Σύμφωνα με τα γραφόμενα του ίδιου του Ugur Sahin της BioNTech, το αναπόδραστο συμπέρασμα είναι ότι οι εργασίες για την παρασκευή του εμβολίου της κοινοπραξίας BioNTech-Pfizer πρέπει στην πραγματικότητα να ξεκίνησαν προτού καν αναφερθούν τα πρώτα κρούσματα κορωνοϊού στην Κίνα, στις 31 Δεκεμβρίου του 2019
Άρθρο του Robert Kogon, που δημοσιεύτηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023 από το Brownstone Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4'. Απόδοση στα ελληνικά, Μαριάννα Ευαγγέλου - Νίκος Μαρής.
Τα περίεργα βίντεο του Project Veritas που έχουν κάνει τεράστιο ντόρο στο Twitter έχουν αναμφίβολα μπερδέψει ακόμη περισσότερο το κοινό. Ωστόσο, ο πραγματικός κατασκευαστής και ιδιοκτήτης του λεγόμενου εμβολίου «Pfizer» Covid-19 είναι η γερμανική εταιρεία BioNTech. Η υποκείμενη τεχνολογία mRNA ανήκει στην BioNTech - αν υποθέσουμε ότι αυτό συνέβαινε - εάν κάποια εταιρεία τροποποιούσε το mRNA για να κωδικοποιήσει μια «πειραγμένη» παραλλαγή του ιού, αυτή η εταιρεία θα πρέπει να ήταν η BioNTech.
Όπως και να έχει, όπως συζητήθηκε στο τελευταίο μου άρθρο, παρόλο που ο διευθύνων σύμβουλος της BioNTech, Ugur Sahin, ισχυρίζεται στο βιβλίο The Vaccine ότι η BioNTech ξεκίνησε τις εργασίες της για το εμβόλιο Covid-19 στις 27 Ιανουαρίου 2020, γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια: μια έκθεση μελέτης της BioNTech που δημοσιεύτηκε ως απάντηση σε αίτημα της υπηρεσίας FOIA δείχνει ότι η εταιρεία είχε ήδη ξεκινήσει τις προκλινικές δοκιμές (σε ζώα) στις 14 Ιανουαρίου.
Αυτό είναι ήδη αρκετά εκπληκτικό, δεδομένου ότι η 14η Ιανουαρίου 2020 ήταν μόλις 2 εβδομάδες μετά την πρώτη αναφορά κρουσμάτων Covid-19 στη Γουχάν. Την ίδια ημέρα, εξάλλου, ο ΠΟΥ έλεγε ότι δεν υπήρχαν «σαφείς ενδείξεις» μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο. (Δείτε το tweet του ΠΟΥ εδώ.)
Σε εκείνο το σημείο, η Pfizer δεν ήταν μέρος του πρότζεκτ του εμβολίου C-19 της BioNTech. Όπως περιγράφεται στο The Vaccine, η μικρή γερμανική εταιρεία, που δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ κανένα προϊόν στην αγορά, κατάφερε να στρατολογήσει την αμερικανική πολυεθνική ως συνεργάτη μόνο τρεις μήνες αργότερα (σελ. 156).
Λοιπόν, γνωρίζουμε ότι η BioNTech ξεκίνησε τις προκλινικές δοκιμές στις 14 Ιανουαρίου. Αλλά, φυσικά, αυτό σημαίνει ότι οι εργασίες αυτές καθαυτές πρέπει να είχαν ξεκινήσει ακόμη νωρίτερα . Το σκεύασμα που δοκιμαζόταν έπρεπε να παραχθεί πρώτα. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό σήμαινε πρώτα την κατασκευή του mRNA και στη συνέχεια τη διαμόρφωση του σε νανοσωματίδια λιπιδίων.
Όπως αναφέρθηκε στο τελευταίο μου άρθρο, αυτός ήταν στην πραγματικότητα ο σκοπός της μελέτης: να δοκιμαστεί η απόδοση του mRNA της BioNTech που διαμορφώθηκε σε λιπίδια, παραγόμενα από την καναδική εταιρεία Acuitas.
Η BioNTech δεν ήταν ακόμη σε θέση να παράγει mRNA που κωδικοποιεί οποιοδήποτε στοιχείο του ιού SARS-CoV-2 –το πλήρες γονιδίωμα είχε δημοσιευτεί μόλις την προηγούμενη μέρα– και αντ' αυτού χρησιμοποίησε mRNA που κωδικοποιεί ένα παραπλήσιο αντιγόνο (λουσιφεράση).
Πόσο καιρό θα χρειαζόταν λοιπόν για να ετοιμαστεί το σκεύασμα για δοκιμή; Ευτυχώς, το βιβλίο του Sahin, του οποίου συνυπογράφουν η σύζυγός του Özlem Türeci και ο δημοσιογράφος Joe Miller, παρέχει σχετικές τεχνικές και υλικοτεχνικές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με το βιβλίο, η κατασκευή του mRNA – μια διαδικασία που περιλαμβάνει «δεκάδες χιλιάδες βήματα» (σελ. 182) – διαρκεί πέντε ημέρες (σελ. 170 και 171).
Οι πέντε ημέρες μας φέρνουν επομένως στις 9 Ιανουαρίου. Αλλά το mRNA έπρεπε επίσης να τυλιχτεί στα λιπίδια, και αυτό συνεπαγόταν ένα ιδιαίτερο υλικοτεχνικό πρόβλημα: η BioNTech δεν μπορούσε να το κάνει μόνη της στα κεντρικά της γραφεία στο Μάιντς της Γερμανίας.
Η BioNTech είχε τα δικά της λιπίδια, αλλά διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν κατάλληλα για το σκοπό αυτό. Για να τυλιχτεί το mRNA στα λιπίδια της Acuitas, το mRNA έπρεπε να αποσταλεί σε έναν Αυστριακό υπεργολάβο με το όνομα Polymun έξω από τη Βιέννη.
Το mRNA μεταφέρθηκε με αυτοκίνητο - 8 ώρες με το αυτοκίνητο, σύμφωνα με τους Sahin και Türeci - στη συνέχεια διαμορφώθηκε στα λιπίδια από την Polymun και στη συνέχεια το σκεύασμα οδηγήθηκε πίσω στο Mainz. Στο βιβλίο, οι Sahin και Türeci αναφέρουν μια παρτίδα mRNA για μια επακόλουθη μελέτη σε ζώα που ολοκληρώθηκε στις 2 Μαρτίου, που αποστέλλεται στην Polymun και στη συνέχεια επιστρέφει στο Mainz τυλιγμένο στα λιπίδια στις 9 Μαρτίου (σελ. 116 και 123).
Έτσι, αυτό προσθέτει άλλες 5 ημέρες, που θα μας έφερναν πλέον στις 4 Ιανουαρίου. Αλλά, όπως τυχαίνει να συμβαίνει, η BioNTech δεν διεξήγαγε η ίδια τη δοκιμή σε ζώα. Και αυτό ανατέθηκε σε υπεργολαβία και διεξήχθη σε εγκαταστάσεις δοκιμών αλλού.
Στο The Vaccine , οι Sahin και Türeci σημειώνουν ότι η μεταγενέστερη προκλινική μελέτη ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου, 2 ημέρες μετά την παράδοση του mRNA που έχει ενθυλακωθεί σε λιπίδια.
Η προσθήκη άλλων 2 ημερών στο χρονοδιάγραμμά μας φέρνει τώρα στις 2 Ιανουαρίου. Η 2η Ιανουαρίου 2020 δεν ήταν δύο εβδομάδες, αλλά μόνο δύο ημέρες μετά την πρώτη αναφορά κρουσμάτων Covid-19 στη Γουχάν, στις 31 Δεκεμβρίου 2019.
Αλλά προτού μπορέσει να κατασκευαστεί, περιττό να πούμε, το σκεύασμα που θα δοκιμαζόταν θα έπρεπε πρώτα να συλληφθεί και να σχεδιαστεί. και έπρεπε να γίνει κάποια επαφή με την Polymun και την Acuitas, για να αποκτηθούν οι απαιτούμενες άδειες και να διευθετηθεί η απαιτούμενη συνεργασία. Όλα αυτά χρειάζονται χρόνο.
Δεν μπορεί να αποφευχθεί το συμπέρασμα ότι οι εργασίες παρασκευής του εμβολίου Covid-19 της BioNTech πρέπει στην πραγματικότητα να έχει ξεκινήσει πριν καν αναφερθούν κρούσματα της Covid-19!
Το προφανές ερώτημα είναι: Πώς είναι αυτό δυνατόν;
***
«Robert Kogon» είναι το ψευδώνυμο ενός ευρείας αναγνωσιμότητας οικονομικού δημοσιογράφου, μεταφραστή και ερευνητή, που εργάζεται στην Ευρώπη. Ακολουθήστε τον στο Twitter εδώ. Γράφει επίσης στο edv1694.substack.com .