Όπως σημείωσα στο προηγούμενό μου άρθρο, [σ.σ. η απόδοσή του στα ελληνικά εδώ] το Great Reset / η Μεγάλη Επανεκκίνηση θα σημάνει τον μετασχηματισμό σχεδόν κάθε πτυχής της ζωής μας -εάν οι εμπνευστές του καταφέρουν να το επιβάλλουν. Σ’ αυτό το άρθρο, θα περιοριστώ στα οικονομικά της Μεγάλης Επανεκκίνησης, όπως αυτή προωθείται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), καθώς και σε πρόσφατες εξελίξεις που έχουν προωθήσει αυτές τις μεθοδεύσεις.
Όπως υποστήριξε ο Hayek στο εισαγωγικό του δοκίμιο για τον Κολλεκτιβιστικό Οικονομικό Σχεδιασμό , ο σοσιαλισμός μπορεί να χωριστεί
σε δύο σκέλη: τους σκοπούς και τα μέσα. [1] Τα
σοσιαλιστικά μέσα είναι ο κολλεκτιβιστικός σχεδιασμός, ενώ οι στόχοι,
τουλάχιστον υπό τον προλεταριακό σοσιαλισμό, είναι η συλλογική ιδιοκτησία των
μέσων παραγωγής και η «ίση» ή «δίκαιη» διανομή των τελικών προϊόντων. Με
διάκριση μεταξύ αυτών των δύο πτυχών –προκειμένου να παραμεριστεί το ζήτημα των
σκοπών και να επικεντρωθεί στα μέσα- ο Hayek
υποστήριξε ότι ο κολλεκτιβιστικός σχεδιασμός θα μπορούσε να επιστρατευτεί ακόμα και στην
υπηρεσία σκοπών διαφορετικών από εκείνους που σχετίζονται με τον προλεταριακό
σοσιαλισμό: «Μια αριστοκρατική δικτατορία, για παράδειγμα , μπορεί να
χρησιμοποιήσει τις ίδιες μεθόδους για να προωθήσει τα συμφέροντα κάποιων
φυλετικών ή άλλων ελίτ, ή για την εξυπηρέτηση κάποιου άλλου σαφώς αντι-εξισωτικού
σκοπού». [2] Ο κολλεκτιβιστικός σχεδιασμός ενδέχεται
να αντιμετωπίσει ή όχι το πρόβλημα του οικονομικού υπολογισμού, ανάλογα με το
εάν διατηρηθεί ή όχι μια αγορά στους συντελεστές της παράγοντες. Εάν
διατηρηθεί μια ελεύθερη αγορά για τους συντελεστές της παραγωγής, τότε το
πρόβλημα υπολογισμού δεν θα ισχύει αυστηρά.
Οι κολλεκτιβιστές σχεδιαστές του Great Reset δεν στοχεύουν στην εξάλειψη
των αγορών για τους συντελεστές της παραγωγής. Αντίθετα, σκοπεύουν να
οδηγούν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των πιο σημαντικών παραγωγικών συντελεστών
σε εκείνους που θα είναι εγγεγραμμένοι στον «καπιταλισμό των κοινωνικών εταίρων» (stakeholder capistalism). [3] Οι
παραγωγικές δραστηριότητες των εν λόγω ενδιαφερομένων, εν τω μεταξύ, θα καθοδηγούνται
από τις ντιρεκτίβες ενός συνασπισμού κυβερνήσεων στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης
αποστολής και ενός συνόλου πολιτικών αποφάσεων, ιδίως εκείνων που εκθέτει το
ίδιο το WEF.
Αν και αυτοί οι κοινωνικοί εταιροι δεν θα είναι κατ' ανάγκη μονοπώλια,
ο στόχος του WEF είναι να αποδώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον έλεγχο της
παραγωγής και διανομής σε εκείνους τους εταιρικούς μετέχοντες, με στόχο την
εξάλειψη των παραγωγών των οποίων τα προϊόντα ή διαδικασίες παραγωγής θα θεωρούνται είτε περιττές ή εχθρικές στην επιθυμία των παγκοσμιοποιητών για «ένα
πιο δίκαιο, πιο πράσινο μέλλον». Φυσικά, αυτό συνεπάγεται περιορισμούς
στην παραγωγή και την κατανάλωση και, επίσης, έναν διευρυμένο ρόλο για τα κράτη
προκειμένου να επιβάλλουν τέτοιους περιορισμούς - ή, όπως έχει δηλώσει ο Klaus
Schwab στο πλαίσιο της κρίσης του covid κρίσης, «η επιστροφή του μεγάλου
κράτους» [4] – λες και δεν είναι ήδη τα κράτη αρκετά μεγάλα, και μάλιστα διογκούμενα όλο και περισσότερο.
Ο Schwab και το WEF προωθούν τον καπιταλισμό των κοινωνικών εταίρων (stakeholders) ενάντια σε έναν υποτιθέμενο αχαλίνωτο
«νεοφιλελευθερισμό». Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια ύπουλη λέξη που
αντιπροσωπεύει οτιδήποτε θεωρούν οι αριστεροί στραβό στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Είναι
ο κοινός εχθρός των Αριστερών. Περιττό να πούμε ότι ο νεοφιλελευθερισμός (τον οποίο ο Schwab ορίζει ως «ένα σύνολο ιδεών και πολιτικών που μπορούν χαλαρά
να οριστούν ως υπέρ του ανταγωνισμού και κατά της αλληλεγγύης, της δημιουργικής
καταστροφής, της κρατικής παρέμβασης, και της οικονομικής ανάπτυξης κατά της
κοινωνικής πρόνοιας» [5] ) είναι ένα επινοημένο σκιάχτρο. Ο Schwab και
η παρέα του παρουσιάζουν τον νεοφιλελευθερισμό ως την πηγή των οικονομικών μας
δεινών. Όμως, στο βαθμό που ο «αντι-νεοφιλελευθερισμός» έχει αναλάβει
δράση, η κρατική εύνοια υπέρ των βιομηχανιών και των οικονομικών παικτών εντός
των επιχειρηματικών κλάδων (ή αλλιώς, της παρεοκρατίας), και όχι ο
ανταγωνισμός, υπήρξε η πηγή αυτού που ο Schwab και η κλίκα του αποκηρύσσουν. Η
Μεγάλη Επανεκκίνηση θα μεγεθύνει τις συνέπειες της παρεοκρατίας.
Ωστόσο, οι στόχοι του WEF δεν είναι να σχεδιάσουν κάθε πτυχή της παραγωγής
και επομένως να κατευθύνουν κάθε μεμονωμένη δραστηριότητα. Αντίθετα, ο
στόχος είναι ο περιορισμός των πιθανοτήτων της ανεξάρτητης δραστηριότητας,
συμπεριλαμβανομένης της δραστηριότητας των καταναλωτών, με την απομάκρυνση των
βιομηχανιών και των παραγωγών εντός κάθε κλάδου από την οικονομία. «Κάθε
χώρα, από τις Ηνωμένες Πολιτείες έως την Κίνα, πρέπει να συμμετάσχει, και κάθε
κλάδος, από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έως την υψηλή τεχνολογία, πρέπει
να μετασχηματιστεί». [6]
Όπως επισήμανε ο Hayek, «όταν το μεσαιωνικό σύστημα των συντεχνιών
βρισκόταν στο απόγειό του, και όταν οι περιορισμοί στο εμπόριο ήταν πιο
εκτεταμένοι, δεν χρησιμοποιούνταν ως μέσα για την κατεύθυνση της ατομικής
δραστηριότητας». [7] Ομοίως,
η Μεγάλη Επανεκκίνηση δεν στοχεύει σε έναν αυστηρά κολλεκτιβιστικό σχεδιασμό
της οικονομίας, όσο προτείνει και απαιτεί νέο-φεουδαρχικούς περιορισμούς που θα
προχωρούσαν περισσότερο από οτιδήποτε έχει υπάρξει μετά την μεσαιωνική περίοδο
- εκτός από τον ίδιο τον κρατικό σοσιαλισμό, βέβαια. Το 1935, ο Hayek
σημείωνε τον βαθμό στον οποίο οι οικονομικοί περιορισμοί είχαν ήδη οδηγήσει σε
στρεβλώσεις της αγοράς:
«Με τις προσπάθειές μας να χρησιμοποιήσουμε τον παλιό μηχανισμό του περιορισμού της οικονομίας ως μέσο σχεδόν καθημερινής προσαρμογής μας στις αλλαγές, πιθανώς έχουμε ήδη προχωρήσει πολύ περισσότερο προς την κατεύθυνση του κεντρικού σχεδιασμού της τρέχουσας δραστηριότητας από ό,τι έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν…. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε σε οποιαδήποτε διερεύνηση των δυνατοτήτων του κεντρικού σχεδιασμού ότι αποτελεί πλάνη να υποθέσουμε πως ο καπιταλισμός όπως υπάρχει σήμερα είναι η εναλλακτική. Είμαστε σίγουρα τόσο μακριά από τον καπιταλισμό στην καθαρή του μορφή, όσο και από οποιοδήποτε σύστημα κεντρικού σχεδιασμού. Ο σημερινός κόσμος είναι απλώς ένα χάος κρατικού παρεμβατισμού.» [8]
Πόσο πιο πέρα λοιπόν, θα μας οδηγήσει η Μεγάλη Επανεκκίνηση στις μορφές των
περιορισμών που επιβάλλονταν στο πλαίσιο της φεουδαρχίας, συμπεριλαμβανομένης της
οικονομικής στασιμότητας που συνεπάγεται η φεουδαρχία;
Ονομάζω αυτήν την νέο-φεουδαρχία «εταιρικό σοσιαλισμό» - όχι μόνο επειδή η
ρητορική της για την απόκτηση οπαδών προέρχεται από τη σοσιαλιστική ιδεολογία
(«δικαιοσύνη», «οικονομική ισότητα», «κοινό καλό», «κοινό πεπρωμένο» κ.λπ.)
αλλά και επειδή η πραγματικότητα που αναζητήθηκε μετά είναι ο εκ των πραγμάτων μονοπωλιακός έλεγχος της παραγωγής μέσω της εξάλειψης των μη
συμμορφούμενων παραγωγών - δηλαδή, μια τάση προς ένα μονοπώλιο της παραγωγής,
που είναι χαρακτηριστικό του σοσιαλισμού. Αυτές οι παρεμβάσεις όχι μόνο θα
προσθέσουν στο κρατικοπαρεμβατικό χάος που υπάρχει ήδη, αλλά θα στρεβλώσουν
περαιτέρω τις αγορές σε βαθμό άνευ προηγουμένου -εκτός του κεντρικού
σοσιαλιστικού σχεδιασμού. Οι ελίτ θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να
προσδιορίζουν, εκ των προτέρων, τις ανάγκες και τις
επιθυμίες των καταναλωτών, περιορίζοντας την παραγωγή μόνο σε αποδεκτά αγαθά
και υπηρεσίες. Θα περιόριζαν επίσης την παραγωγή μόνο στα είδη που αποδέχονται
οι κυβερνήσεις και οι παραγωγοί που έχουν πιστέψει στο πρόγραμμα. Οι
πρόσθετοι κανονισμοί θα οδηγούσαν τους μεσαίους και μικρούς παραγωγούς εκτός
αγοράς, ή στις μαύρες αγορές, στο βαθμό που οι μαύρες αγορές θα μπορούσαν καν να
υπάρξουν υπό ένα καθεστώς ψηφιακού νομίσματος και μιας ακόμα πιο συγκεντρωτικής
τραπεζιτικής λειτουργίας. Ως εκ τούτου, οι περιορισμοί και οι κανονισμοί
θα έτειναν προς ένα πιο κρατικιστικό σύστημα, που μοιάζει με ένα σύστημα από κάστες, με
εταιρικούς ολιγάρχες στην κορυφή, και τον «πραγματικό, υπαρκτό σοσιαλισμό» [9] για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού από κάτω. Αύξηση
του πλούτου για τους λίγους, «οικονομική ισότητα», υπό χειρότερες συνθήκες, με την προσθήκη του καθολικού βασικού εισοδήματος, για τους υπόλοιπους.
Οι εγκλεισμοί
λόγω κορωνοϊού, οι ταραχές, και ο εταιρικός σοσιαλισμός
Οι εγκλεισμοί λόγω του covid-19, και σε μικρότερο βαθμό οι ταραχές των
αριστερών στις ΗΠΑ, μας πηγαίνουν προς τον εταιρικό σοσιαλισμό. Τα
δρακόντεια μέτρα κλειδώματος που χρησιμοποίησαν οι Πολιτειακοί κυβερνήτες και
οι δήμαρχοι στις ΗΠΑ, και η καταστροφή που προξένησαν οι ταραχές, τυχαίνει να επιτελούν
το έργο που οι εταιρικοί σοσιαλιστές όπως το WEF θέλουν να επιτελεστεί. Εκτός
από την αποσταθεροποίηση του έθνους-κράτους, αυτές οι πολιτικές και οι
πολιτικοί βοηθούν στην καταστροφή των μικρών επιχειρήσεων, αφανίζοντας έτσι
τους ανταγωνιστές.
Όπως επισημαίνει το Ίδρυμα Οικονομικής Εκπαίδευσης (FEE), οι εγκλεισμοί και
οι ταραχές συνδυάστηκαν για να ισοπεδώσουν με αλλεπάλληλα και συντονισμένα χτυπήματα
εκατομμύρια μικρών επιχειρήσεων - «τη ραχοκοκαλιά της αμερικανικής οικονομίας»
- σε όλη την Αμερική. Το FEE ανέφερε ότι
«7,5 εκατομμύρια μικρές επιχειρήσεις στην Αμερική κινδυνεύουν να κατεβάσουν τα ρολά τους για πάντα. Μια πιο πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι ακόμη και έχοντας λάβει κρατικά δάνεια, σχεδόν οι μισοί από όλους τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων λένε ότι θα πρέπει να κλείσουν για πάντα. Το τίμημα είναι ήδη πολύ βαρύ. Μόνο στη Νέα Υόρκη, τα διατάγματα εγκλεισμού στο σπίτι προξένησαν το μόνιμο κλείσιμο περισσότερων από 100.000 μικρών επιχειρήσεων.» [10]
Εν τω μεταξύ, όπως σημείωσε το FEE και άλλοι φορείς, δεν υπάρχουν ενδείξεις
ότι τα lockdown συνεισέφεραν το παραμικρό για να
επιβραδυνθεί η εξάπλωση του ιού. Ομοίως, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι το
Black Lives Matter έχει κάνει οτιδήποτε για να βοηθήσει τη ζωή των μαύρων. Αν
μη τι άλλο, οι ταραχές και οι δολοφονικές εκστρατείες των Black Lives Matter και
των Antifa απέδειξαν ότι οι ζωές των μαύρων δεν έχουν σημασία για το Black
Lives Matter. Εκτός από τις δολοφονίες μαύρων πολιτών, οι ταραχές των
Black Lives Matter και Antifa προκάλεσαν τεράστια ζημιά σε επιχειρήσεις αφροαμερικανών
ιδιοκτητών και στις γειτονιές τους, και κατά συνέπεια στις ζωές τους. [11]
Καθώς οι μικρές επιχειρήσεις συνθλίβονταν από τον συνδυασμό δρακόντειων κλειδωμάτων
και ταραχών, οι εταιρικοί γίγαντες όπως η Amazon αναπτύχθηκαν όπως ποτέ
άλλοτε. Όπως σημείωσε το BBC, τουλάχιστον τρεις από τους τεχνολογικούς
γίγαντες - Amazon, Apple και Facebook - σημείωσαν τεράστια κέρδη κατά τη διάρκεια
του κλειδώματος [12] , κέρδη που μετριάστηκαν, σε κάποιο βαθμό, από τις ταραχές που
κόστισαν 1 έως 2 δισεκατομμύρια σε ζημιές σε ακίνητα. [13] Κατά
τη διάρκεια του τριμήνου που έληξε τον Ιούνιο, τα «τριμηνιαία κέρδη της Amazon
ύψους 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ήταν τα μεγαλύτερα από την έναρξη της
εταιρείας το 1994 και σημειώθηκαν παρά τις μεγάλες δαπάνες για προστατευτικό
εξοπλισμό και άλλα μέτρα λόγω του ιού». Οι πωλήσεις της Amazon αυξήθηκαν
κατά 40% εκείνο το τρίμηνο.
Όπως ανέφερε το TechCrunch , το Facebook
και οι πλατφόρμες WhatsApp και Instagram σημείωσαν αύξηση 15% στους χρήστες τους,
γεγονός που αύξησε τα έσοδά τους σε συνολικά 17,74 δισεκατομμύρια δολάρια το
πρώτο τρίμηνο του έτους. [14] Οι
συνολικοί χρήστες του Facebook έφτασαν τα 3 δισεκατομμύρια τον Μάρτιο, ή τα δύο
τρίτα των χρηστών του διαδικτύου στον κόσμο, κάτι που αποτελεί ρεκόρ. Τα
έσοδα της Apple αυξήθηκαν κατά την ίδια περίοδο, με τα τριμηνιαία κέρδη να αυξάνονται
11% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο, φτάνοντας τα 59,7 δισεκατομμύρια δολάρια. «Η
Walmart, η μεγαλύτερη αλυσίδα σουπερμάρκετ της χώρας, δήλωσε ότι τα κέρδη της αυξήθηκαν
κατά 4%, φτάνοντας στα 3,99 δισεκατομμύρια δολάρια», κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου
του 2020, όπως ανέφερε η Washington Post . [15]
Ο αριθμός των μικρών επιχειρήσεων μειώθηκε σχεδόν στο μισό από τα lockdown του covid-19 και τις ταραχές των Black
Lives Matter / Antifa, ενώ οι εταιρικοί γίγαντες έχουν παγιώσει την διείσδυσή
τους στην οικονομία, καθώς και την εξουσία τους σε σχέση με την ατομική έκφραση
στο διαδίκτυο, και πέραν του διαδικτύου. Μοιάζει λοιπόν σαν οι αποκλεισμοί, οι εγκλεισμοί, οι τερματισμοί λειτουργίας επιχειρήσεων, οι
πρόσκαιροι τερματισμοί λειτουργίας, καθώς και οι ταραχές να είναι ακριβώς αυτό
που διέταξαν οι Μεγάλοι Επανεκκινητές, αν και με αυτό δεν ισχυρίζομαι ότι πράγματι
το διέταξαν. Πιθανότατα, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία ώστε να αφαιρέσουν από την οικονομία το υπόστρωμα των
μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων προκειμένου να καταστήσουν τη γενική συμμόρφωση
απλούστερη και πιο εκτεταμένη.
Στο τέλος, η Μεγάλη Επανεκκίνηση είναι απλώς μια προπαγανδιστική εκστρατεία,
όχι κάποιο κουμπί που οι παγκοσμιοποιητές ολιγάρχες μπορούν να πατούν κατά
βούληση - αν και το WEF την έχει παρουσιάσει ως ακριβώς κάτι τέτοιο. [16] Τα
σχέδια τους πρέπει να αντιμετωπιστούν με καλύτερες οικονομικές ιδέες και
συντονισμένες επιμέρους δράσεις. Η μόνη λογική απάντηση στην μεθόδευση του
Great Reset είναι να το αψηφήσουμε, να εισαγάγουμε και να προωθήσουμε
περισσότερο ανταγωνισμό, και να απαιτήσουμε το πλήρες άνοιγμα της οικονομίας, με
οποιοδήποτε κίνδυνο. Εάν αυτό σημαίνει ότι οι παραγωγοί και οι διανομείς
μικρότερης κλίμακας πρέπει να ενωθούν για να αψηφήσουν τα κρατικά διατάγματα,
τότε ας γίνει έτσι. Πρέπει να δημιουργηθούν νέες επιχειρηματικές ενώσεις, με
στόχο την αποτροπή της Μεγάλης Επανεκκίνησης - προτού να είναι πολύ αργά.
----------------------------------------------------------------
1.FA Hayek, «Η φύση και η ιστορία του προβλήματος», στους NG Pierson και FA
Hayek, Συλλεκτικός Οικονομικός Σχεδιασμός (Λονδίνο:
Routledge και Kegan Paul, 1963), σ. 14.
2.Το ίδιο., Σελ. 15.
3.Klaus Schwab, «Τι είδους καπιταλισμό θέλουμε;», Ώρα , 2 Δεκεμβρίου 2019, https://time.com/5742066/klaus-schwab-stakeholder-capitalism-davos/ .
4.Klaus Schwab and
Thierry Malleret, COVID-19: The Great Reset (np: Forum
Publishing, 2020), σελ. 89.
5.Ibid., Σελ. 78.
6.Klaus Schwab, «Τώρα είναι η ώρα για μια Μεγάλη Επανεκκίνηση», Παγκόσμιο
Οικονομικό Φόρουμ, 3 Ιουνίου 2020, https://www.weforum.org/agenda/2020/06/now-is-the-time-for
- μια μεγάλη επαναφορά / .
7.Hayek, «Η φύση και η ιστορία του προβλήματος», σελ. 23.
8.Το ίδιο., Σελ. 23–24.
9.Ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει
τον σοσιαλισμό όπως υπήρξε στη Σοβιετική Ένωση και αλλού. Έγινε ένας
εκφραστικός όρος που χρησιμοποιείται σαρκαστικά από αντιφρονούντες σε
σοσιαλιστικές χώρες για να αναφερθεί στην πραγματικότητα του πώς ήταν η ζωή υπό
τον σοσιαλισμό, και όχι στα αλαζονικά βιβλία του Μαρξ και των επιγόνων του.
10.Jon Miltmore και Dan Sanchez, «Οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων της Αμερικής
έχουν κακοποιηθεί τρομερά κατά τη διάρκεια αυτών των ταραχών και των
κλειδωμάτων. Αυτό θα έχει συνέπειες, ”Ίδρυμα Οικονομικής Εκπαίδευσης
(FEE), 5 Ιουνίου 2020, https://fee.org/articles/america-s-small-business-owners-have-been-horribly-abused-during-these
-ταραχές-και-κλειδώματα-που-θα-έχουν-συνέπειες / .
11.Brad Polumbo, «Τα Lockdowns κατέστρεψαν περισσότερο τις επιχειρήσεις που
ανήκουν στις μειονότητες», FEE, 19 Ιουνίου 2020, https://fee.org/articles/the-lockdowns-crushed-minority-own-businesses-the-most/ .
12."Amazon, Facebook και Apple που ευδοκιμούν στο κλείδωμα", BBC, 13
Ιουλίου 2020, https://www.bbc.com/news/business-53602596 .
13.Morgan Phillips, «Η ζημιά από ταραχές στις ΗΠΑ θα κοστίσει τουλάχιστον 1
δισεκατομμύριο δολάρια σε αξιώσεις: Αναφορά», Fox Business, 16 Σεπτεμβρίου
2020, https://www.foxbusiness.com/economy/damage-riots-1b-most-
ακριβό .
14.Lucas Matney, «Το κλείδωμα οδηγεί τους ανθρώπους στο Facebook», TechCrunch , 29 Απριλίου 2020, https://techcrunch.com/2020/04/29/the-quarantine-is-driving-record-usage-growth-at
-facebook /; guccounter = 1 & guce_referrer =
aHR0cHM6Ly93d3cuZ29vZ2xlLmNvLnVrLw & guce_referrer_sig =
AQAAALTNp94WFsoLLluf02QO6TpUmN8z9bnKOyNIvSvHkDJnDmT0tTyRHwOpH_zK007xQ74ru4 .
15.Άμπχα Μπαταράι, «πωλήσεις στα ύψη για Walmart και Home Depot κατά την
πανδημία, Washington Post , 19 Μαΐου,
2020, https://www.washingtonpost.com/business/2020/05/19/walmart-earnings-economy-coronavirus/ .
16.Schwab, «Τώρα είναι η ώρα για μια « υπέροχη επανεκκίνηση ».
***
Ο Michael Rectenwald είναι συγγραφέας έντεκα βιβλίων, μεταξύ των οποίων τα Thought Criminal (2020), Beyond Woke (2020), Google Archipelago (2019), Springtime for Snowflakes (2018), Nineteenth-Century British Secularism (2016), και άλλα. Υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης από το 2008 ως το 2019. Είναι υπέρμαχος της ελευθερίας της έκφρασης και εναντίον κάθε μορφής απολυταρχισμού και ολοκληρωτισμού, όπως του σοσιαλισμού/κομμουνισμού, της «κοινωνικής δικαιοσύνης», του φασισμού, και της πολιτικής ορθότητας.
Διαβόητος ως @TheAntiPCProf στο Twitter, ο καθηγητής Rectenwald έχει εμφανιστεί σε πολλά δημοφιλή πολιτικά τοκ σόου (Tucker Carlson Tonight, Fox & Friends, Fox & Friends First, Varney & Company, The Glenn Beck Show, σε ραδιοφωνικές εκπομπές (Glenn Beck and many others), καθώς και σε YouTube shows και podcasts (βλ. Media).
Τα δοκίμιά του έχουν φιλοξενηθεί στα Quarterly Journal of Austrian Economics, Academic Questions, Endeavour, the British Journal for the History of Science, College Composition and Communication, International Philosophical Quarterly, the De Gruyter anthologies (Organized Secularism in the United States), και αλλού.