Μια μελέτη μαθηματικής μοντελοποίησης από το Imperial College του Λονδίνου (σ.σ. το ίδιο Κολλέγιο που το 2020 πυροδότησε τον παγκόσμιο πανικό με μια ανεκδιήγητη μελέτη που προέβλεπε «εκατόμβες νεκρών») που δημοσιεύθηκε πρόσφατα ως προδημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό The LANCET, σκοπεύει να αποδείξει ότι τα εμβόλια για τον COVID έσωσαν περίπου 15 έως 20 εκατομμύρια ζωές το 2021. Οι συγγραφείς απέκλεισαν την Κίνα από το μοντέλο τους, λόγω «της ιδιάζουσας θέσης της ως προς την προέλευση της ανιχνευθείσας πανδημίας» (;) και «της μεγάλης επιρροής της στις αριθμητικές εκτιμήσεις των θανάτων που αποτράπηκαν, η οποία πηγάζει από το μέγεθος του πληθυσμού της».
Ο αριθμός των θανάτων (σ.σ. από οποιοδήποτε αίτιο) παγκοσμίως είναι σήμερα περίπου 60 εκατομμύρια ετησίως. Αν και τα Ηνωμένα Έθνη προφανώς δεν έχουν ακόμη αναφέρει τελικούς αριθμούς για το 2020 και το 2021, οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή θα είχε σίγουρα παρατηρηθεί και συζητηθεί ευρέως μέχρι τώρα.
Οι συγγραφείς της μελέτης του Imperial College θέλουν να πιστέψουμε ότι χωρίς τα εμβόλια για τον COVID ο συνολικός αριθμός θανάτων στον κόσμο θα είχε αυξηθεί τουλάχιστον κατά 1/3 το 2021 (αν περιλαμβανόταν η Κίνα, το αποτέλεσμά τους θα πλησίαζε σε αύξηση το 50%) και ότι αυτή η αύξηση θα οφειλόταν εξ ολοκλήρου στον COVID-19. Πώς μπορεί κάτι τέτοιο να μην φαίνεται εντελώς γελοίο σε οποιονδήποτε με έστω ένα ψήγμα εναπομείνασας κοινής -και ιατρικής- λογικής;
Το Imperial College, και πολλοί άλλοι, έχουν γίνει πολύ καλοί στην δημιουργία «ακροβατικών» μοντέλων, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένα ίχνος κλινικής απόδειξης ότι τα εμβόλια κατά του COVID έσωσαν ζωές – η συνολική θνησιμότητα δεν έχει εξεταστεί ποτέ σε καμία από τις δοκιμές και τις μελέτες τους.
Η πρόληψη των θανάτων μιας ηλικιακής ομάδας ανθρώπων (οι «θάνατοι από κορωνοϊό»), που πεθαίνουν σε μέση ηλικία ίση ή μεγαλύτερη από τη μέση ηλικία θανάτου στον γενικό πληθυσμό, μπορεί να είναι εννοιολογικά αδύνατη . Όπως και να έχει, κάθε σοβαρό επιδημιολογικό μοντέλο θα έπρεπε να υπολογίσει και να αναλύσει τον αριθμό των ετών ζωής που (υποτίθεται ότι) κερδήθηκαν, «σώζοντας» όλες αυτές τις ζωές.
Οποιαδήποτε ιατρική παρέμβαση έχει παρενέργειες. Το μοντέλο από το Imperial College δεν το λαμβάνει αυτό καθόλου υπόψη του. Υπάρχουν επίσης ολοένα αυξανόμενες ενδείξεις ότι τα εμβόλια κατά του Covid προκαλούν μια σειρά από πολύ σοβαρές και σοβαρές παρενέργειες. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο η καθαρή επίδρασή τους στη θνησιμότητα, ή/και πάνω απ’ όλα στα χρόνια ζωής που σώθηκαν, να είναι στην πραγματικότητα αρνητική . [ Δείτε επίσης το άρθρο του κορυφαίου επιδημιολόγου και ειδικού στην ασφάλεια εμβολίων, Martin Kulldorff, Μελέτες Fraiman-Benn: Τα mRNA εμβόλια σκοτώνουν, ενώ δεν μειώνουν καν τους θανάτους από covid ]
***
Ο Manfred Horst, MD, PhD, MBA, σπούδασε ιατρική στο Μόναχο, το Μονπελιέ και το Λονδίνο. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη φαρμακοβιομηχανία, πιο πρόσφατα στο τμήμα έρευνας και ανάπτυξης της Merck & Co/MSD. Από το 2017 εργαζόταν ως ανεξάρτητος σύμβουλος για φαρμακευτικές, βιοτεχνολογικές εταιρείες και εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης (www.manfred-horst-consulting.com).