1) Η δημόσια υγεία αφορά όλες τις συνέπειες στην υγεία, όχι μόνο μιας ασθένειας όπως ο Covid-19. Είναι σημαντικό επίσης να ληφθούν υπόψη οι βλάβες από τα μέτρα δημόσιας υγείας. Περισσότερα .
2) Η δημόσια υγεία αφορά τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα, όχι τον βραχυπρόθεσμο. Τα ανοιξιάτικα lockdowns κατά του Covid (το 2020) απλώς καθυστέρησαν και ανέβαλαν την πανδημία για το φθινόπωρο. Περισσότερα .
3) Η δημόσια υγεία αφορά τους πάντες. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να μετατοπιστεί το βάρος της ασθένειας από τους εύπορους στους λιγότερο εύπορους, όπως έγινε με τα lockdown. Περισσότερα .
4) Η δημόσια υγεία είναι οικουμενική. Οι επιστήμονες δημόσιας υγείας πρέπει να λάβουν υπόψη τον παγκόσμιο αντίκτυπο των συστάσεών τους. Περισσότερα .
5) Οι κίνδυνοι και οι βλάβες δεν μπορούν να εξαλειφθούν πλήρως, αλλά μπορούν να περιοριστούν. Οι στρατηγικές εξάλειψης και «μηδενικού Covid» αποτυγχάνουν, καθιστώντας τα πράγματα χειρότερα. Περισσότερα .
6) Η δημόσια υγεία πρέπει να επικεντρώνεται σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Για τον Covid-19, πολλά δοκιμασμένα μέτρα δημόσιας υγείας δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ για την προστασία των ηλικιωμένων υψηλού κινδύνου, οδηγώντας σε περιττούς θανάτους. Περισσότερα .
7) Ενώ ο εντοπισμός επαφών και η απομόνωση είναι κρίσιμης σημασίας για ορισμένες μολυσματικές ασθένειες, είναι μάταιες και αντιπαραγωγικές για κοινές λοιμώξεις όπως η γρίπη και ο Covid-19. Περισσότερα .
8) Ένα κρούσμα είναι όντως κρούσμα, μόνο εάν ένα άτομο είναι άρρωστο. Τα μαζικά τεστ σε ασυμπτωματικά άτομα είναι επιβλαβή για τη δημόσια υγεία. Περισσότερα .
9) Η δημόσια υγεία έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη. Για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του πληθυσμού, οι υπάλληλοι της δημόσιας υγείας και τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να είναι ειλικρινείς και να εμπιστεύονται τους ανθρώπους. Η ντροπή και ο φόβος δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται σε μια πανδημία. Περισσότερα .
10) Οι επιστήμονες και οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας πρέπει να είναι ειλικρινείς με ό,τι δεν είναι γνωστό. Για παράδειγμα, τα μοντέλα επιδημίας θα πρέπει να εκτελούνται με όλο το φάσμα των εύλογων παραμέτρων εισαγωγής. Περισσότερα .
11) Στη δημόσια υγεία, ο ανοιχτός, πολιτισμένος διάλογος είναι κρίσιμης σημασίας. Η λογοκρισία, η φίμωση και ο στιγματισμός οδηγούν σε φόβο να μιλήσει κανείς, σε αγελαία σκέψη και σε δυσπιστία. Περισσότερα .
12) Είναι σημαντικό για τους επιστήμονες και τους αξιωματούχους της δημόσιας υγείας να ακούν τον πληθυσμό, ο οποίος ζει τις συνέπειες της δημόσιας υγείας. Αυτή η πανδημία έχει αποδείξει ότι πολλοί μη επιδημιολόγοι κατανοούν τη δημόσια υγεία καλύτερα από ορισμένους επιδημιολόγους. Περισσότερα .
Αναρτήθηκε αρχικά στο Twitter
-----------------------------------------------
Για την παρεξηγήσιμη έννοια της δημόσιας υγείας, δείτε το άρθρο: Δεν υπάρχουν «ειδικοί δημόσιας υγείας» γιατί η ανθρώπινη υγεία δεν είναι «δημόσια» , αλλά και το παρακάτω απόσπασμα από το άρθρο του Jeffrey Tucker Βλέπουμε τώρα ότι η δημόσια υγεία κι η οικονομία πάνε μαζί ;
«...Η φράση «δημόσια υγεία» είναι μια φράση που μου αρέσει, παρά την κριτική που έχω υπομείνει εδώ και δύο χρόνια επειδή την επικαλούμαι. Η φράση εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα για την αντιμετώπιση των επιδημιών χολέρας. Οι επιστήμονες έμαθαν ότι η πηγή της εξάπλωσής της ήταν η παροχή νερού και, ως εκ τούτου, βρήκαν έναν δρόμο για καλύτερη διαβίωση για όλους. Επομένως, η φράση αναφέρεται τόσο στην υγεία μας ως άτομα, αλλά και, κάτι πολύ σημαντικό, στις κοινότητες στις οποίες ζούμε και στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που μοιραζόμαστε από κοινού.
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι «παρέχεται από το κράτος». Σημαίνει κυριολεκτικά αυτό που επηρεάζει τον κόσμο. Η λαχτάρα μας να ζούμε σε κοινότητες υγιών ατόμων με κοινούς πόρους (αέρας, νερό, δρόμοι, εμπορικές ζώνες) απαιτεί να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε για να ζούμε καλύτερα ως άνθρωποι, τόσο από προσωπική άποψη, όσο και με το βλέμμα μας στραμμένο στην ευημερία των άλλων. Υπό αυτή την έννοια, η φράση είναι απολύτως κατάλληλη.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τα οικονομικά, και είναι έτσι από τότε που ο κλάδος ήρθε για πρώτη φορά στο επίκεντρο της προσοχής στις αγγλόφωνες χώρες με τα έργα του Adam Smith. Αφορά το ατομικό συμφέρον αλλά και την ευημερία της κοινότητας. Οι βασικές αρχές της οικονομίας είναι πολύ παρόμοιες με τις αρχές της δημόσιας υγείας . Δεν αφορούν μόνο έναν παθογόνο παράγοντα ή μια βιομηχανία, αλλά όλες τις πτυχές της υγείας και της οικονομίας, και όχι μόνο βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα...»
***
Ο Martin Kulldorff, Senior Scholar στο Brownstone Institute, είναι επιδημιολόγος και βιοστατιστικολόγος. Είναι Καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (με άδεια) και υπότροφος στην Ακαδημία Επιστημών και Ελευθερίας. Η έρευνά του επικεντρώνεται σε κρούσματα μολυσματικών ασθενειών και στην παρακολούθηση της ασφάλειας των εμβολίων και των φαρμάκων, για τα οποία έχει αναπτύξει τα δωρεάν λογισμικά TreeScan και RSequential. Είναι συν-συγγραφέας της Διακήρυξης του Great Barrington .