Ενόσω ο Έλον Μασκ επαναφέρει την ελευθερία του λόγου στο Twitter, οι δυνάμεις του κρατισμού δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια
Η εξαγορά του Twitter από τον Έλον Μασκ και η άμεση απομάκρυνση κορυφαίων του στελεχών, αντιπροσωπεύει μια πιθανή αποδυνάμωση του woke (σ.σ. «αφυπνισμένου», πολιτικά ορθού) καρτέλ των Μεγάλων Ψηφιακών Εταιριών (Big Tech) που ελέγχει τις πληροφορίες, λογοκρίνει το περιεχόμενο, επιπλήττει και αποκλείει τους χρήστες, και χρησιμεύει ως προπαγανδιστικός βραχίονας των αριστερών κρατιστών με τις τάσεις ολοκληρωτισμού. Δεδομένης της συνεργασίας τους και της προώθησης του αριστερού κρατισμού, είναι περισσότερο από προφανές ότι το Twitter, το Facebook, η Google και άλλοι έχουν χρησιμεύσει ως κρατικοί μηχανισμοί, ως αυτό που ονόμασα «κυβερνητικές οντότητες» (governmentalities). Η εξαγορά από τον Μασκ δεν αντιπροσωπεύει μόνο ένα ενδεχόμενο πλήγμα για το καρτέλ των woke, αλλά και για τους παγκοσμιοποιητές κρατιστές τους οποίους το Twiter υπηρετούσε τόσο επιμελώς.
Έχω υποστηρίξει ότι η είσοδος του Μασκ στο Twitter αντιπροσωπεύει μια σημαντική δοκιμασία για το καρτέλ των woke, επειδή φέρνει αντιμέτωπους τον «πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου» και τους προαναφερθέντες πράκτορες του κράτους. Η εξαγορά από τον Μασκ θα καταδείξει τώρα το πόσο μπορούν, το καρτέλ αυτό και οι κρατιστές που το καρτέλ υποστήριζε, να παραβιάσουν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα ελέγχοντας τι μπορεί να κάνει ο Μασκ με τη δική του περιουσία.
Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση [ΕΕ] απειλεί τον Μασκ με έλεγχο του περιεχομένου του Twitter. Αφού ο Μασκ έγραψε στο Twitter «το πουλί απελευθερώθηκε», ο επικεφαλής της ΕΕ για τον κλάδο, Τιερί Μπρετόν, έγραψε στο Twitter «στην Ευρώπη, το πουλί θα πετάξει σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ». Ο Μπρετόν αναφερόταν έμμεσα στον νόμο της ΕΕ για τις ψηφιακές υπηρεσίες, ο οποίος στοχεύει στην απαγόρευση του «παράνομου και επιβλαβούς περιεχομένου» σε όλη την Ευρώπη.
Ωστόσο, ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες απειλεί να γενικεύσει την εποπτεία του περιεχομένου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις μηχανές αναζήτησης, υποβάλλοντάς τα στους αυστηρούς, και κατά της ελευθερίας του λόγου, νόμους της ΕΕ εναντίον της «παραπληροφόρησης» και της «ρητορικής μίσους», που δεν είναι (ακόμη) αναγνωρισμένες νομικές κατηγορίες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεδομένου ότι το Twitter θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί με τον έλεγχο περιεχομένου που επιβάλλεται από την ΕΕ για τους χρήστες του στην ΕΕ, είναι πιθανό να εφαρμόσει απλώς τους κανόνες του Νόμου για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες σε όλο το περιεχόμενό του —εκτός εάν το Twitter δημιουργήσει αλγόριθμους που του επιτρέπουν να διακρίνει τις αναρτήσεις που προέρχονται από την ΕΕ και αυτές που προέρχονται από αλλού.
Λίγο μετά αφ' ότου ο Μασκ κινήθηκε για να αγοράσει το Twitter, αρκετές δεκάδες χώρες και διεθνείς φορείς διακυβέρνησης —συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ— ανακοίνωσαν την επικύρωση της «Διακήρυξης για το Μέλλον του Διαδικτύου», η οποία, μεταξύ άλλων, στοχεύει στην «ενίσχυση της ανθεκτικότητας στην παραπληροφόρηση και στην αύξηση της συμμετοχής στις δημοκρατικές διαδικασίες [sic]». Δύο ημέρες αφ' ότου ο Μασκ ανακοίνωσε ότι θα αγόραζε το Twitter, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε τη σύσταση ενός «Συμβουλίου Διακυβέρνησης κατά της Παραπληροφόρησης», το οποίο όμως έκτοτε εγκαταλείφθηκε -προς το παρόν τουλάχιστον.
Το ορθοπολιτικό καρτέλ και ο αριστερός, ολοκληρωτικός κρατισμός που υποστηρίζει δεν πρόκειται απλώς να αποδεχτούν με κατεβασμένα τα χέρια την «εισβολή» του Μασκ ως ιδιοκτήτη ενός μεγάλου μέσου κοινωνικής δικτύωσης. Αυτή η αναμέτρηση θα δείξει πόσο σημαντικός είναι ο έλεγχος της πληροφόρησης για «την κλίκα της εξουσίας».
Ο Μασκ δεν είναι βέβαια πρότυπο για τους λιμπερταριανούς της ελεύθερης αγοράς, αλλά η εξαγορά και η αναδιαμόρφωση του Twitter δεν είναι μια ασήμαντη εξέλιξη στον αγώνα για την ελευθερία ενάντια στο καρτέλ των πολιτικά ορθών και στο κράτος που το καρτέλ υποστηρίζει. Αυτό που συμβαίνει στο Twitter δεν θα είναι μόνο μια δοκιμασία της ειλικρίνειας και της αποφασιστικότητας του Μασκ, αλλά και της ισχύος του καθεστώτος του woke καρτέλ ως προς την επιβολή κρατικών επιταγών και αφηγημάτων.
Είμαι ένα από τα πρόσφατα θύματα της ακύρωσης (cancel culture) της φωνής των αντιφρονούντων από το Twitter. Πιστεύω ότι ακυρώθηκα επειδή υποστήριξα ότι το κίνημα των τρανσέξουαλ είναι κόμματι ενός νεο-μαλθουσιανού καθεστώτος με στόχο την απομείωση του πληθυσμού (ενώ αποτελεί παράλληλα και μέσο διάλυσης του θεσμού της οικογένειας). Τώρα που ο Μασκ είναι στο τιμόνι, ελπίζω στην επαναφορά μου (και σε κάποια επαλήθευση). Δεν έχω, πάντως, μεγάλες προσδοκίες.