Ένα προφητικό, όπως αποδείχτηκε, άρθρο του 2020, που δείχνει τα δύο μέτρα και σταθμά με τα οποία πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το κράτος - δυνάστη από την μία, και την ελεύθερη κοινωνία και οικονομία από την άλλη
Την 1η Απριλίου του 2020, μια επιστολή ενός
αναγνώστη εμφανίστηκε στην εφημερίδα της πόλης μου, στην οποία ο συντάκτης της δήλωνε
ότι η πανδημία του COVID-19 αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός είναι «θλιβερά
ανεπαρκής για να είναι βιώσιμος σε κάθε είδους σοβαρή κρίση». Πρότεινε ότι
πρέπει να υιοθετήσουμε μια μαζική επέκταση του κράτους χωρίς να παρουσιάζει την
παραμικρή νύξη ότι αυτή η συνταγή μπορεί να δημιουργήσει μερικά «μικρά προβληματάκια».
Ήταν απίστευτο να την διαβάζεις. Περίμενα
στο τέλος την ατάκα «Πρωταπριλιά!» αλλά αυτός ο τύπος δεν
αστειευόταν. Διαβάστε την μόνοι σας εδώ . Μόλις λίγες εβδομάδες μετά την πανδημία,
εξέφραζε μια σαρωτική άποψη για ένα ολόκληρο οικονομικό σύστημα (το οποίο στην
καθαρή του μορφή, δεν το έχουμε καν!) — όχι μόνο προς ώρας, αλλά για όσο
διαρκέσει αυτή η κρίση.
Προσπαθήστε να παρακολουθήσετε τη λογική: Ένας απροσδόκητος ιός εμφανίζεται στην άλλη άκρη του κόσμου. Μια μονοκομματική σοσιαλιστική δικτατορία τον αποκρύπτει, φυλακίζει γιατρούς που επιχειρούν να ενημερώσουν τον κόσμο για την αλήθεια, και φιμώνει τους επικριτές – μια δολιότητα τεράστιας κλίμακας, που οδηγεί άμεσα στο θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Αυτό κανονικά θα προκαλούσε τουλάχιστον ένα ψήγμα αμφιβολίας για τις σοσιαλιστικές δικτατορίες, αλλά όχι σε αυτήν την περίπτωση. Ο συγγραφέας σπεύδει κατευθείαν στο συμπέρασμα ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να το διαχειριστεί, και ότι αυτό που χρειαζόμαστε εδώ είναι η άκριτη αποδοχή ενός φαραωνικού κράτους (όπως ακριβώς είναι το κράτος από όπου προήλθε ο ιός).
Φυσικά, δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε τη
λογική γιατί δεν υπάρχει. Ούτε ίχνος. Είναι η παλιά, γνώριμη, σπασμωδική
αντίδραση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά οι υπερασπιστές της ελευθερίας και των
αγορών. Ο καπιταλισμός, ακόμη και όταν νοθεύεται με ατελείωτους περιορισμούς,
φόρους, πολιτικούς υπολογισμούς και άλλα παρόμοια, είναι μονίμως στο στόχαστρο
μιας απερίσκεπτης, σαρωτικής καταδίκης. Το «καλοπροαίρετο» κράτος, παρά
τις αλλεπάλληλες και συχνά θανατηφόρες αποτυχίες του, παίρνει το πράσινο φως.
Οι άνθρωποι που σκέφτονται με αυτόν τον
τρόπο κρίνουν τον καπιταλισμό σε σχέση με ένα φανταστικό, ουτοπικό ιδανικό και
τον βρίσκουν ανεπαρκή. Το κράτος το κρίνουν μόνο σε σχέση με τις καλές
προθέσεις που διακηρύσσει. Κλείνουν τα μάτια τους όταν οι προθέσεις του
δεν είναι πραγματικά καλές, ή όταν προξενεί καταστροφικά αποτελέσματα. Ο
συντάκτης της επιστολής δεν άντεχε να περιμένει μέχρι το τέλος της πανδημίας
για να κάνει μια τεκμηριωμένη αξιολόγηση. Έκρινε ότι το Μεγάλο Κράτος
(σ.σ. η βάση της «Μεγάλης Επανακκίνησης» της κλίκας του Νταβός υπο τον Κλάους
Σβαμπ) είχε βάλει γκολ προτού καν βγει από την μεγάλη του περιοχή. Ό,τι κάνει
το κράτος για να χειριστεί το θέμα πρέπει οπωσδήποτε να είναι σωστό! Αυτός
είναι ένας τόσο εκτός πραγματικότητας ισχυρισμός, που θα έκανε ακόμα κι έναν
τσαρλατάνο να ντραπεί.
Εν τω μεταξύ, ενώ οι πολιτικοί
αντιμετωπίζουν την πανδημία κλείνοντας τα πάντα και αυξάνοντας το δημόσιο χρέος,
οι καπιταλιστές αυξάνουν την παραγωγή ακριβώς των ιατρικών συσκευών και του εξοπλισμού
που απαιτούνται για την επίλυση του προβλήματος. Θα έπρεπε να τους
συγχωρήσουμε αν αποφάσιζαν όλοι: «Γιατί να μπλέξω; Ας ρισκάρει κάποιος
άλλος. Περπατώ ξυπόλυτος στ’ αγκάθια».
Από πού πηγάζει αυτή η ανόητη νοοτροπία του
να παρουσιάζεται ο καπιταλισμός σαν ο βασικός ύποπτος για οτιδήποτε στραβό
συμβαίνει; Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον θέμα, αλλά για ένα άλλο άρθρο. Προς
το παρόν, θέλω απλώς να σας προσφέρω έναν ενδεικτικό κατάλογο αμφίβολων
κρατικών ενεργειών, όπως τεκμηριώνονται σε αυτά τα άρθρα. Δεν είναι η
τελευταία λέξη για το θέμα, γιατί η πανδημία είναι σε εξέλιξη και τα κράτη δεν
έχουν τελειώσει ακόμα. Να είστε σίγουροι πως θα υπάρξουν πολύ περισσότερες
καταστροφές. Εν τω μεταξύ, οι τίτλοι και μόνο θα πρέπει να λογικά να έχουν
προσφέρει ήδη ανοσία τους περισσότερους αναγνώστες ενάντια στον ιό του «το
κράτος τα κάνει όλα σωστά»:
·
« Το Κρατικό Σύστημα Υγείας του Καναδά κατέρρευσε από τον COVID-19 » του
Peter St. Onge
·
« Πώς τα κράτη μετέτρεψαν τα γηροκομεία σε σφαγεία
αναγκάζοντάς τα να δέχονται ασθενείς με COVID-19 που είχαν πάρει εξιτήριο » του Jon Miltimore
·
« Ανοιχτή επιστολή στον τύραννο της Βιρτζίνια » του Τζεφ Μίνικ
·
« Η ιδιοκτήτρια κομμωτηρίου αφέθηκε
ελεύθερη αφότου ο δικαστής την καταδίκασε σε φυλάκιση για επαναλειτουργία: "Πρέπει να
ταΐσω την οικογένειά μου" » από την Emily Jashinsky και τη Madeline Osburn
·
« To Lockdown είναι η μεγαλύτερη παραβίαση δικαιωμάτων σε έναν αιώνα " του David Marcus
·
« Η ανατροπή της απόφασης του κυβερνήτη Κουόμο για τα γηροκομεία ήρθε πολύ
αργά για όσους έχουν ήδη πεθάνει » του Μάικλ Γκούντγουιν
·
« Τα άκαμπτα lockdown είναι βλαβερά για
την υγεία μας » του Hans Bader
·
« Η FDA μπορεί μόνο να
"ταχυδρομήσει" την ιατρική επειδή την "αργούσε" στην πρώτη
θέση » του Erik Lidstrom
·
« 3 οικονομικές πολιτικές που έκαναν
την πανδημία του COVID-19 χειρότερη από όσο έπρεπε » του Patrick Carroll
·
« Η μαζική επιτήρηση εξαπλώνεται μαζί
με τον COVID-19 » του Μίτσελ Νέμεθ
·
« Η κρίση του COVID-19 είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών
κακής διοίκησης του FDA »
του Gavin Wax
·
« Η περισσότερη γραφειοκρατία δεν είναι η απάντηση στον
COVID-19 » της Veronique de Rugy
·
« Με τον COVID-19, αυτό που δεν απαγορεύεται είναι
υποχρεωτικό —και επιδοτείται »
από τον JD Tuccille
·
« Πώς οι κακοί κανονισμοί κι η γραφειοκρατία
καθυστέρησαν τον αγώνα κατά του θανατηφόρου ιού της Wuhan » από Issues & Insights Editorial Board
·
« The Red Tape Pandemic » (ένα βίντεο του John Stossel)
·
Πολλά περισσότερα στη σελίδα COVID-19 του
FEE : https://fee.org/archive/topics/COVID-19
***