Άρθρο του Jeffrey Tucker που δημοσιεύτηκε στις 2/11/2020. Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά.
Στις 28 Μαρτίου – στις πρώτες μέρες της πανδημίας - το AIER δημοσίευσε ένα άρθρο που ένιωσα τότε ότι έλαβε πολύ λιγότερη προσοχή απ’όση άξιζε. Το « Ναρκωτικά, αυτοκτονίες και εγκληματικότητα: Εμπειρικές εκτιμήσεις των θανατηφόρων επιπτώσεων του εγκλεισμού» από τους οικονομολόγους Audrey και Thomas Duncan, όπου ανέφεραν την εμπειρική βιβλιογραφία σχετικά με τον αριθμό των ανθρώπινων απωλειών εξαιτίας οικονομικών καταστροφών.
Αυτό το άρθρο προέβλεπε περισσότερους από 100.000 επιπρόσθετους θανάτους λόγω υπερβολικής δόσης ναρκωτικών, αυτοκτονιών, αλκοολισμού, ανθρωποκτονιών και κατάθλιψης χωρίς ιατρική παρακολούθηση - όλα επιπτώσεις, όχι του ιού, αλλά της πολιτικής του υποχρεωτικού διαχωρισμού των ανθρώπων, της οικονομικής ύφεσης, του κλεισίματος επιχειρήσεων και σχολείων, των σε παύση ιατρικών υπηρεσιών, και της γενικής κατάθλιψης που συνοδεύει την απώλεια ελευθερίας και επιλογής.
Αυτοί οι δύο οικονομολόγοι έδειξαν ότι όσο άσχημος κι αν είναι ένας ιός, οι πολιτικές που καταστρέφουν την κανονική λειτουργία της κοινωνίας θα προκαλέσουν τεράστια και εντελώς περιττή ταλαιπωρία και θανάτους. Το άρθρο ήταν τόσο καλά τεκμηριωμένο, με αναφορές σε όλη τη διαθέσιμη βιβλιογραφία, που θεώρησα ότι θα έκανε τη διαφορά. Αλλά αφ' ότου εμφανίστηκε, πέρασε απαρατήρητο. Έμεινα έκπληκτος. Είχαμε μια εξαιρετική έρευνα, που προέβλεπε επακριβώς τον εφιάλτη που δημιουργούσαν οι πολιτικοί και οι σύμβουλοί τους, κι όμως
δεν άλλαξε τίποτα στο εθνικό αφήγημα.Εδώ είμαστε, επτά μήνες αργότερα, και το χειρότερο δυνατό σενάριο έγινε πραγματικότητα. Αυτοί οι δύο οικονομολόγοι θα πρέπει να θεωρούνται προφήτες. Βέβαια, το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) έχει τεκμηριώσει έναν συγκλονιστικό αριθμό επιπρόσθετων θανάτων που δεν προέρχονται από τον Covid.
Ο Scott Atlas συνοψίζει :
- Ισπανόφωνοι: 40% επιπρόσθετοι θάνατοι που ΔΕΝ σχετίζονται με Covid
- Μαύροι: 46% επιπρόσθετοι θάνατοι που ΔΕΝ σχετίζεται με Covid
- Λευκοί: 38% επιπρόσθετοι θάνατοι που ΔΕΝ σχετίζεται με Covid
- Ηλικίες 25-44: 77% επιπρόσθετοι θάνατοι που ΔΕΝ σχετίζονται με Covid
- Ηλικίες 65+: 39% επιπρόσθετοι θάνατοι που ΔΕΝ σχετίζονται με Covid
Τα πιο εντυπωσιακά δεδομένα αφορούν την ηλικιακή ομάδα 25-44. Αυτή είναι μια ομάδα με ποσοστό θνησιμότητας από τη λοίμωξη που σχετίζεται με την Covid στο 0,0092% , δηλαδή σχεδόν καμία νοσηρότητα για σχεδόν όλους όσοι ανήκουν σε αυτήν την ομάδα. Κι όμως, πεθαίνουν με ρυθμό πολύ πιο πάνω από το αναμενόμενο, και κυρίως από ζητήματα που δεν σχετίζονται με την Covid. Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν επιπρόσθετοι θάνατοι. Αντ’ αυτού, βλέπουμε ανθρώπους να πεθαίνουν μαζικά με τρόπο που σοκάρει.
Αυτοί οι επιπλέον θάνατοι έχουν βαθιές και δυσανάλογες επιπτώσεις στις μειονοτικές κοινότητες.
Το σχετικό μέρος του γραφήματος του CDC, το οποίο σηματοδοτεί τους, πάνω το αναμενόμενο, θανάτους φέτος, είναι τα σκούρα μπλε και μαύρα τμήματα του γραφήματος, τα οποία δείχνουν τους θανάτους εκτός Covid.
Τώρα παρατηρήστε την προσπάθεια του CDC να καλύψει αυτό που πραγματικά συμβαίνει εδώ, προσπαθώντας προσεκτικά να μην χρησιμοποιήσει τη λέξη lockdown.
«Συνολικά, υπολογίστηκαν 299.028 επιπρόσθετοι θάνατοι στις Ηνωμένες Πολιτείες από τα τέλη Ιανουαρίου έως τις 3 Οκτωβρίου 2020, με τα δύο τρίτα αυτών να αποδίδονται στην COVID-19. Οι μεγαλύτερες ποσοστιαίες αυξήσεις παρατηρήθηκαν σε ενήλικες ηλικίας 25-44 ετών και μεταξύ Ισπανόφωνων ατόμων. Αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το βαθμό στον οποίο οι θάνατοι από την COVID-19 ενδέχεται να είναι υπο-διαγνωσμένοι, και ενημερώνουν τις προσπάθειες για την πρόληψη της θνησιμότητας που σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με την πανδημία COVID-19, όπως οι προσπάθειες ελαχιστοποίησης της διατάραξης της υγειονομικής περίθαλψης.»
Αυτός είναι ο τρόπος που επιλέγει ο CDC για να πει: «Αυτές οι πολιτικές σκοτώνουν ανθρώπους». Όσον αφορά την ελαχιστοποίηση των δυσχερειών στην υγειονομική περίθαλψη, ένας σημαντικός παράγοντας εδώ είναι ότι οι άνθρωποι αποφεύγουν εντελώς τη λήψη υγειονομικής περίθαλψης φέτος, υπό τον φόβο της Covid, τον φόβο της ιχνηλάτησης επαφών, και επίσης επειδή πολλές ιατρικές υπηρεσίες έχουν επιταχθεί για χάρη ασθενών με Covid, και όλοι οι άλλοι… ας πρόσεχαν. Οι εξετάσεις για καρκίνο, οι τακτικοί έλεγχοι, οι κανονικές διαδικασίες, για να μην αναφέρουμε τις οδοντιατρικές υπηρεσίες, σίγουρα έχουν διαταραχθεί. Τώρα μπορούμε να δούμε το μακελειό που προκλήθηκε, σε πλήρη θέα.
Η μελέτη αποφεύγει εικασίες σχετικά με τις αιτίες αυτών των «μυστηριωδών» θανάτων, αλλά προσφέρει αυτό το κλου:
«Συγκεκριμένα, οι θάνατοι από καρδιαγγειακές παθήσεις, από Αλτσχάιμερ και άνοια, και από αναπνευστικές ασθένειες, έχουν αυξηθεί το 2020 σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό αντιπροσωπεύουν εσφαλμένα ταξινομημένους θανάτους από COVID-19 ή θανάτους που σχετίζονται έμμεσα με την πανδημία (π.χ. διαταραχές στην πρόσβαση ή τη χρήση της υγειονομικής περίθαλψης).»
Αυτός είναι ένας μάλλον κυνικός τρόπος να πούμε ότι οι εγκλεισμοί απέτυχαν εντελώς να προστατεύσουν τους πιο ευάλωτους και, αντίθετα, αύξησαν τους θανάτους μεταξύ των γηραιότερων πληθυσμών.
Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτή είναι η πρώτη πλήρης καταγραφή του τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια που καλύπτεται από την Covid, ένα ζήτημα για το οποίο τα μέσα ενημέρωσης δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον. Μπορείτε να διαβάσετε στην Αμερικανική Ιατρική Ένωση σχετικά με τις υπερβολικές δόσεις ναρκωτικών ή μια –μάλλον σπάνια- πλήρη σύνοψη από το ABC News.
Οι άνθρωποι όλων των δημογραφικών κατηγοριών πεθαίνουν λόγω του ριζικού μετασχηματισμού της ίδιας της ζωής. Επιπλέον, μια νέα έρευνα δείχνει ότι έχει σημειωθεί μια τεράστια αύξηση των επιπρόσθετων θανάτων στους οίκους ευγηρίας, πιθανώς λόγω της απελπισίας και της μοναξιάς από την προληπτική απαγόρευση των οικογενειακών επισκέψεων.
Το όλο φαινόμενο είναι ακραίο και βαθιά τραγικό. Ήταν επίσης εντελώς προβλέψιμο. Αντί να αντιμετωπίσουμε ορθολογικά έναν ιό, όπως κάναμε καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ξεκινήσαμε ένα νέο κοινωνικο-πολιτικό πείραμα εγκλεισμών. Προσπαθήσαμε να εκφοβίσουμε έναν ιό κραδαίνοντας πανεπιστημιακά διδακτορικά και με επίδειξη πολιτικής ισχύος, ελπίζοντας ότι θα πεθάνει από το φόβο του, και κάνοντάς τα όλα αυτά, παραλύσαμε δραματικά την ανθρώπινη ελευθερία και την λειτουργία της κοινωνίας. Τι κερδίσαμε με όλα αυτά; Μια ανθρωποθυσία μαζικών διαστάσεων, και έναν ιό που εξακολουθεί να υπάρχει ανάμεσά μας.
***
Ο Jeffrey A. Tucker είναι διευθυντής σύνταξης του Αμερικανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας (AIER). Είναι συγγραφέας πολλών χιλιάδων άρθρων στον επιστημονικό και στον εκλαϊκευμένο τύπο, και εννέα βιβλίων που έχουν μεταφραστεί σε 5 γλώσσες, με πιο πρόσφατο το Liberty ή Lockdown . Είναι επίσης ο συντάκτης του The Best of Mises. Δίνει διαλέξεις για θέματα οικονομίας, τεχνολογίας, κοινωνικής φιλοσοφίας και πολιτισμού.