Η πανεπιστημιακή κοινότητα όχι μόνο προκάλεσε αυτή την νεομαρξιστική «πολιτιστική επανάσταση», αλλά ήταν και ο πρώτος θεσμός που καταστράφηκε από αυτήν
Άρθρο του Michael Rectenwald, που δημοσιεύτηκε στις 26 Ιανουαρίου 2022 από το Mises Institute. Χρόνος ανάγνωσης 4'. Απόδοση στα ελληνικά Νίκος Μαρής. Η κυριαρχία της πολιτικής ορθότητας (κίνημα ‘’woke’’) έχει επηρεάσει αρνητικά τον δυτικό πολιτισμό. Τα θύματα αυτής της «αφύπνισης» είναι πάρα πολλά για να εντοπιστούν. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πολιτική ορθότητα φύτρωσε για πρώτη φορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, από όπου έκανε μεταστάσεις στο ευρύτερο κοινωνικό σώμα. Το πανεπιστήμιο είναι ο άμβωνας του καθεδρικού ναού από τον οποίο οι ιδεολογικές επιταγές της ελίτ ρέουν προς τα κάτω, στο πόπολο.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Ασεβέντο της Εθνικής Ένωσης Πανεπιστημιακών, εκατοντάδες ακαδημαϊκοί της Βόρειας Αμερικής έχουν υποβληθεί στην κουλτούρα της ακύρωσης (cancel culture) μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος. Και ο αριθμός τους συνεχίζει να αυξάνεται. Και δεν έχουμε αναφέρει τίποτα για το πρόγραμμα σπουδών, το οποίο έχει υποστεί την λογοκρισία εμβληματικών έργων της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας, και την αποκήρυξη της ύπαρξης σωστών απαντήσεων στα μαθηματικά, μεταξύ πολλών άλλων αηδιών.
Τώρα η ορθοπολιτική ιδεολογία οδήγησε στην παραίτηση του πιο διάσημου ακαδημαϊκού εν ζωή: του ψυχολόγου, συγγραφέα μπεστ σέλερ και δημόσιου διανοούμενου Jordan Peterson, ο οποίος ανακοίνωσε στην National Post την απόφασή του να αποσυρθεί από τη θέση του ως τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο.
Ο Peterson αναφέρει δύο βασικούς λόγους για την παραίτησή του. Ο πρώτος αφορά την ευσυνειδησία του για τους μεταπτυχιακούς του φοιτητές. Πρώτον, οι λευκοί ετεροφυλόφιλοι απόφοιτοι είναι απίθανο να αποκτήσουν θέσεις εργασίας στην πανεπιστημιακή κοινότητα, λόγω των σαφών διακρίσεων που αντιμετωπίζουν οι λευκοί άνδρες στην συγκεκριμένη αγορά εργασίας.
Μπορώ να επιβεβαιώσω αυτό το γεγονός, έχοντας υπηρετήσει σε επιτροπές προσλήψεων που παραμέρισαν κορυφαίους υποψηφίους που τύγχανε να είναι λευκοί άντρες, υπέρ υποψηφίων πολύ λιγότερων προσόντων, και μερικές φορές εντελώς ανεπαρκών, των οποίων η συμμετοχή σε «περιθωριοποιημένες» κατηγορίες κοινωνικών ταυτοτήτων ήταν το πιο εξαιρετικό τους προσόν. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι υποψήφιοι ακαδημαϊκοί πρέπει τώρα να υποβάλουν δηλώσεις «διαφορετικότητας» στις οποίες να ορκίζονται πίστη στη λεγόμενη διαφορετικότητα, ισότητα και συμπεριληπτικότητα (DEI) ή διαφορετικότητα, συμπεριληπτικότητα και ισότητα (DIE), παρά την μεροληπτική λειτουργία αυτής της ιδεολογίας και, στην περίπτωση εκείνων που ανήκουν σε «κυρίαρχες» κατηγορίες κοινωνικών ταυτοτήτων, την πιθανότητα να μειώσει τις δικές τους προοπτικές.
Επιπλέον, δεδομένης της συσχέτισης του Peterson με την εναλλακτική δεξιά (alt-right) και τον λευκό εθνικισμό από τους υστερικούς στα μέσα ενημέρωσης και την πανεπιστημιακή Αριστερά, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές του αντιμετωπίζουν ακόμη περισσότερες διακρίσεις από ό,τι συνήθως. Βασικά, κάθε διανοούμενος που αντιτίθεται στον κομμουνισμό και τον φεμινισμό του τρίτου κύματος αποκαλείται ναζιστής και μισογύνης από τους αριστερούς πανεπιστημιακούς, και ο Peterson δεν αποτελεί εξαίρεση. Ωστόσο, οι παραπλανητικοί δημόσιοι χαρακτηρισμοί και οι συκοφαντικές κατηγορίες ήταν ιδιαίτερα κατάφωρες στην περίπτωσή του.
Ο δεύτερος λόγος που δίνει ο Peterson για τη παραίτησή του είναι η γενικευμένη αποστροφή του για την ιδεολογία DIE και τη διάβρωση των ακαδημαϊκών προτύπων που έχει προκαλέσει. Ο Peterson απλά δεν θέλει να έχει καμία περαιτέρω σχέση με την ηγεμονία της πολιτικής ορθότητας και έχει καταλήξει να θεωρεί τη συνέχιση της σχέσης του με το πανεπιστήμιο ως συνενοχή με το καθεστώς αυτό.
Εκτός από τον ακαδημαϊκό χώρο, ο Peterson ασχολείται επίσης με το Χόλιγουντ και τον εταιρικό κόσμο. Η επιλογή των ηθοποιών στο Χόλιγουντ βασίζεται στην κοινωνική ταυτότητα και όχι στην αριστεία. Το ίδιο και τα σενάρια και η απονομή βραβείων. Από κάθε άποψη, τα κριτήρια επιτυχίας έχουν διαφθαρεί εντελώς από την ιδεολογία DIE.
Ο Peterson εγκαλεί επίσης τον εταιρικό κόσμο για τη συμμόρφωσή του με την πολιτική ορθότητα. Γιατί, ρωτά, αποδέχονται οι καπιταλιστικές εταιρείες τις επιταγές της; Προσωπικά, έχω δώσει τη δική μου εξήγηση για αυτό το ερώτημα σε άλλα κείμενα. Η πολιτική ορθότητα χρησιμεύει σαν ένας μηχανισμός οριοθέτησης, ένα σύμβολο για την αναγνώριση των μελών του καρτέλ και την διάκρισή τους από τους ανταγωνιστές που δεν είναι πολιτικά ορθοί, οι οποίοι πρόκειται να εξοντωθούν μέσω της αποστέρησης κεφαλαιακών επενδύσεων.
Ο Peterson αποκαλεί δικαίως τον δείκτη Environmental, Social, and Governance (ESG) μια βαθμολογία κοινωνικής συμμόρφωσης κινεζικού τύπου για εταιρείες, ένας χαρακτηρισμός που είχα επινοήσει πριν από αρκετούς μήνες και πιο πρόσφατα σε ένα δοκίμιο για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2021. Οι κολεκτιβιστές κεντρικοί σχεδιαστές χρησιμοποιούν τον δείκτη ESG για να εκτοπίσουν από την αγορά παίκτες που δεν έχουν «αφυπνιστεί» και να αφαιρέσουν την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της παραγωγής από τους μη συμμορφούμενους. Η βαθμολογία ESG είναι ένα εισιτήριο για την είσοδο στα ορθοπολιτικά καρτέλ.
Εκτός από αυτές τις αιτίες της οργής του Peterson, θα έπρεπε επίσης να θλιβόμαστε για την διείσδυση της πολιτικής ορθότητας εντός των μέσων ενημέρωσης, του επαγγελματικού αθλητισμού, της μουσικής βιομηχανίας, της βιομηχανίας της μόδας, της διαφήμισης, των εκδόσεων βιβλίων, του θεάτρου, της επιμέλειας μουσείων, ακόμη και των θρησκευτικών πεποιθήσεων και της έκφρασης. Η πολιτική ορθότητα, στην πραγματικότητα, είναι μια θρησκεία από μόνη της. Έχει διαποτίσει σχεδόν κάθε πτυχή του πολιτισμού και της κοινωνίας, ανατρέποντας, εκτοπίζοντας, καθιστώντας ξεπερασμένες, και αναθεματίζοντας τις κάποτε αγαπημένες αξίες σχεδόν όλων των θεσμών μας.
Σε ό,τι αφορά την ακαδημαϊκή κοινότητα, το νερό έχει μπει πλέον στο αυλάκι. Η Δύση υφίσταται μια άθλια πολιτιστική επανάσταση εδώ και αρκετά χρόνια, γεμάτη από συναντήσεις «καταπιεσμένων» και συνεδρίες αυτό-μαστιγώματος. Η ακαδημαϊκή κοινότητα όχι μόνο προκάλεσε αυτή την πολιτιστική επανάσταση, αλλά ήταν ο πρώτος θεσμός που καταστράφηκε από αυτήν. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει χαθεί προ πολλού, και η αποχώρηση του Peterson από αυτήν λειτουργεί κάπως σαν αποκλιμάκωση. Εντούτοις, δεδομένης της εξέχουσας πνευματικής του θέσης, η παραίτηση του Peterson αποτελεί ένα σημαντικό σημάδι για τις καταστροφές που προκαλεί η ιδεολογία της ορθοπολιτικής «συμπεριληπτικότητας» στην κοινωνία μας.
***
Ο Michael Rectenwald είναι ο συγγραφέας έντεκα βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων των Thought Criminal , Beyond Woke , Google Archipelago και Springtime for Snowflakes .