθων εποχικών λοιμώξεων με εξασθενημένο πλέον το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί καθώς εξετάζουμε τις συνέπειες των ενεργειών μας σήμερα σε αυτήν την πανδημία και τα αμφισβητήσιμα λουκέτα, κλεισίματα σχολείων και τις πολιτικές χρήσης μάσκας .
Ένα εθνικό μητρώο στη Γερμανία (όχι η βέλτιστη, υψηλότερης ποιότητας μελέτη) που χρησιμοποιήθηκε από 20.353 γονείς που ανέφεραν δεδομένα σχεδόν 26.000 παιδιών, διαπίστωσε ότι «ο μέσος χρόνος χρήσης της μάσκας ήταν 270 λεπτά την ημέρα. Το 68% των γονέων ανέφερε βλάβες που προκλήθηκαν από τη χρήση της. Αυτές περιελάμβαναν ευερεθιστότητα (60%), πονοκέφαλο (53%), δυσκολία συγκέντρωσης (50%), λιγότερη ευτυχία (49%), απροθυμία να πάνε σχολείο/νηπιαγωγείο (44%), αδιαθεσία (42%) παρεμπόδιση της μάθησης (38%) και υπνηλία ή κόπωση (37%). »
Εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με την ψυχολογική βλάβη, και το γιατί μια μάσκα δεν είναι «απλώς μια μάσκα». Υπάρχει τρομερή ψυχολογική βλάβη σε βρέφη και παιδιά, με πιθανές καταστροφικές επιπτώσεις στη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών . Αυτό είναι ακόμη πιο κρίσιμο σε σχέση με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ή εκείνα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, που πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τις εκφράσεις του προσώπου ως μέρος της συνεχιζόμενης ανάπτυξής τους. Τα συσσωρευμένα στοιχεία υποδεικνύουν επίσης ότι η παρατεταμένη χρήση μάσκας σε παιδιά ή ενήλικες μπορεί να προκαλέσει βλάβες , τόσο σοβαρές που ο Δρ Blaylock δηλώνει ότι «το συμπέρασμα είναι ότι αν δεν είστε άρρωστοι, δεν πρέπει να φοράτε μάσκα». Επιπλέον, ο Δρ Blaylock γράφει: «Φορώντας μάσκα, οι ιοί που εκπνέονται δεν θα μπορούν να διαφύγουν και θα συγκεντρωθούν στις ρινικές διόδους, θα εισέλθουν στα οσφρητικά νεύρα και θα προχωρήσουν μέσα στον εγκέφαλο».
Συνολικά, όπως αναφέρθηκε, η βέλτιστη συγκριτική έρευνα για τις βλάβες δεν έχει αθροιστεί επαρκώς, αλλά αυτά που έχουν αναφερθεί είναι αρκετά για να μας πληροφορήσουν και να μας καθοδηγήσουν στην δημόσια συζήτησή μας σχετικά με τις πιθανές βλάβες από τη χρήση μάσκας (χειρουργική και υφασμάτινη), ειδικά στα παιδιά. Έχουμε όμως αποδείξεις από τον πραγματικό κόσμο. Αν και τα πρόσθετα στοιχεία θα βοηθήσουν στη διευκρίνιση της έκτασης του κινδύνου, οι υπάρχουσες λεπτομέρειες είναι αρκετά απογοητευτικές και τεράστιας χρησιμότητας, καθώς εξετάζουμε τα οφέλη έναντι των βλαβών της χρήσης μάσκας. Ακόμη και η πιθανότητα ελάχιστης βλάβης είναι αρκετή για να αποτραπεί η δικαιολόγηση μιας τέτοιας χρήσης.
Θυμηθείτε, ακόμη και ο Δρ Fauci μας είπε το 2020 ότι οι μάσκες δεν χρειάζονται και δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο νομίζετε (Μάρτιος 2020 με τον Jon LaPook, στο 60 Minutes ). Οπότε «δεν χρειάζεται να περπατάς φορώντας μία.» Ο Δρ Fauci όντως σας έλεγε την επιστημονική αλήθεια τότε, και η επιστήμη δεν έχει αλλάξει. [σ.σ. κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον Σ. Τσιόδρα]Η δήλωσή του «δεν παρέχει την τέλεια προστασία που πιστεύουν οι άνθρωποι...» μπορεί να έχει αλλάξει, αλλά η επιστήμη παραμένει πεντακάθαρη ως προς την αποτελεσματικότητά της - ή την έλλειψη της.
Καλούμε τους γονείς να λάβουν όλα αυτά υπ’ όψη τους, και να σταθμίσουν προσεκτικά τα οφέλη έναντι των μειονεκτημάτων/βλαβών της μάσκας για τα παιδιά τους. Αυτό δεν είναι πραγματικά θέμα της «επιστήμης» καθώς τα παιδιά δεν μεταδίδουν τον ιό εύκολα στα άλλα παιδιά, στους ενήλικες, στους δασκάλους, ή στο σπίτι. Δεν αρρωσταίνουν βαριά ούτε πεθαίνουν από αυτόν. Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί διατρέχουν πολύ χαμηλό κίνδυνο σοβαρής νόσησης ή θανάτου (σ.σ. από τα παιδιά) και το σχολικό περιβάλλον παραμένει ένα από τα ασφαλέστερα, χαμηλότερου κινδύνου περιβάλλοντα.
Η επιστήμη είναι σαφής και έτσι τίθεται το ερώτημα, ποιο είναι το όφελος από τις μάσκες για τα παιδιά; Μήπως το μασκοφόρεμα των παιδιών υπάρχει περισσότερο για να φαίνεται ότι γίνεται κάτι, ακόμα κι αν είναι αναποτελεσματικό ή πιθανώς επιβλαβές; Εάν οι πιθανές βλάβες υπερτερούν του αμελητέου και αμφισβητήσιμου οφέλους σε μια τέτοια ομάδα χαμηλού κινδύνου, τότε γιατί πρέπει να φορούν μάσκες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους στο σχολείο; Οι μάσκες σε παιδιά με τέτοιο σχεδόν μηδενικό κίνδυνο μετάδοσης και ασθένειας από Covid δεν είναι απαραίτητες, αλλά είναι ανορθολογικές και παράλογες. Αυτό προσομοιάζει με την ανάγκη για εμβολιασμό των παιδιών, ιδιαίτερα των μικρών παιδιών. Τα παιδιά δεν αποτέλεσαν μέρος της έρευνας για τα εμβόλια, και επίσης ο πολύ χαμηλός κίνδυνος για τα παιδιά εγείρει πολύ ανησυχητικά ερωτήματα ως προς το γιατί. Η απόφαση εμβολιασμού των παιδιών με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία κινδύνου δεν έχει καμία βάση στην επιστήμη και δεν υπάρχει κανένα καθαρό όφελος.
Γιατί τότε ο Δρ Fauci το ζήτησε αυτό; Ποιο είναι το όφελος; Είναι κάτι παρόμοιο με την περίπτωση όπου ο Δρ Fauci ζήτησε αρχικά διπλή μάσκα , για να αποσύρει στη συνέχεια τη δήλωσή του; Μια «υπόθεση» ή «εικασία» ή «εικοτολογία» ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει, δεν είναι επιστήμη! Επίκειται μια απόσυρση της προτροπής εμβολιασμού των παιδιών από τον Δρ Φάουτσι; Σίγουρα, τα παιδιά χρειάζονται τα εμβόλια για την ιλαρά, την παρωτίτιδα, την ερυθρά κ.λπ. αλλά όχι για την covid. Παρομοίως για τις μάσκες, δεν υπάρχει κανένα όφελος που να μπορούμε να δούμε.
Για να κλείσουμε, το μασκοφόρεμα των παιδιών είναι τόσο εξωφρενικό, παράλογο, ανόητο και δυνητικά επικίνδυνο όσο το να προσπαθούμε να εξαλείψουμε «κάθε κρούσμα Covid» ή «να σταματήσουμε την Covid με κάθε κόστος». Οι μάσκες δεν χρειάζονται στα παιδιά με βάση τον σχεδόν μηδενικό κίνδυνο για αυτά. Ο κίνδυνος θανάτου από τον Covid-19 είναι επίσης «σχεδόν μηδενικός» για τους νέους. Το ζήτημα των μασκων στα παιδιά είναι πραγματικά ένα θέμα διαχείρισης κινδύνου από τους γονείς και κάθε υπεύθυνο λήψης αποφάσεων. Η επιστήμη έχει καταλήξει.
***
Συνεισφέροντες συγγραφείς :
Paul E Alexander MSc PhD , McMaster University and GUIDE Research Methods Group, Hamilton, Ontario, Canada
Howard C. Tenenbaum DDS, Dip. Perio., PhD , FRCD (C) Center for Advanced Dental Research and Care, Mount Sinai Hospital, and Facility of Medicine and Dentistry, University of Toronto, Toronto, ON, Canada
Δρ Parvez Dara, MD, MBA,
Ο Paul E. Alexander πήρε το πτυχίο του στην επιδημιολογία από το Πανεπιστήμιο McMaster στο Hamilton του Οντάριο, μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και διδακτορικό από το Τμήμα Ερευνών Υγείας, Τεκμηρίωσης και Επιπτώσεων του Πανεπιστημίου McMaster.