Μέσω της δομής των ασφαλίστρων τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες παρέχουν κίνητρα για έναν ασφαλέστερο σχεδιασμό, χρηματοδοτώντας έτσι το υψηλότερο κόστος του. Οι επιχειρήσεις που διψούν για κέρδη θα παράγουν επομένως κτίρια και υποδομές που παρουσιάζουν τον βέλτιστο συνδυασμό αντοχής και τιμής, χωρίς καμία ανάγκη για κρατικά στάνταρντ και κρατικούς επιθεωρητές
.jpg)
Σε μια αναρχική κοινωνία, αφοσιωμένη στην ιερότητα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και των συμβολαίων, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα ήταν πιθανότατα οι φορείς που θα φρόντιζαν για την παροχή αμυντικών υπηρεσιών. [40] Για να δούμε το πώς θα λειτουργούσε αυτή η αγορά, θα ήταν χρήσιμη μια αναλογία.
Φανταστείτε μια μεγάλη πόλη που βρίσκεται πάνω σε ένα μεγάλο σεισμικό ρήγμα. Κάθε τόσο, οι κάτοικοι υπομένουν έναν ισχυρό σεισμό, που σκοτώνει δεκάδες ανθρώπων και προκαλεί υλικές ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων. Για να αντεπεξέλθουν στον κίνδυνο τέτοιων καταστροφών, οι άνθρωποι αγοράζουν ασφάλιση για τις ζωές και τις περιουσίες τους. Οι αντισυμβαλλόμενοι πληρώνουν ένα σταθερό ασφάλιστρο, ενώ οι ασφαλιστικοί φορείς δεσμεύονται να αποζημιώσουν τις περιουσίες οποιουδήποτε υποστεί σωματική ή οικονομική βλάβη κατά τη διάρκεια σεισμού, σύμφωνα με τους ακριβείς όρους που καθορίζονται στη σύμβαση.
Η δύναμη του ανταγωνισμού διατηρεί την τιμή μιας τέτοιας ασφάλισης σε λογικά επίπεδα. Οι ασφαλιστικοί αναλογιστές μπορούν να εκτιμήσουν το αναμενόμενο κόστος ανά περίοδο παρέχοντας ορισμένα επίπεδα κάλυψης και, επομένως, να υπολογίσουν τα ελάχιστα ασφάλιστρα που θα επέτρεπαν στην ασφαλιστική ( λαμβανομένων υπόψη όλων των υπόλοιπων παραγόντων) να αποκομίσει κέρδος, έστω και μακροπρόθεσμα. Εάν τα επιτόκια της αγοράς υπερβαίνουν τις ελάχιστες εφικτές τιμές, κάποιες νέες επιχειρήσεις θα έχουν κίνητρο να εισέλθουν στην ασφαλιστική αγορά, για να καρπωθούν τα κέρδη. Η είσοδός τους θα οδηγούσε τα ασφάλιστρα προς τα κάτω προς τα, αναλογιστικά δίκαια, επιτόκια.
Είναι κρίσιμο να συνειδητοποιήσουμε ότι η συμπεριφορά των κατοίκων επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ευπάθεια της πόλης στους σεισμούς, και συνεπώς τον συνολικό λογαριασμό που καταβάλλεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες μετά από κάθε καταστροφή. Τα κτίρια, οι δρόμοι και οι γέφυρες μπορούν να σχεδιαστούν με διάφορους βαθμούς δομικής ακεραιότητας και κόστους κατασκευής· όσο καλύτερος ο σχεδιασμός, τόσο μεγαλύτερη είναι η δαπάνη για αυτόν. Μέσω της δομής των ασφαλίστρων τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες παρέχουν κίνητρα για έναν ασφαλέστερο σχεδιασμό, χρηματοδοτώντας έτσι το υψηλότερο κόστος του. Οι επιχειρήσεις που διψούν για κέρδη θα παράγουν επομένως κτίρια και υποδομές που παρουσιάζουν τον βέλτιστο συνδυασμό αντοχής και τιμής, [41] χωρίς καμία ανάγκη για κρατικά στάνταρντ και κρατικούς επιθεωρητές.
Εκτός από το να ενθαρρύνουν πιο ανθεκτικούς σχεδιασμούς, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κι άλλα μέσα για να μειώσουν την έκθεσή τους στον κίνδυνο. Μπορεί να προσλάβουν ομάδες σεισμολόγων για την πρόβλεψη των σεισμών και τη δημοσιοποίηση αυτών των ευρημάτων ως υπηρεσία προς τους πελάτες τους. Για αυτούς τους πελάτες που είναι πολύ φτωχοί για να αντέξουν οικονομικά τη στέγαση σε αντισεισμικά κτίρια, οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να κατασκευάσουν καταφύγια και να απαιτήσουν από αυτούς τους ασφαλισμένους να εκκενώσουν τα κτίριά τους και να αποσυρθούν στα καταφύγια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. [42]
Γενικά, μια ασφαλιστική εταιρεία θα ξοδέψει ευχαρίστως κεφάλαια για την προστασία των πελατών της και την περιουσία τους, εφόσον η αναμενόμενη μείωση σε αξιώσεις αποζημίωσης επαρκούν για να δικαιολογήσουν τη δαπάνη.
Ακριβώς όπως η ελεύθερη αγορά μπορεί να παρέχει τη βέλτιστη απόκριση σε επικίνδυνους σεισμούς, έτσι μπορεί να παρέχει την καλύτερη προστασία από τους ξένους στρατιώτες. Όπως οι φυσικές καταστροφές, έτσι και οι πόλεμοι επιφέρουν μαζικούς θανάτους και καταστροφές. Στην αναρχία της ελεύθερης αγοράς, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα παρείχαν κάλυψη και για αυτές τις απώλειες, και έτσι θα είχαν μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον για την αποτροπή και την απόκρουση στρατιωτικών επιθέσεων.