Η Κούβα είναι μια δικτατορία που χρησιμοποιεί τον τρόμο και την προπαγάνδα
για να καταστείλει τον λαό της. Φυλακίζει τους πολίτες της, τους αφαιρεί τα πιο βασικά
ανθρώπινα δικαιώματα, τους φιμώνει, και αντιμετωπίζει τις οικογένειές τους
χρησιμοποιώντας εκβιασμούς και απειλές. Οι συνεχείς πρακτικές παράνομης
κράτησης του καθεστώτος, η προσωπική καταστροφή των πολιτικών αντιφρονούντων
και ο περιορισμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν έχουν καμία σχέση με κανένα
αποκλεισμό ή εμπάργκο, αλλά με την ολοκληρωτική κομμουνιστική δικτατορία.
Όλη η προπαγάνδα που ξεπλένει την κουβανική δικτατορία έχει βασιστεί σε δύο
ψέματα: τον ανύπαρκτο οικονομικό «αποκλεισμό» της, και τη δήθεν εξαιρετική
«δημόσια υγεία» της.
Η Κούβα υποφέρει μόνο από έναν αποκλεισμό: αυτόν της δικτατορίας εναντίον
του λαού της, η οποία περιορίζει τις εισαγωγές τροφίμων, φαρμάκων, τη χρήση
του διαδικτύου και την ελευθερία για ταξίδια. Είδαμε τις αποδείξεις αυτή
την εβδομάδα, όταν το καθεστώς «ανέστειλε προσωρινά» τον περιορισμό στις
εισαγωγές τροφίμων και φαρμάκων.
Το να αποδομήσει κανείς το ψέμα των επονομαζόμενων «εξαιρετικών» κουβανικών
δημόσιων υπηρεσιών είναι εύκολο. Δεν χρειάζεται παρά να επισκεφθεί την
Κούβα για να το δει.
Το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που διαφημίζει τόσο πολύ το καθεστώς
είναι ένα αποτυχημένο και ερειπωμένο σύστημα, που παρέχει ποιοτικές υπηρεσίες μόνο
σε πλούσιους ξένους και στους ηγέτες του
καθεστώτος . Η Κούβα υποφέρει από την «ακριβότερη δωρεάν
υγειονομική περίθαλψη στον κόσμο», όπως μου είπαν στην Αβάνα.
Ο μύθος για την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης έχει καταρριφθεί σε
αρκετές περιπτώσεις. Η María Werlau, από την ΜΚΟ Archivo Cuba (Αρχείο της Κούβας),
εξήγησε ότι «η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα είναι άθλια για τον απλό πολίτη.
Υπάρχει ένα ιδιότυπο απαρτχάιντ που ευνοεί την κυρίαρχη ελίτ και τους ξένους
που πληρώνουν σε δολάρια ΗΠΑ» και έχει αποδειχθεί ότι «το κουβανικό σύστημα
υγείας στερείται διαφάνειας και δυνατοτήτων». Οι πολιτικές της για την υγεία
όχι μόνο δεν απέδωσαν καλά αποτελέσματα, αλλά επιπρόσθετα περιορίζουν τα βασικά
δικαιώματα των ασθενών. «Δεν πρόκειται για κάποιο πρότυπο που να αξίζει να μιμηθεί
κανείς».
Όποιος ταξιδεύει στην Κούβα μπορεί να δει ότι η συχνά επαναλαμβανόμενη
«ανυπαρξία παιδικού υποσιτισμού», που μερικοί λένε ότι επισημαίνεται από την
UNICEF, είναι ψέμα και απλά καλύπτει ένα καθεστώς που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί
τα κουπόνια συσσιτίων και τη δυστυχία ως εργαλεία για να κρατήσει τον πληθυσμό
κάτω από τον ασφυκτικό του έλεγχο.
Ωστόσο, η UNICEF δεν δήλωσε ποτέ ότι η Κούβα είχε βάλει τέλος στον
υποσιτισμό των παιδιών, αλλά ότι «η συχνότητα των ελλιποβαρών παιδιών μειώθηκε
στο 4%», ρεκόρ που έσπασε η Κόστα Ρίκα και η Χιλή, για παράδειγμα, που έφτασαν
το 1%. Η παρακολούθηση της προόδου σχετικά με τη διατροφή του παιδιού και της
μητέρας: Μια προτεραιότητα επιβίωσης και ανάπτυξης (UNICEF,
Νοέμβριος 2009, σελ. 102 κ.ε.) δείχνει σαφώς το πώς άλλες χώρες έχουν επιτύχει σημαντικά
καλύτερα αποτελέσματα από την Κούβα.
Τα πραγματικά δεδομένα σχετικά με τη βρεφική θνησιμότητα είναι διπλάσια από
το επίσημο ποσοστό και πολύ χειρότερα από ό, τι σε χώρες όπως η Χιλή ή η Κόστα
Ρίκα, σύμφωνα με μελέτες (για παράδειγμα, «Βρεφική θνησιμότητα στην Κούβα:
Μύθος και Πραγματικότητα», του Roberto M. Gonzalez).
Ο μύθος περί αποκλεισμού είναι ακόμη πιο ξεκαρδιστικός. Ο ανύπαρκτος
αποκλεισμός είναι ένα ψέμα που χρησιμεύει ως δικαιολογία για να ξεπλύνει την
κομμουνιστική δικτατορία.
Το διεθνές εμπόριο της Κούβας έναντι του ΑΕΠ ήταν το 27% του ΑΕΠ το 2020,
σε σύγκριση, για παράδειγμα, με το Βραζιλίας, το οποίο είναι 32%. Οι
εξαγωγές της είναι 14,5% του ΑΕΠ σε σύγκριση με το 16% στη Βραζιλία (στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας ).
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο ένατος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της
Κούβας, με το 3 % των εισαγωγών. Η Κούβα έχει περισσότερες από είκοσι επτά
διμερείς εμπορικές συμφωνίες με περισσότερες από ενενήντα χώρες και εξαγωγές
στον Καναδά (22 %), την Κίνα (21 %), τη Βενεζουέλα (13 %), την Ισπανία (11 %),
την Ολλανδία (7 %), τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ελβετία, την Κύπρο (2% η κάθε μία)
και τη Γαλλία (1%) μεταξύ άλλων ( Κουβανική Στατιστική Υπηρεσία, εκδ.
2020 ).
Οι εξαγωγές τροφίμων και αγροτικών προϊόντων από τις Ηνωμένες Πολιτείες
στην Κούβα αυξήθηκαν κατά 74,7 % τον Μάρτιο του 2021, αύξηση 54,3 % σε ετήσια
βάση ( Cuba Trade ).
Η Κούβα, με τη σειρά της, εισήγαγε το 2020 από τη Βενεζουέλα (αργό πετρέλαιο
σε τιμή κόστους ή δωρεάν), την Κίνα, την Ισπανία, τη Ρωσία, το Μεξικό, την
Ιταλία, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία,
μεταξύ άλλων. Φοβερό «εμπάργκο»!
Το μόνο πράγμα που έχει η Κούβα είναι το εμπάργκο σε εκείνο το υλικό που το
δικτατορικό καθεστώς χρησιμοποιεί για στρατιωτικούς σκοπούς.
Τι κρύβει η Αριστερά για το εμπάργκο: το εμπάργκο εφαρμόστηκε το 1958 με το
καθεστώς Μπατίστα για να περιορίσει την πώληση όπλων. Το εμπάργκο του 1960
στις εξαγωγές των ΗΠΑ στην Κούβα δεν περιελάμβανε τρόφιμα ή φάρμακα. Από
το 2000, δεν υπάρχει κανενός είδους εμπάργκο στις εξαγωγές των ΗΠΑ ούτε στα
τρόφιμα ούτε στα φάρμακα.
Περισσότερες από ενενήντα βορειοαμερικανικές πολυεθνικές έχουν
πραγματοποιήσει εξαγωγές στην Κούβα από το 2001. Από το 2014, εξήντα εταιρείες
της Βόρειας Αμερικής δραστηριοποιούνται απευθείας στην Κούβα ( Cuba Trade
Economic Economic Council )
Η Κούβα εξήγαγε αγαθά αξίας 14,9 εκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες
Πολιτείες και εισήγαγε αγαθά αξίας 176,8 εκατομμυρίων δολαρίων το 2020 σύμφωνα
με το Υπουργείο Εξωτερικών. Οι εισαγωγές και οι εξαγωγές στην Κίνα είναι
επίσης ιδιαίτερα σημαντικές.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής τροφίμων και
γεωργικών προϊόντων στην Κούβα, σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών, με τις εξαγωγές
αυτών των αγαθών να υπολογίζονται σε 220,5 εκατομμύρια δολάρια το 2018. Οι
Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσης σημαντικός προμηθευτής ανθρωπιστικών αγαθών
στην Κούβα, συμπεριλαμβανομένων φαρμάκων και ιατρικών προϊόντων, συνολικής
αξίας 275,9 εκατομμυρίων δολαρίων το 2018. Τα εμβάσματα από τις Ηνωμένες
Πολιτείες, εκτιμώμενα σε 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017, είναι η μεγαλύτερη
πηγή συναλλάγματος της δικτατορίας.
Αυτό που κατέστρεψε την Κούβα είναι ο κομμουνισμός. Ένα καταστρεπτικό
και σπάταλο δικτατορικό καθεστώς.
Το καθεστώς Κάστρο είναι μια μηχανή σπατάλης επιδοτήσεων. Κατανάλωσε
βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση μεταξύ 1960 και 1990 ισοδύναμη με έξι σχέδια
Μάρσαλ και δεν κατάφερε να βελτιώσει το ρυθμό ανάπτυξης της ή να εκμεταλλευτεί
τις τεράστιες επιδοτήσεις για τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Μεταξύ 1960
και 1990, η Κούβα έλαβε περισσότερα από 65 δισεκατομμύρια δολάρια από τη
Σοβιετική Ένωση, χωρίς να υπολογίζεται αυτό που έλαβε
από άλλες σοσιαλιστικές χώρες .
Η κουβανική δικτατορία έχει επίσης σπαταλήσει επιδοτήσεις και οικονομική βοήθεια
από την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βενεζουέλα.
Για το κουβανικό ιατρικό πρόγραμμα μόνο, το «Misión Barrio Adentro», η
δικτατορία της Αβάνας έλαβε 120 δισεκατομμύρια δολάρια σε δεκαέξι χρόνια, ένα
επίσημο νούμερο που αποκάλυψε ο Nicolás Maduro το 2019 και επιβεβαίωσε ο Julio García,
επικεφαλής των κουβανικών αποστολών στη Βενεζουέλα .
Η Κούβα έλαβε περισσότερα χρήματα από τη Βενεζουέλα για άλλες ιδέες, άλλες
αποστολές, για πωλήσεις σταθμών παραγωγής ενέργειας, για τριγωνικές συναλλαγές
στις εισαγωγές τροφίμων, ακόμη και για την πώληση εκατομμυρίων λαμπτήρων.
Τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια, η Κίνα έχει διαγράψει σχεδόν 5 δισεκατομμύρια
δολάρια χρέους στην Κούβα, σχεδόν το μισό του συνολικού χρέους που έχει διαγράψει στους
εμπορικούς της εταίρους . Φυσικά, το εμπόριο με την Κίνα
έχει μειωθεί λόγω των συνεχών αθετήσεων εκ μέρους του κουβανικού δικτατορικού
καθεστώτος.
Η Ρωσία έχει δωρίσει δισεκατομμύρια δολάρια στην Κούβα, με δωρεές μέσω, για
παράδειγμα, της εκπροσώπησης του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (WFP)
και της διαγραφής του 90% του χρέους που έχει
συμβληθεί με τη Ρωσία (2014), περίπου 25,8 δισεκατομμύρια δολάρια .
Μόνο μεταξύ 2011 και 2014, το Μεξικό, η Ιαπωνία, η Κίνα και η Ρωσία
απάλλαξαν μαζί την κουβανική δικτατορία από χρέος 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων,
που ισοδυναμεί με το 50 % του τρέχοντος ΑΕΠ της Κούβας, σύμφωνα με το Forbes .
Οι πιστωτές του Paris Club το 2015 ακύρωσαν
επίσης 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε
ανεξόφλητο χρέος .
Η κουβανική δικτατορία κάνει πάντα το ίδιο: δανείζεται, σπαταλά χρήματα,
εξαθλιώνει τον πληθυσμό και αθετεί τις δεσμεύσεις της. Και μετά
διαμαρτύρεται για ένα ανύπαρκτο «εμπάργκο».
Αν προσθέσουμε δωρεές, διαγραφή χρέους και οικονομική υποστήριξη, η Ρωσία,
η Κίνα, η Βενεζουέλα και οι κύριοι εμπορικοί εταίροι της Κούβας έχουν δώσει
οικονομική βοήθεια και δωρεές στην κουβανική δικτατορία που ξεπερνούν τα 200
δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δεκαέξι χρόνια.
Παρ 'όλα αυτά, και με μια νομισματική πολιτική εξίσου καταστρεπτική με αυτήν
της Βενεζουέλας, τυπώνοντας Κουβανικά πέσος χωρίς αξία ή ζήτηση, και παράλληλα σπαταλώντας
τα αποθέματα που λαμβάνει, ο πληθωρισμός το 2021 θα φτάσει το 500 % σύμφωνα με
το Reuters .
Τι έκανε η κουβανική δικτατορία με όλα αυτά τα χρήματα; Τα κατασπατάλησε,
καταδικάζοντας τον κουβανικό λαό σε δυστυχία.
Η Κούβα έχει ένα επίπεδο φτώχειας που, υπολογισμένο από ανεξάρτητους φορείς,
φτάνει το 50 τοις εκατό του πληθυσμού. Σύμφωνα με στοιχεία
της ONEI (Oficina Nacional de Estadísticas e Información), το 35,6 % του
πληθυσμού σε παραγωγική ηλικία είναι άνεργοι ή υπο-απασχολούμενοι. Η
νομισματική και οικονομική καταστροφή θα μείωνε τη θέση του Δείκτη Ανθρώπινης
Ανάπτυξης για την Κούβα από την 73η θέση, στις τελευταίες θέσεις μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου.
Τι είναι αυτό που κατέστρεψε την Κούβα; Όχι το ανύπαρκτο εμπάργκο,
αλλά ο κομμουνισμός.
***